MINE? [✓]

Chapter 51

ΠΗΓΑΜΕ 80K ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΧΕΔΟΝ 8 ΜΗΝΕΣ, ΕΧΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ

Stefano's POV
(Because I LOVE MY BABES)

Χτυπάω το κουδούνι της Φαίδρας και στέκομαι πρώτος μπροστά στην πόρτα, όταν η Δάφνη με σπρώχνει.

Γυρίζω το κεφάλι μου και την κοιτάζω αγριεμενος. «Ποιό είναι το πρόβλημα σου;»

Εκείνη ρολάρει σαρκαστικά τα μάτια της και πατάει το πόδι μου ενώ με σκουνταει με τον ώμο της. «Εμείς ήμαστε οι κολλητές της οπότε εμείς πρέπει να ήμαστε μπροστά. Εσύ κάνεις μπαμ. Είναι σαν να έχεις γράψει στο κούτελο σου ΤΑ ΕΧΩ ΜΕ ΤΗ ΦΑΙΔΡΑ ΚΑΙ ΗΡΘΑ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΦΑΙΔΡΑ», σχεδόν  φωνάζει τα τελευταία της λόγια μέσα στο αυτί μου.

Ξεφυσάω και πάω πίσω της.
Ίσως και να έχει δίκιο, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να μας πάρει χαμπάρι και να μην με αφήνει να τη βλέπω.

Θα σαλταρω, ήδη δεν αντέχω μακριά της τέσσερις μέρες που δεν έχει έρθει σχολείο.

Η πόρτα ανοίγει και η αυστηρή aka στριμμένη μάνα της Φαίδρας εμφανίζεται.

«Γειά σας, ήρθαμε να δούμε τη Φαίδρα», αποκρίνεται η Εύα και, πολύ μιλάει.
Τώρα θα ήμουν ήδη πάνω και θα ήμουν δίπλα της. Δέκα ώρες μπλα μπλα μπλα και μπλου μπλου μπλου, ΑΝΤΕ κοπέλα μου έχουμε και μια υπομονή.

«Είναι άρρωστη από ότι ξέρετε οπότε κρίμα είναι να κολλήσετε κι εσείς.
Για αυτό κρατατε μια απόσταση, εντάξει;»

Εντάξει μανταμίτσα κάνε άκρη τώρα.

Ανεβαίνουμε τα σκαλιά και εγώ κρατιέμαι να μην σπρώξω τα κορίτσια για να φτάσω πρώτος δίπλα στην Φαίδρα.

Τι; Μου έχει λείψει.

Τα κορίτσια χτυπούν απαλά την πόρτα και εγώ χωρίς να περιμένω την απάντηση της μπουκάρω στο δωμάτιο της, αγνοώντας τα βρισιδια των κοριτσιών.

Η ματιά μου πέφτει πάνω στην Φαίδρα.
Είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, τα μάτια της συναντούν τα δικά μου και μου χαμογελάει αχνά.

Τα μάτια της είναι κόκκινα, τα χείλια της ξεραμένα και το πρόσωπο της χλωμό, όμως εξακολουθεί να είναι πανέμορφη.

Την πλησιάζω με μιας και κάθομαι δίπλα της. Με το χέρι της ψάχνει το χέρι μου και όταν το βρίσκει το δένει με το δικό της. «Ήρθες», ψιθυρίζει και αυτομάτως χαμογελάω γνεφοντας θετικά. «Ηρθα μωρό μου», φιλάω το χέρι της και πεταρίζει τα βλέφαρα της.