Chapter 48. "This will be the end"

2.2K 131 7
                                    

W A T C H the ending teaser of TPWWAN! Subscribe to my Youtube Channel! ❤️

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter 48. "This will be the end"

Arkin's POV

"I need it now, Dad! Do something!" sigaw ko sa kabilang linya.

I am holding the wheel while having a conversation with Dad. I ask him if they can do the generation right now to make a damn rain. Kainis! That damn Yu-jun escaped!

"It is not that easy, Arkin! What are the hell are you planning to do?" sigaw din niya sa kabilang linya.

"I said do something!" I drive faster as I could to find Yu-jun. I actually don't know where to go. I am really pissed off!

"Tell me, what is your plan first?" muling sigaw ni Dad.

I smirked. "Kapag wala kang ginawa, Dad. I am telling you, I will spill everything you planned about Montes." Banta ko. I heard him sighed.

"What?"

"Just do what I am asking, Dad." Utos ko.

"Fine! Fine! I'll ask them!" he shouted. Napangisi ako sa pagpayag niya.

As I was driving, I saw a familiar face walking down the street. Nang makita ko siya, I got an idea how am I gonna make Yu-jun come to me.

Hinihinto ko ang sasakyan at bumusina. Huminto naman siya at napatingin sa sasakyan ko. Lumabas ako at nakita kong nabigla siya nang makita ako.

Marahan akong lumapit kay Emerald hanggang sa mahawakan ko ang braso niya at itutok sa kanya ang baril.

"Isang sigaw mo lang and one wrong move, you will die right here where you stand." mariing sabi ko at ngumisi saka siya pinapasok sa sasakyan.

Elyse' POV

Tumakas ako kay Dad tulad ng kondisyon ni Arkin. Hawak niya ngayon si Emerald and he is there again in the rooftop of my condo building. I don't know what is he planning to do why is he asking me in exchange of Emerald. At bakit niya ba ginagawa ang lahat ng ito.

Nakarating ako sa condo ko. Hindi tulad ng mga nakaraang araw na maraming reporters dito ngayon ay wala na at parang bumalik na sa normal. Walang bakas ng panganib kung titingnan ang mga taong naglalakad papasok at palabas ng building. Napatingin naman ako sa kalangitan at nabigla ako nang biglang kumulimlim ang kalangitan. Bigla akong nakaramdam ng kaba nang makita ko ang pagkulimlim ng langit.

The Painting Who Walks At NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon