[ДУУССАН] The Phoenix |JJK|

~3-р хэсэг: Зүүд~

"Байна уу" 

"Жимин аа, Жонгүг байна" 

"Юу? Ухаан орчихоо юу?Бурхан минь гэж. Ашгүй дээ. Бие чинь яаж байна"

"Зүгээр дээ. Чи намайг эмнэлэгт хүргэж ирээ юу?" 

"Тийм ээ. Уулын бэлд арайхийж ирээд чамайг байхгүй болохоор бид хичнээн их сандарсан гэж санана. Эргээд уул руу гарах гэсэн чинь аюултай гээд хамгаалалтынхан гаргадаггүй. Тэгээд харанхуй болж бороо намдахад л чиний араас хамгаалалтынхантай хамт явсан. Харин ашгүй чи замаас нэг их холдоогүй байсан болохоор хурдан олсон"

"Намайг замын хажуугаас олсон хэрэг үү? Агуйд байгаагүй юу?"

"Юун агуй вэ? Тэр ууланд ямар юмных нь агуй байх вэ дээ. Замын хажуугаас олсон. Аз болоход гэмтэл байхгүй байсан ч ухаан орохгүй хичнээн их айлгав аа. Намжүн ах намайг хичнээн их загнасан гээч. Анхааралгүй явлаа гээд" 

"Жиминаа, тэгвэл надтай хамт нэг эмэгтэй байгаагүй юу" 

"Юу яриад байгаа юм бэ? Золиг чинь. Ямартай ч би удахгүй очлоо. Очиж байгаад ярилцъя" гээд утсаа тасдчихав. 

Жиминийг утсаа тасдсаны дараа Жонгүг түүний үгэнд итгэж ядан, хөшөө мэт хөдөлж ч чадахгүй болчихов. Яах аргагүй сүүлд ухаан алдахад агуйд байсан байхад замын хажуугаас олдсон гэдэг байж боломгүй санагдана. Бас агуйд байсан өнөөх бүсгүй яагаад байхгүй байгаа нь түүнд бүр л сонин мэдрэмж төрүүлж байв. 

Ээж нь хоол оруулж ирэхэд Жонгүг бодлоосоо салан, юм идэх хүсэлгүй байсан ч хүчээр шахуу идлээ. Хоолоо идэж дуусчихаад сууж байтал гаднаас Намжүн, Жимин хоёр орж ирэхэд ээж нь тэднийг ярилц даа гээд өрөөнөөс гарав. 

Намжүн орны хажуугийн сандал дээр суун "Бие чинь яаж байна. Болгоомжтой явахад яадаг байна аа" гэхэд Жонгүг 

"Зүгээрээ, одоо ч хамаагүй эмнэлгээс гармаар байна" гээд санаа алдахад Намжүн 

"Эмнэлэгт хэсэг хэвтсэн дээр байх. Бэртэлгүй гээд тоохгүй өнгөрч болохгүй" гэхэд Жимин ч бас санал нэгдэн 

"Тийм шүү. Түрүүн ярьж байгаа юмнаас чинь үзэхэд чи их сонин байна лээ" гэхэд Жонгүг түрүүний зүйлсээ эргэн саналаа. 

Намжүн орны хөлд зогсох Жимин, Жонгүг хоёр руу ээлжлэн хараад "Ямар юм" гэхэд Жонгүг Жиминий хариултаас урьтан