"Miss na miss na kita kuya" malambing na sabi pa ni Sachi dito kaya naman naikuyom ko ang aking kamao.
"So here's the Hero." Mapanuyang sabi ko.
Dahil sa aking mapanuyang pagsasalita ay dahan dahang napabitaw si Sachi sa kanyang paboritong kuya. Tumalim ang tingin ni Tadeo sa akin. So it's me against them now.
"May problema ka ba sa akim Piero?" Seryosong tanong ni Tadeo sa akin.
Pagak akong napatawa. "Ako walang akong problema sa inyo. Pero kayo ang mukhang may problema sa akin" sabat ko sa kanya.
Dahan dahan itong lumapit, nakauniporme pa ito na mukhang nagmamadaling makauwi mula sa baguio.
"You change your course for what?" Mapanghamong tanong niya sa akin na akala mo mas matanda siya sa akin.
"Because i want to" laban ko sa kanya.
Napahilamos siya sa kanyang mukha. "Criminology? Really Piero?" Hindi makapaniwalang tanong ni Tadeo sa akin.
Napangisi ako. "Ayaw mo nuon? Paunahan na lang tayong mamatay" nakangising sabi ko sa kanya.
Dahil sa aking sinabi ay mabilis akong inatake ng suntok ni Tadeo, pero hindi lamang iyon dahil ang kanina pang inis na inis na si Kenzo ay nakisuntok din.
Naghari ang sigawan sa may sala, rinig na rinig ko din ang iyak na pakiusap ni Sachi na tumigil na kami. Kaagad akong pumailaim sa kanilang dalawa.
"Magsitigil kayo!" Maawatoridad na sigaw ni Dad.
Halos umecho sa buong bahay ang matigas na sigaw nito. Galit na galit. "Kung magpapatayan kayong apat, lumayas kayo sa pamamahay ko!" Sigaw niya sa amin.
Habol habol ko ang aking hininga habang nakaupo pa din sa may sahig. Nakatayo si dad sa panglimang baitang ng hagdan kaya naman lahat kami ay nakatingala sa kanya. Imbes na sa kanya ang buong atensyon ko ay napatingin ako kay Sachi na umiiyak na nakayakap kay Tadeo.
Napangisi ako bago ko pinahiran ang dugo sa gilid ng aking labi.
"May nakakatawa ba Piero?" Seryosong tanong ni Dad sa akin na mukhang nakita ang aking pag ngisi.
Tamad ko siyang tiningnan bago ko pinilit makatayo. "Walang nakakatawa Dad" pabalang na sagot ko sa kanya.
Nanlisik ang mga mata nito. "Hindi ko na alam ang gagawin ko sayo. If you don't want me to rule over you, bukas ang pintuan. Lumayas ka dito" sabi ni Dad sa akin.
Napatawa ako at napayuko. Mula sa aking peripheral vision ay nakita ko ang bahagyang pag lapit ni Sachi sa akin. Ramdam ko na gusto sana niya akong lapitan, pero hindi niya magawa. Something is holding her back.
Nang wala ng gustong sabihin si Daddy ay kaagad din itong umalis sa aming harapan. Nanatili kaming tahimik hanggang lumapit si Sachi sa aking harapan. Nagulat ako ng hawakan nito ang aking kamay.
"Kuya Piero..." nagaalalang tawag niya sa akin.
Nagulat ito ng mabilis kong binawi ang kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak.
"Simula ngayon, wala na akong mga kapatid. Wala na akong pamilya" seryosong sabi ko sa kanila at kaagad na umakyat sa aking kwarto para magempake.
Narinig ko pa ang ilang beses na pagtawag sa akin ni Cairo pero hindi ko na lamang sila pinansin. Buo ang aking desisyon na aalis ako sa aming bahay. Kinuha ko lahat ng gamit na kakailanganin ko. Nasa kalagitnaan ako ng pageempake ng makarinig ako ng dalawang katok mula sa labas. Hindi na nito hinintay pa na papasukin ko siya dahil kaagad na siyang pumasok.
Chapter 5
Start from the beginning
