Birşeyler batıyordu yüreğine.Bu batan herneyse çok can acıtıyordu. İçi acımıştı . Bir el boğazına sarılmış onu hunharca sıkıyor gibiydi. Sol tarafı sızlıyordu.Boğazında birşeylerin düğüm düğüm olduğunu hissediyordu.
Kullandığı sözcükler o kadar kaba ve gurur kırıcıydıki ne yapacağını nasıl tepki vereceğini bilemedi. Başını koyduğu yastıkta kendiyle kalınca, kendini daha iyi anladı. Biliyordu ki bir mezarlıkta nasıl uyuyorsan, aynı sekilde yastığa baş koyuncada insan tekti .. Tek başına . Yalnız ... Yalnızlık onun için her zaman iyiydi.
Biliyordu. İnsanın kendini tanıma , eleştirme ve geliştirmesine en çok bu duygu yardım ederdi. En azından böyle niteliyordu. Yine kalmıştı işte kendiyle.
Gözünü elindeki aletin ekranından nihayetinde ayırabildi. Avucunun içinde sıkı sıkıya tuttuyordu.
Hala birşeyler bekliyordu. Telefona gelicek herhangi bir uyarı, bir titreşim , bir mesaj...
Uzun olmasada bir özür...
İki kelime bu kadar zor olmamalıydı. İncinmişti. Ama gelmedi .. Belkide hiç gelmeyecekti. İçindeki korkuyla gözlerini yumdu.
Kendine itiraf etmeye korktuğu şeyi yaşıyordu. İçindeki sevda tomurcuğu yeşerirken, muhatabında var olamamıştı. İçindeki ses artık iyiden iyiye sesini artırmıştı.
Sen yaptın. Sen konuştun. Hepsi senin yüzünden. Belli işte istemiyor seni. Ne uzatıyorsun. Nasılda safsın .. İnsanlar hiç bir zaman söyledikleri kadar meşgul değildir; onların sadece öncelikleri vardır. Sen bir öncelik değilsin.
Derin bir nefes alıp verdi. Zihnini tamamen boşaltıp arındırdı. Hiç birşey düşünmek istemiyordu artık. Ne O 'nu ne de varlığını... Sadece kendi benliği..
Esra gözlerini açtığında Meral in hala uyuyor olduğunu gördü.Yavaşça yanına sokulup yatağına oturdu. Ve bir an da siren sesine dönen sesiyle Meral i sarsarak
- Meraaal.. Hadi uyan yangın var .. Kilitli kaldık kalk çıkmamız lazım.
Meral gözlerini dehşetle açtı. Değim yerindeyse yataktan fırladı.
Battaniyesi yerleri süpürüyordu.
- Ne yangın mı? Kim yanıyor. Yangın tüpü vardı orda.Hani nerde?
Meral in odanın içini tavaf etmesine katıla katıla gülen Esra , oturduğu yataktan , yere kapaklandı.. Gülmesi hala bitmemiştiki , bu kez kendi haline gülmeye başladı.
Meral adeta şoka girdi. Demek şakaydı. Elini alnına götürdü. Kalbi yerinden çıkacakmışçasına çarpıyordu. Esra nın yanına ilerleyip omzuna bir kaç kez şaka vari vurdu.
- Napıyosun komik mi? Kalbim mideme düştü korkudan.
- Alakası yok ödeştik.
Meral uslanmaz arkadaşına başını salladı. Gözlerini iki elinin avuç içiyle ovdu. Banyoya yöneldi.
Esra'nın gülmekten karnına ağrı girmişti. Zar zor toparlandı.
Yatağına geçip çiftlik oyununa sarıldı. Banyonun kapısının açılmasıyla dikkati o yöne kaydı. Meral hiç iyi görünmüyordu. Bu kez vicdan yapmıştı Esra.
- Meral özür dilerim. Gerçekten bu kadar etkileneceğini bilemedim.
- Yok özür dilemesi gereken sen değilsin.
- Ne demek istiyorsun?
- Yok bir şey ya.
- Sen de yine bir hâl var.
YOU ARE READING
ADI YOK HÂLÂ (tamamlandı)
ChickLitÖmrün ne kadarı feda edilebilirdi gelip gelmeyeceği belli olmayan, kopan bir sevgiliye...Kaç yıl adanabilirdi?Ne git diyebilmek nede gel diyebilmek ..Ne kadar zor olabilirdi bu iki kelime. Yazarın dediği gibi "İKİ BALIĞI BİR AKVARYUMA KOYARSAN ONLAR...
