Reclaim The Game (COMPLETED)

Chapter 25

#RTG25 Chapter 25

"Tapos na kayong mag-usap?" tanong ni Sancho.

"Oo—"

"Isobel."

Sabay kaming napa-tingin ni Sancho kay Sean. Naka-tingin siya sa amin na para bang may ginagawa kaming mali... Hindi ko siya maintindihan. Ano ba ang gusto niyang mangyari? Kasi kahit pagbaliktarin ko, may asawa na siya at may anak... Kahit ano'ng paraan pa ang isipin ko, doon ako palagi bumabagsak sa katotohanan na may pamilya siya na masasaktan dahil nandito na ulit ako.

"Bakit?" tanong ko.

"Can we talk again?"

"May gagawin pa ko—"

"Where? Can I go with you?"

"Sasamahan na ako ni—"

"I'm your husband, Sob."

Naramdaman ko iyong paghakbang paatras ni Sancho. Agad akong napa-tingin sa kanya. Hindi ko mabasa iyong mga mata niya.

"Let's just go tomorrow," sabi ni Sancho.

"Pero—"

Tumingin siya kay Sean. "She can't remember anything," sabi niya.

"I won't hurt her. I'm her husband," sabi ni Sean.

Hindi ko maintindihan kung paano niya nasasabi 'yan kahit na alam naming tatlo na may iba na siyang asawa... May iba siyang pinakasalan... May iba siyang pinangakuan...

"I know... Just go easy on her," sabi ni Sancho bago tumingin sa akin. "I'll see you tomorrow," pagpapatuloy niya bago pumasok sa loob ng sasakyan niya. Talagang iiwan niya ako rito kay Sean? Na hindi ko kilala?

Para akong na-estatwa roon.

Pakiramdam ko pinagtaksilan niya ko.

Tumingin ako kay Sean. "Ano'ng gusto mong pag-usapan?"

"Us... We need to talk about us."

Huminga ako nang malalim. "Okay," sagot ko habang tumango. Naglakad ako pabalik sa loob ng coffee shop. Mabuti na lang at binigyan ako ng pera... Pupunta na lang ako sa hotel pagkatapos nito. Hindi ko talaga gustong pumunta sa bahay ni Sean... Kahit paulit-ulit nilang sabihin sa akin na ako iyong legal na asawa, nandyan pa rin iyong katotohanan na may iba na siyang pamilya.

Muli akong naupo sa pwesto na iniwanan namin.

"Ano'ng tungkol sa 'tin?"

"Sob, I want you to know that I really looked for you..."

"Alam ko."

"I didn't just give up and married another."

"Siguro nga."

"Sob..." sabi niya na parang nahihirapan.

"Sean, ano ba'ng gusto mong mangyari? Gusto mo ba na bumalik ako sa buhay mo? Pero paano iyong bago mong asawa? Iyong anak niyo? Hindi mo ba 'yun naisip?" tahimik na tanong ko sa kanya.

Pakiramdam ko ay nabigla lang siya na nandito ako... Siguro ay totoo ngang guilty siya nang nawala ako... Pero kailangan niyang tandanan na may asawa at anak siya na kasama sa sitwasyon... Hindi lang ako 'to... Hindi lang siya... May dalawang tao pang maaapektuhan...

Baka kasi nakalimutan niya.

Umigting iyong panga niya. "I know that..."

"Ano'ng gusto mong mangyari?"

"I love you—"

Agad na umawang ang labi ko.

"Sean..." nahihirapang sabi ko. "Hindi ka ba naaawa sa asawa mo?"