"Ano bang pakealam mo?" I cut him off.

Hindi niya ako makapaniwalang tinignan. Kita ko ang pagdaan ng sakit sa kanyang mata while I remained stoic and emotionless.

"I am not the same Ynoa years ago, Harry. I have my ways to deal with my own shits. News flash, you're out of it."

"You've changed." bulong niya, na tila ba nahihirapan siyang sambitin ang katagang iyon.

I answered my phone when it rang. Saved by a phone call. Ni hindi ko alam ang isasagot kanina.

"Hello?"

"Ynoa, can we talk?" napapikit ako dahil sa narinig. Nanginginig kong ibinaba ang tawag. I turned my phone off. Dahil sa sobrang galit ay tinanggal ko ang sim card.

"Sino yun? Is that fucking psycho bothering you?" madiing tanong ni Harry.

I swallowed hard. "He's starting to bother me. I received a call from him. Twice. And now. " I uttered.

He looked at me with so much disbelief and shock. "You should report him! Damn it!"

I laughed sarcastically. "Don't meddle with it. Kaya ko. Hindi kita kailangan."

"The last time you helped me, napahamak ka. Huwag mo ng dagdagan ang guilt na nararamdaman ko." I whispered.

He clenched his teeth, he seems to hate what I said. Nang makabalik si Roemer ay hindi na muli kaming nagkausap pa ni Harry.

Nanatili naman akong tahimik buong byahe. Ramdam ko din ang naninimbang na tingin ni Roemer sa akin.

Natapos ang araw na hindi kami nag-usap ni Roemer. Hanggang ngayon ay naninibago pa din ako.  To live in a big mansion, go to work with Roemer, and go home with him.

"Dy? Are you going to sleep with me tonight?" Zeijan asked.

"I will, after I talk you your my. Okay?"

Bakit parang iba ang dating ng sinabi ni Roemer. I swallowed when I felt my heart raced. Damn it. What the hell is happening to me?

Zeijan was playing with Roemer's dad. Nagtataka namang tumingin ang nanay ni Roemer sa amin.

"Zeijan, your dad slept with you last night?" tumango naman ang kapatid ko sa ina ni Roemer.

"Nag-away ba kayo?" Dhelia asked. Nagkatinginan kami ni Roemer.

"Hayaan niyo nalang kasi sila. They can deal with their own problems." Rafael uttered.

"Baka selos lang." he added.

Natawa naman sila. Hinapit naman ni Roemer ang beywang ko sa harapan nila!

"May dapat lang kaming pag-usapan." He whispered. Halos tumindig ang balahibo dahil sa kanya.

"Next time, don't let your dad sleep with you apo." ani ng nanay ni Roemer.

"Yes, they should sleep together." Segunda ni Dhelia at itunuro kami.

"Para naman masundan na si Zeijan." Rafael laughed.

Agad na nag init ang mukha ko dahil sa narinig. Hindi nakatulong na sumabay pa si Roemer sa asaran. He's laughing while still his hands on my back.

Zeijan pouted. Para bang hindi naiintindihan ang mga pinaguusapan nila.

Nasa living room kasi sila lahat, nagyaya na manuod ng movie si Zeijan. And now, all of them are seated comfortably. I never imagined how carefree they are.

Imbes na magpahinga ay mas pinipili nilang makalaro at makasama si Zeijan. My heart felt so happy and guilty at the same time.

"Do you like him?" pambungad na tanong ni Roemer nang makapasok kami sa kwarto.

"Who?" I asked.

"That damn architect." That's when I realized he's reffering to Harry.

"Why?"

"Can you just answer it?" naningkit ang mata ko. Akala ko na kung ano ang tatanungin niya.

"Are you jealous?" natatawa kong sambit. Naalala ko ang sabi ni Rafael kanina.

"Why would I?"

I raised my eyebrow and smirke. "Yeah, Why would you?" tanong ko pabalik.

"And if I do?" he whispered. Natigil ako sa pagtawa nang makita kung gaano kaseryoso si Roemer.

Humakbang siya papalapit, hanggang sa masagi ng likod ko ang pintuan.

I laughed awkwardly. "I know you dont."

"You haven't answered my damn question, Ynoa." he whispered.

"I do. Now what?" I challenged him.

His eyes darkened even more. Halos lumuwa ang puso ko dahil sa sobrang bilis at lakas ng pintig nito.

"He won't like you." bulong niya.

"You know why?" He smirked.

"Because you're a brat." He eyed me from head to toe.

"And also, wala kang laman." He added.

My jaw dropped, my blood boiled because of what he said. Did he just insulted me? At ako? Wala daw akong laman? What a fucking pervert!

"Pervert!" I accused him. He barked out of laughter that it echoed aroung the corners of this room.

"Walang mamamanyak sayo." Insulto niya at tumawa pa.

Mas inilapit niya ang mukha sa akin, isang maling galaw at mahahalikan ko na siya.

"Kaya kahit matulog tayo sa iisang kwarto, walang mangyayari." He whispered.

Ah ganun pala ha? I closed my eyes and inhaled deeply. I reached my hands to touched his cheeks, I felt how he stiffened.

Binigyan ko ang pagkakataon na bumwelo ang sarili. I fucking headbutted him!

"What the actual fuck!!" He cursed. Tatawa tawa ako habang pinagmamasdan ang kawawang Roemer na nakahawak sa noo niya.

"Oh my! New bukol?" I teased him more.

Kita ko ang galit sa mata ni Roemer, mas natawa lang ako ng sobra.

"Ynoa!" He screamed with so much anger. Ohh such a music to my ears. I giggled.


















Who's the Boss? (Salvaje Caballero Series 1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu