SEÇİLEMEYEN KADER

Merlin ve Arthur yol boyunca hiçbir şey konuşmadı gece yarısı Camelot a geldiklerinde Ejderha çoktan saldırmaya başlamıştı Merlin gördüğü manzara karşısında gözlerine inanamadı her yer alev alev yanıyordu bunu yapan ise bir Ejderhay dı.

Merlin babasının ona daha 6 yaşındayken anlattığı Ejderha hikayelerini hiç unutmamış tı babası Ejderhalar hakkında ona çok şey anlatmıştı aklına babasıyla Ejder ler hakkında konuştuğu bir gün geldi.

(Geçmişten bir anı)

"Merlin oğlum bak bu senin için" elindeki tahtadan oyulmuş ejderha maketini oğluna verdi "baba bu çok güzel bir Ejderha" küçük çocuk elindeki maketi hayranlıkla inceleyip babasına gülümsedi "baba Ejderhalar çok güzel ama çok korkutucu"

"evet Merlin ejderhalar gerçekten güzel yaratıklar dır ama korkunç değillerdir. Ejderhalar var olan bütün yaratıkların arasında hem en güçlüleri hemde en asil olanları dır sadece onları anlamak daha zordur"

"Baba sen Ejderhalar la arkadaşsın değilmi"

Babası oğlunun bu sözüne gülümseyip onun siyah saçlarına bir öpücük kondurdu "Merlin ben onların Lordu yum var olan bütün Ejderhalar benim emrimde dir"

"harika birşey bu, onlar seni dinliyor, bunu nasıl yapıyorsun baba"

"Ejderhaya onun ailesinden onun kanından biri gibi konuşarak , Ejder lordları kadim dine aittir Ejder ler de öyle güçlerimiz kadim dinin derinliklerin den gelir. Bir Ejderhayı kontrol etmek için önce onun hissettiği herşeyi hissetmelisin"

"bu çok güzel birşey keşke bende Ejderhalar la konuşabilseydim"

"Merlin sende bir gün Ejder lordu olacaksın bu senin kaderin"

(bitti)

"Merlin... Merlin.... MERLİN" Merlin düşüncelerinden birden uyanmış ve ona bağıran kişiye yöneldi "e  evet" Arthur atının üstünden inip "neyin var senin korkuyor musun" Merlin de atından inip onun yanına geldi "geldik mi " diye sordu Arthur bi süre yukarıdan saldıran Ejderhaya baktı başını önce yere sonrada yanındaki gence çevirdi içinden 'umarım Gaius haklıdır yoksa hem bu genç hemde Camelot yok olacaktı'.

Masmavi gözlerini Merlin'in gözlerine dikip "bak ben senin yanında olacağım yani korkma" Merlin onu rahatlatma ya çalışan Arthur bakıp hafif bir tebessüm etti başını onaylarca sına salladı "Majesteleri ben tek gitsem iyi olur" dedi. Arthur birden şaşırdı ne yani o koskocaman yaratıkla tek başına mı karşılaşmak istiyordu aslında onun yol boyunca korkup geri kaçmasını bekledi ama o yapmadı üstelik o yaratığın karşısına tek başına çıkmak istiyor du Arthur bundan oldukça etkilenmişti ama bu düşüncesini bi kenara bırakıp "bak anlıyorum bir Ejder lordusun ama bu çok tehlikeli daha önce hiç bir Ejderhay la karşılaşmadım demiştin korkmuyor musun" Merlin onun sorduğu soruya gergin bir şekilde gülümsemiş ve başını olumlu anlamda sallamış tı "evet elbette korkuyorum ama kimse ailesinden birine zarar vermez eminim bu işi tek başıma hallede bilirim gelmesen daha iyi olur" Arthur şaşırdığını oldukça beli etmişti "aileden derken" Merlin onun tepkisine gülümseyip önden gitti.

Merlin boş olan araziye ulaşmak için ormanda bi süre yürüdü Arthur'un arkasından gelmediğinden emin olmak için birkaç kez durup arkasına baktı sonuçta o bir büyücüy dü ve Kral bunu öğrenirse  onu öldürürdü Ejder lordu olmak ve büyücülük farklıydı.

Ejderhay la karşılaştığında kendini büyü ile savuna bilirdi bu yüzden Arthur'un gelmemesi en iyisiydi. Merlin on beş dakikalık yürüyüşün ardından boş bir araziye geldi bu arazi genişti bu sayede Ejderhay la iletişime geçe bilirdi. Merlin etrafı ağaçlarla çevrili olan boş arazinin tam ortasına geldi ve yukarıda uçup dehşet saçan Ejderhaya baktı ve kendini avutmak içinde "sen onun ailesinden sin Merlin rahat ol sana zarar vermez" dedi.