AFİFE

bölüm:2

Selam, nasılsınız?

LÜTFEN BEĞENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN HİKAYENİN DEVAMLILIĞI AÇISINDAN BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.
ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER...♡

Gözlerini, hafif hafif aralamaya başlamıştı nevra, aldığı darbenin verdiği etkiyle kendine gelmesi saatler almıştı. mirza ise nevranın karşısında saatlerdir pür dikkat onu izliyordu.
Mirzanın öfkesi hem karşısında baygın halde yatan kadına hem de kendini kaçıran adamlaraydı şüphesiz.
Adamlar nevra yüzünden baygın olan mirzayı kaçırmakta hiç zorlanmamışlardı.

Mirza bir kez daha çıkarmaya çalışıp çıkaramadığı iplere sövmüştü, içinden küfür edemeden, sinirlenemeden duramıyordu, yerde baygın olan nevraya gözü kayıyordu her seferinde, tek amacı bir oruspunun suratına, para fırlatıp gitmekti. olay nere geldi diye düşündü içinden, sonrasında kafasını iki yana sallayıp, bir küfür daha mırıldanıp kafasını duvara yasladı.

Nevra kendine gelmeye başlamıştı yavaş yavaş doğrulup duvara yaslandı, elleri ayakları bağlıydı.
Karşısında saatler önce kafasını patlattığı adam vardı.
Üstelik onu öldürecek gibi bakıyordu nevra sadece
sakin kalmaya çalışıyordu, bu mümkün değil diye geçirdi içinden karşısında duran mirzanın sert bakışlarına karşın nevra daha sert baktı.

"Kafamı yarmanın hesabı başka güne kaldı." Nevra bakışlarını diktiği yerden kaldırıp öfkeyle baktı mirzaya "Tabi senin günlerin doludur, randevu almam mı gerekiyor?" mirza küstahça bir cümle daha atmıştı ortaya, nevra bir hışımla kalkmaya çalışsa da ellerinin ve ayaklarının bağlı olması buna izin vermemişti.

"Benimle düzgün konuş, yoksa bir daha ki sefere, başka yerlerini de yararım!" Mirzanın muzhip olan yüz ifadesi aniden sertleşip
"Hayır anlamadığım para karşılığında kendini satan sensin, sana var olan gerçekleri hatırlattığım için suçlu benim" mirza tek kaşını kaldırıp, tekrar sorgulayan gözlerle nevranın vereceği tepkiyi bekledi, nevra gözlerini ona dikip hiç konuşmadan ters ters mirzaya bakıyordu "Ayrıca, madem istemiyordun neden geldin?" Nevra gayet rahat görünmeye çaba göstererek "Sanane! ayrıca sen zorla bana dokunmaya kalkıştın, ben kafanda o vazoyu kırmasaydım, bu adamlar bizi kaçırmasaydı sen bana-" mirza gayet sert ve ciddi yüz ifadesiyle bağlı olan ayaklarını uzatıp "Orda dur küçük hanım, amacım sana ders vermekti, çirkin olduğunu görünce paranı verip gönderecektim." Nevra kaşlarını çatıp karşısındaki adama tepkisizce baktı. Onun söylediklerine inanmıyor, yarattığı komik bahanelerle sadece gülmekle yetiniyordu.

Nevra ortamın verdiği gerginlikle, ve en önemlisi annesinin nasıl olduğunu bilmemin stresiyle sadece susup düşünmekle, dua etmekle yetiniyordu, mirza nasıl kurtulacağının planlarını yapıp duruyordu.

Saatler sonra bir adam arkasında beş adamla içeri girmişti.
Patronun öndeki adam olduğu anlaşılıyordu, adamlar içeri girince mirza olduğu yerde hemen dikleşip, adamlara dik dik bakmaya başlamıştı.

"Ben onu tanımıyorum, meseleniz beni ilgilendirmez benim burdan çıkmam gerek." Ortamdaki gergin bakışmaları durduran nevraydı, tüm gözler ona dönmüştü. "Mirza yeni sürtüğünle bula bula bu numarayı mı buldunuz?" mirza alaycı bir gülümsemeyle ayakta duran adama baktı. "Ferdi, burdan kurtulduğumda benden aldığın bu gecenin de hesabını soracağım" nevra düşüncelerinde haklıydı mirza ona yalan söylemişti, eğer olaylar sarpa sarmasaydı nevra şuan hayatının en büyük pişmanlığını yaşayacaktı, iyiki diye geçirdi içinden iyiki kaçırmışlar bizi

"Bakın bu adam bana zorla sahip olmaya çalıştı, lütfen izin verin gideyim, hiçbirinizle bir bağlantım yok. Siz gelmeden bu adamın kafasında vazo kırdım!" Nevra karşısında duran gangstar tayfasını ikna etmek için elinden geleni yapıyordu.