Black Memory(U+Z)(Completed )

Part-56

ထိုအခါ ခန့်ပ်ိုင်က သူ့ကိုခြေစခေါင်းစဆုံးသေချာကြည့်၏။ ရဲဇော် အရပ်သည် ခန့်ပိုင်ထက်ပုကာ 5'8"ကျော်ကျော် လောက်ထိ ရှိသော်လည်း ကိုလေးအစစ်ဆိုရင်တော့
အနဲဆုံး ခြောက်ပေလောက်ရှိပေလိမ့်မည်။

"မဆိုးပါဘူး အသက်ကအတူတူလောက်ပါပဲ...ကျွန်တော်တို့အမျိုးက အရပ်ရှည်ကြတယ်ဆိုပေမယ့်.. ရပါပြီ ဒီလောက်အရပ်ဆို... "

ခေါင်းကိုလာပုတ်ပြီး ပြောသဖြင့် ရဲဇော်က ခန့်ပိုင်လက်ကို လိမ်ချိုးပစ်ကာ...

"မကိုင်နဲ့ မင်းအစ်ကိုကို ရိုသေ"

"အဟက်ဟက်... တရားဝင်မဟုတ်ဘူနော် ။အမေ့ကို စိတ်ချမ်းသာစေချင်လို့ ခဏပဲ!"

"ငါကလည်း တစ်သက်လုံး ဟန်ဆောင်နေမယ်လို့ ပြောလို့လား....တစ်ပတ်ပဲရမယ်။ ငါ့အတွက်အချိန်တိုင်းက ပိုက်ဆံပဲ နားလည်လား"

မီးခိုးရောင်ဆံပင်တွေဟာ လေအဝှေ့မှာ တလွှင့်လွှင့် ရှိသလို မျက်နှာအချိုးအစားက အနီးကပ်မြင်ရလေ ပိုနှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းလေဖြစ်သဖြင့် ခန့်ပိုင်က နာသွားသည့်လက်ကို ခါထုတ်ရင်း ရဲဇော် ၏ နဖူးကို
လေဖြင့် အားပြင်းပြင်းမှုတ်လိုက်လေသည်။

ဖူး!!

နဖူးပေါ်ကျနေတဲ့ဆံပင်တွေအကုန်လွှင့်သွားသည့်အခါနဖူးပြင်ကျယ်ကျယ်လေးပေါ်လာသဖြင့် ခန့်ပိုင်က နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကော့တတ်ကာပြုံးလိုက်သည်။

"အမေက နေမကောင်းတာ ကြာပြီ....ကိုလေးမရှိတော့ ကတည်းက ခြူချာနေတာ.. အရင်အပတ်ကဆရာဝန်ဆီ သွားပြတော့ ဆရာဝန်ကပြောလိုက်တယ်။မရတော့ဘူးတဲ့
အလွန်ဆုံးနေရ သုံးလဝန်းကျင်ပဲတဲ့။အမေမရှိပဲနေရမယ့် ရက်တွေအတွက် ကျုပ်အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး။ ဒါပေမယ့် အမေမထွက်သွားခင် အမေ့စိတ်ထဲမှာရှိနေတဲ့
အရာတွေ..အပြစ်တစ်ခုလို့ထင်မြင်နေခဲ့တာတွေကို ဖြေဖျောက်ပေးချင်တယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး.... ခင်ဗျားက..
တစ်ပတ်ဆိုလည်းတစ်ပတ်ပေါ့ဗျာ... ဂရုစိုက်ပေးပါနော်။ ကျုပ်အတွက် ကျုပ်အမေကအရေးကြီးလို့ပါ!"

ရဲဇော်သည် လွှင့်ခါသွားတဲ့ဆံပင်ကို ပြန်ဖိချပြီး...

"ကောင်းပြီလေ... ငါ ကူညီမယ်။ ကတိတစ်ခုတော့ ပေးရမယ်"