"သားကဒီအိမ္မွာအၿမဲမွမရွိတာ၊ ဒီကေလးနဲ႔သူနဲ႔ ျဖစ္ပါ့မလား၊ အခုေတာင္မွမေယာင္မလည္နဲ႔ႀကိဳးကေလးကသူ႔လိုက္ကပ္ေနတာ"
အေမရင္း...အဲေလ...ထားပါ။
အေဖရင္းမို႔လို႔ကပ္တာဆိုတဲ့ၾကည္ႏူးစိတ္ကေလးျဖစ္ေနမိေပမယ့္...
အဲဒီအ႐ိုင္းတံုးေလးကအခုထိခပ္တည္တည္ႀကီး။
ကေလးကဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာကိုမွတခ်က္ေပြ႕ေနတာမ်ိဳးမျမင္ဖူးဘူး။
ျမင္လိုက္တိုင္းမ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႔။
မနက္တုန္းကဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္တစ္လံုးနဲ႔ဘယ္သြားဖို႔ျပင္ေနမွန္းမသိ။
ဆိုင္ကယ္ေပၚခြၿပီးဖုန္းေျပာေနတာကို၊
ႀကိဳးကေလးကအကြယ္နားေလးကၾကည့္ေနခဲ့တယ္...။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ....႐ုတ္တရက္....
ဝမ့္ဝမ့္ကေက်ာက္စိမ္းဆီေျပးထြက္လာၿပီးဆိုင္ကယ္ေပၚခုန္တက္ေတာ့၊
ေယာင္ေပေပနဲ႔ႀကိဳးကေလးကေခြးနဲ႔ေဆာ့ခ်င္သလိုမ်ိဳးေနာက္ကေနလိုက္သြားေရာ...။
တကယ္ကေခြးနဲ႔ေဆာ့ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။
ဆိုင္ကယ္ေပၚကိုတြားတက္ခ်င္တာ။
ကေလးကဆိုင္ကယ္ေပၚကိုတြားတက္ေနတာကိုသိသိႀကီးနဲ႔...
ေက်ာက္စိမ္း....ဖုန္းေျပာရာကေနတခ်က္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။
ဆိုင္ကယ္ရဲ႕အေနာက္ဘက္ကကယ္ရီထိုင္ခံုေပၚမွာ...
ႀကိဳးကေလးကေတ့ေတ့မေတ့ေတ့ေလးနဲ႔ထိုင္လို႔လဲမရ...
ေအာက္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ေျခတစ္ဖက္ကလည္းျပန္ေထာက္ဖို႔မမီဘဲနဲ႔...
ျပဳတ္က်လုနီးနီးေလးျဖစ္ေနၿပီးေတာ့...
ေအာ္သံေလးေတာင္တစ္စြန္းတစ္စထြက္ေနေသးတာ...။
ေရခဲတံုးေကာင္က...တစ္ခ်က္လွည့္မၾကည့္လာပါဘူး...။
ျပဳတ္က်သြားမွာစိုးတဲ့စိတ္ကေလးေတာင္မျဖစ္ဘူးလားမသိဘူး...။
အဲဒါကိုေဒၚယုယျမင္ေတာ့....အူယားဖားယားနဲ႔ေျပးၿပီးသြားခ်ီလာရေသးတယ္...။
"ႀကိဳးကေလးရယ္....မင္းကိုသူ႔ဆီမသြားရဘူးလို႔မွာထားတယ္ေလကြယ္....ေျမးရဲ႕.....
ေနာက္ခါက်ရင္အဲဒီလိုမလုပ္နဲ႔ေနာ္....."
ခ်ီလာၿပီးေက်ာက္စိမ္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္ေရာက္မွဆူသလိုလိုေလးနဲ႔သင္ရျပန္တယ္...။
သူ႔အဖြားကစိတ္ဆိုးေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ျဖစ္ေနတာကိုျမင္ရေတာ့....
ငလည္ေလးကဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ...
"ႀကိဳးက...ဝမ့္ဝမ့္ျပဳတ္က်မွာစိုးလို႔"....တဲ့။
လူကလက္ေတာက္ေလာက္ေလးနဲ႔သူ႔အျပစ္ကိုဖံုးဖိဖာေထးဖို႔သိပ္ေတာ္တာ...။
အဲဒါကဦးေသွ်ာင့္ဘက္ကိုလိုက္တာအမွန္ပဲလို႔ေဒၚယုယကေတြးေနရင္းနဲ႔သေဘာက်ရေသးတယ္...။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
