225 41 2
                                    

       KAU tau.. Aku langsung tak menjangkakan ayat tu. Dan aku rasa orang lain pun macam tu. Lebih-lebih lagi Kiah dan Ton yang dah ternganga bagaikan lubang jamban.

"Ok. Mari kita mulakan" cikgu Mahmud meniup wisel menandakan perlawanan sudah bermula. Kami pun bersedia untuk bertanding tambahan pulak bila musuh pertama aku ialah kumpulan Sopeah gedik.

Fathi pandang Jamal Capang, dan Jamal Capang pandang Fathi. Tangan diorang diletakkan di belakang kepala sebelum masing-masing menyebut

"Gunting batu kain!"

Dia keluarkan kain, Fathi keluarkan gunting. NICE FAT!! Tak SAYANG KAU!

Sophea terus menggantikan Jamal Capang yang tengah menangis di bucu dinding dan tersenyum sinis.

"Gunting batu kain!"

Dia keluarkan batu, Fathi keluarkan gunting lagi like KAU DAH TAK ADA BENDA LAIN KE NAK KELUARKAN SIOT??

Fathi pasrah dan duduk ditepi. Kini giliran aku berlawan dengan Peah ronggeng ni. Aku tarik nafas... Tahan... Lepas...

"Gunting!!"

"Batu!!"

"Kaaaiiiiinnnn!!!" Aku tau kami punya sebutan melebih lebih sampai angin monsun semua datang, pintu tertutup kuat, kain langsir berkibar laju, kopi cikgu Mahmud tertumpah..

Tapi, dia letak kain, dan aku letak gunting.

Yehett maju lu sini anjey! Muahahahah!! Aku menang uyehh!

"Kumpulan sana, siapa menang?" Cikgu Mahmud yang baru lepas arahkan pembantunya lap kopi tu, terus datang ke arah kami.

Aku angkat tangan. Dan untuk kumpulan sana, Ton menang. Naiss Ton!

Pusingan kali ni, aku akan lawan dengan kumpulan Ton dan Kiah akan lawan dengan Sopeah. Maaf aku malas eja nama dia betul-betul. Memang tak patut pun sebenarnya.

"Nice to see you, Nab" Ton angkat kening. Wah wahh. Berlagak ye kau.

"Apa selama ni kau buta ke?"

"Eh bodo spoil la kau ni.. Pergi jauh-jauh sana!" Ton jeling Furqan tajam. Ni kalau besar nanti diorang kawin, memang aku bagitau anak diorang, dulu mak bapak diorang macam Kyo dengan Yuki.

Tak kenal? Pergi tengok Bakul Buah.

Cikgu Mahmud tiup wisel merah kesayangannya yang dah bertahun tergantung kat leher tu tanda pusingan kedua bermula.

Aku terfikir nak letak batu tapi bila tengok muka Kiah yang macam nak letak kain, aku terus tukar fikiran. Aku letak gunting.

Dan woop. Aku betul huehuehe!! Bagus betul telepati aku ni.

"Aku kata dah letak batu, kau taknak dengar! Tengok?!"

"Ehh melebih ah kau ni. Tadi kau pun salah kan? Aku jugak kena usaha lebih" Ton tolak bahu Furqan menggantikan tempatnya. Muka memang cemberut tahap apa dah.

"Heishh.. Gunting batu kaiinn!" Furqan yang tiba-tiba letak kain buatkan aku yang baru nak tunjuk peace kat cameraman terkejut jadi aku terus tunjuk gunting.

Wuhh nasib aku memang baik betul. Tu lah, tak menyabar lagi. Kan dah kena karma.

"Tengok! Aku dah kata, kau pun tak pro. Ada hati nak mengata orang. Dua kali lima jelah kau, Jalal" Ton tumbuk bahu Furqan dan duduk di ruang menunggu. Muka macam makan pelam muda bergetah.

Yourself ✔Where stories live. Discover now