Değişim

824 66 48
                                    

 

Arkadaşlar kitaplara yorum yaparsanız sevinirim yorumları okumayı seviyorum da.













Merlin kulağına dolan kuş seslerine uyanarak odada gözlerini gezdirdi, uyuşuk hareketler le yatakta doğrulup oturdu. Merlin sağ eline bakıp derin bir iç çekti en azından daha iyi görünüyor du morluklar neredeyse kaybolmuş tu ama halla tılsımın etrafında kızarıklar vardı.
Merlin üzerindeki yorganı çekip uyuşuk hareketler le yataktan kalkıp camdan dışarı baktı güneşin neredeyse yeni doğduğunu fark etti, gözleri camın önünde duran masaya kaydı üzerindeki ilaçlara baktığında dün yaşadıkları aklına geldi.

Merlin dün yaptığını hatırlayıp kendine lanet etti kendini öldürmeye çalışmak tam bir aptallıktı, masadaki ilaç şişelerine bakıp yutkun du birdaha böyle birşey denemek mi asla.
Merlin sesiz bir şekilde odadan çıkıp etrafına bakındı Guise ortalıkta görünmüyor du belkide daha yatıyor dur diye düşünen Merlin olabildiğin ce sesiz bir şekilde kapıya yöneldi. Şuan da istiyeceği son şey Guise bir açıklama yapmaktı sesiz bir şekilde odadan ayrılabilir se bunu akşama erteleye bilir di, zaten o zamana kadar da birşey ler uydurur du.

Merlin sesiz bir şekilde kapıya adımladı elini kapının sapına götürüp yavaş ca aşağı indirdi çıkan gıcırtı sesinden yüzünü buruşturup Guisen yanmaması için dua etti.
Merlin kapıyı biraz aralayıp tam odadan çıkacak ken Guisen sinirli sesini duydu " Merlin nereye gidiyorsun seninle konuşacaklarım var". Merlin gözlerini kapatıp bıkkın bir nefes verdi açtığı kapıyı kapatıp yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirerek arkasını döndüp neşeli bir sesle " Guise günaydın bende Arthura gidiyor dum" dedi. Guise kapıda duran Merline yaklaşıp elini başına koydu tek kaşını kaldırıp " ateşin de yok" diyip birkaç adım geri çekildi.

Merlin Guise bakıp gülümsemesini arttırdı " ben oldukça iyiyim dostum" diyerek Guisen önünde şapşal şapşal sırtı.
Guise Merline bakıp tek kaşını havaya kaldırdı hiçte ölümden dönen biri gibi davranmıyor du onun vurdumduymaz tavırlarına sinirlenip Merlini kulağında tutarak odanın içindeki sandalyeye oturttu sesini kontrol edemeyerek bağırdı " senin derdin ne nasıl olurda bilmediğin bir ilacı öylece içersin neredeyse ölecektin bu tavırların da ne böyle".

Merlin kulağını Guise den kurtarıp kulağını tutup yüzünü buruşturdu " ne ölmesi... gayet iyiyim ben " Guise Merlin'in rahat tavırlarına bakıp derin bir nefes aldı Merlin'in karşısındaki sandalyeye oturup sakin bir şekilde konuştu " eğer Arthur olmasaydın çoktan diğer tarafa yolculuğa başlamış olurdun".
Merlin'in yüzündeki gülümseme yerini şaşkınlığa bırakıp sorgulayıcı bir sesle " ne... Arthur mu" dediğinde Guise gülümseyip elini Merlin'in omuzuna koyarak konuştu " evet Arthur seni kutlamak için hayatını tehlikeye attı".

Merlin inanmaz bakışlarla Guise bakıp " o beni asla kurtarmaz" dedi.

" bende öyle sanıyor dum ama bi dakika bile düşünmeden panzehir için gerekli olan ay çiçeğini almaya gitti"

" pan zehir mi ? "

" ahh ilaç diye içtiğin o sıvı aslında bir zehir di Merlin ve  olduka kuvvetli bir zehir di ay çiçeğin den yapılan bir zehir dir tabi panzehiri için de ay çiçeğe ihtiyacımız vardı, Arthur hiç düşünmeden gitti üstelik ay çiçekleri Griffin ler tarafından korunur neredeyse bu uğurda ölecekti ama Camelota saldıran Ejderhay gelip Arthur'u kurtarmış, Arthur'un bunu yapması büyük bir cesareti doğrusu "

Merlin Guise şaşkın bir şekilde dinleyip" evet büyük cesaret doğrusu " diyip oturduğu yerden kalkıp odasına yöneldi. Guise Merlin'in odasına gittiği ni görüp" Merlin nereye gidiyor sun " Merlin düşüncelerinden sıyrılıp Guise döndü " odama gidiyorum "

SEÇİLEMEYEN KADERWhere stories live. Discover now