Meseleler [boyxboy]

•19•

Defne yanımıza gelip Çınar'ın yanına otururken "Ben de oynayacağım." Dedi bana bakmadan. Elimdeki kolu önüne bırakıp "Benimle niye konuşmuyorsun?" Diye sitem ettim.

Bana bakmadan Çınar'ın kolunun altına girdi. "Çünkü aklıma gelen şeyler beni sinirlendirdi."

"Tamam." Dedim sadece. Haklıydı. Benim içim gerçek olmasa da onun eski sevgilisiydim nihayetinde. Bazı şeylerin onu üzmesi normaldi, buna engel olamazdım.

Oflayıp Çınar'ın üzerinden atlayıp aramıza girip bana sarıldı. "Üzüldüm sen şimdi böyle tamam deyince."

"Trip atman bitti mi?" Demem üzerine şirin şirin gülümseyerek kafasını salladı.

"Güzel o zaman." Dedi aynı şekilde gülümseyip.

Bir kaç saniye sonra çalan zille "Pizza!" Diye bağırarak aşağı indi. Tepkisine kahkaha atan Çınar'a baktım, ben de güldüm.

"Yüzlerce kez buraya geldim hep pizza yiyorsunuz." Dedim. Bunu şu an yeni farketmiştim.

Omuz silkip ayağa kalktı. Yavaşça gerindi. "İnmezsek Defne her şeyi yer."

Peşinden merdivenlerden inerken düşünmeden duramıyordum. Çok tuhaf bir şeyler hissediyordum, bunu çözmem gerekiyordu. Ayağımın boşluğa geldiğini farkedince refleksle Çınar'a tutundum. Kolundaki elimin üstüne o da refleksle elini koyduğunda nefesimi tuttum.

Sanki elektrik çarpmış gibi hızlıca geri çekip "Dikkat etsene." Diye homurdandı.

"Pardon." Diye mırıldandım elimi kolundan çekip.

Sonra salona indik. Yemek yerken ikimizde konuşmuyorduk. Defne'nin anlattıkları uğultu gibi geliyordu. Odaklanamıyordum. Bu garip his daha da yoğunlaşıyordu. Başımı ağrıtıyordu. Anlam ararsam, ne olduğunu anlamaya çalışırsam bundan çıkamayacağımı biliyordum. Hiç bir şey yokmuş gibi davranmak belki de en iyisiydi. Değişen hiç bir şey yoktu.

"Of yoruldum be biraz da siz konuşun." Dedi Defne sesini yükseltip.

"Senin kadar eğlenceli hayatım yok Defne." Dedim gülüp.

Oflayıp Çınar'a döndü, yanağını sıktı. Çınar ise itinayla tepki vermiyordu. "Sen anlat o zamaaaaan."

Eliyle saçlarını geriye tarar gibi yapıp düzeltti. "Fakülte o kadar eğlenceli ki ne anlatsam bilemedim şimdi." Dedi dalga geçerek.

"Benden başkasını göremiyorsun değil mi?" Dedim sırıtıp.

Ters ters baktı. "Hıı aynen."

"Ay ne gerildiniz birden ya? Oyun oynuyordunuz daha deminn." Dedi Defne.

"Ne gerilmesi ya?" Diye homurdandı Çınar sadece.

"Gerilmedik." Dedim ben de. Sonra esnedim. "Uykum var benim ya." Dedim kendi kendime.

"Uyu burada." Dedi Defne omzu ile omzuma vurup. "Araba kullanamazsın zaten böyle uykuluyken."

Başımı sallayıp omzuna yaslandım. Pizzalarımızı bitirmemizin ardından Çınar kalkıp "Ben odama çıkıyorum." Diye mırıldanmıstı.

Defne, "Evren'i de misafir odasına götür hadi." Dediğinde gözlerini devirdi. "Kendi evinden çok burada takılıyor Defne. Biliyordur bence odanın yerini."

"Biliyorum. Gerek yok." Diyip yine esnedim.

Gitmesinin ardından üzerimdekilerle uyuyamayacağımı farkedip Defne'ye döndüm. "Çınar'dan kıyafet istemek istemem ama rahat değil bu."

"İste iste bir şey olmaaaz." Dedi Defne koltuğa oturup televizyonu açarken.

"Sen ister misin?"