Çınar ile iletişimimizi hala normal olarak nitelendiremiyordum. Okuldaki garip ilk sevgililik günümüz sonrası kıskandığını itiraf etmiş ve yeniden her şey iyiymiş gibi davranmıştık. Sevişmiş, birlikte uyumuştuk. Bir kaç gün yine aramız iyi gibiydi. Fakat arada yine soğuk bir şeyler giriyordu ve buna engel olamamak beni delirtiyordu.
Mesaj atayım en iyisi diye düşündüm birden. Evet baya zekice fikir.
...
Evren: Naberr
Çınar: İyi
Evren: Ben de iyiyim sorduğun için sağol...
Çınar: Sinirliyim şu an sonra kpnışalım
Evren: Peki
İstediğin zaman yaz
2 saat sonra
İyi misin?
Çınar: Hayır
Evren: Ne oldu?
Çınar: Okulda birisi sen be Defne hakkında konuştu
Seni takip ediyormuş instagramda falan
Çok yakışıuormuşsunjz da
Evren: Özür dilerim
Yani bu saçma durum benim sucum
2 saat sonra
Bu yüzden konuşmayacak miyiz?
Çınar: Düşündükçe sinirleniyorum sinirlendikçe düşünüyorum döngüye girdim aq kafam kazan gibi sabahtan beri
Evren: Düşünmesen
Sinirlenmesen
Çınar: Kolay olsa keşke
Evren: *İkisinin fotoğrafını atıyor Çınar farketmemiş çektiğini Evren'in omzuna yaslanmış*
Yakışıyoruz
Çınar: Evet...
Yakışıyoruz
Evren: Bana sinirli misin?
Çınar: Hayır
Etrafındaki insanlara sinirliyim
Ailene
Seni bunu yapmak zorunda bırakan insanlara
Bir de Defne ve senden konuşanlara aw
Evren: Beni hep konuşurlar çok yakışıklıyım ve okulda tanınıyorum falan ;)
Yumuşatmadı bu durumu
Çınar: Hem de hiç.
Evren: Sana yavşasam geçer mi
Çınar: Belki
Ama uyuyacağım ben biraz
Uyuyabilirsem tabii
Başım ağrıyor
Evren: Tamam uyu...
Çınar: Görüşürüz
Yazarım uyanınca