Always Remember Us This Way

Part1 ♡ Whose Fault?

KELLY's POV **

"Kasalanan mo ito.." Bulong niya sakin.

As he thrust deeper inside me.
And it really hurts a lot.
But it's giving me pleasure at the same time.

Hindi ako lasing, lalo na siya.
Nasa maayos na kaisipan pa kaming dalawa.

Pero...
Why the hell is this happening?

"Ugh -- ouchh.." I whispered.

"You're so tight. Fckkkk.." he answered.

Nakikita ko yung ngiti niya sa mga labi niya, kahit na madilim. Naguguluhan ako. Bakit ganito?

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
Puñeta.

Pabagsak siyang humiga sa tabi ko na parang naghahabol pa ng hininga.

"Tulog na tayo..." bulong niya sakin.

Iyon ang mga huling salita na narinig ko at nakatulog na kaming dalawa ng mahimbing.

Paano naman ako makakatulog, ang hapdi ng kipay ko. Hindi ako makagalaw sa higpit ng pagkakayakap niya sa akin.

Pinagmamasdan ko siya habang mahimbing na natutulog. Ang gwapo, shet.

Napapaisip ako kung ako ba yung naisahan?
O ako yung naka-isa sa lalaking 'to. *hwahaha*

Dahan dahan kong inalis yung braso niya na nakayakap sa'kin. Kailangan ko na lumipat sa kwarto ko bago pa dumating ang mga kasama namin dito sa apartment.

》

I'm Kelly Blythe Suarez.
Half bullshit and half motherfucker. And I don't care. I just have my own life and own business. So, if you don't own me, you don't feed me, and as long as you don't fuck me, then you have nothing to do with it.

And him?

He's John Ethan Collins.
One of my workmates, slash FUBU (fuck buddy).
Bakit ko ba siya ipapakilala sa inyo?
Kasi gusto ko lang :D

Idea niya din itong magsama kami sa apartment and after four months of planning.

Natuloy din kami sa paglipat.
Today is our first day dito sa apartment.
At ayuun, konting inuman nga kanina bago nangyari lahat.

》

Napapangiti ako habang nakatulala sa balcony. Napapangiti habang napapa-iling.

Kasi, hindi naman dapat nangyari yun.

Unang una, may boyfriend ako.
Pangalawa, may asawa na siya.

Alam ko naman na mali e, bakit ba kasi ang rupok rupok mo Kelly? :(

Siguro, magpapanggap nalang ako na lasing ako?

Pero, hindi lang naman ako yung may kasalanan. Pero. Bakit sobrang nakaka-guilty?

O siguro, hwag nalang namin pag usapan. At umasta na lang na parang wala na lang nangyari?

Gusto ko na lang umuwi bigla sa bahay namin. Isang maling plano talaga itong apartment apartment na 'to! Haaay.

I just decided to go to bed.
At matulog ng mahimbing.
Good thing rest day bukas, makakapag-ayos pa ako ng mga gamit ko.

》

* knock knock *

Akala ko panaginip ko lang yung may kumakatok sa pinto.

Pero totoo pala. *haha*
Dahan dahan pa akong tumayo at lumakad papalapit sa pinto.