~Hurt~(Completed)

~Hurt~*11*'Good bye the sun of my life'

Zawgyi...........

<You took my heart away...away...away away
My head is blown away...away...away away...>
{Ph ringtone}

ကားေမာင္းေနရင္းၾကားလိုက္ရတဲ့ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ဖုန္းကိုလိုက္ရွာေသာ္လည္း မ​ေတြ႕...ထို႔ေၾကာင့္ ကားကိုလမ္းေဘးတြင္ခဏရပ္ကာရွာၾကည့္ေတာ့မွ ေအာက္က်ေနတဲ့ဖုန္းကိုေတြ႕သည္...

*ငါ့ဖုန္းကိုကားထဲမွာထားခဲ့မိတာပဲ*

Phone contact ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဥကၠ႒ဝမ္ တဲ့
ဘာလို႔ဆက္တာပါလိမ့္...
ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ ဝမ္ရိေပၚ့ကိုေတာင္သတိရမိသြားသည္...

စိတ္ကူးထဲကအေတြးမ်ားမွန္ေနမလားဆိုၿပီး...အျပင္ဘက္ကိုၾကည့္မိေတာ့ မိုးမ်ားကသည္းထန္စြာ႐ြာသြန္းလ်က္...အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 10:13PM...

*မျဖစ္နိုင္ပါဘူး*

ေခါင္းကိုရမ္းထုတ္လိုက္ကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္...

ဝမ္ဥကၠဌစကားေၾကာင့္ေဆး႐ုံကိုအျမန္ေမာင္းလာခဲ့သည္...ခုခ်ိန္ထိျပန္မေရာက္ေသးဘူးတဲ့လား...
သူေဆး႐ုံထဲမွာပဲရွိေနမွာပါ...ဟုတ္တယ္...အခန္းစရိတ္ထပ္ေပးၿပီးေနေနဦးမွာ...သူကသူေဌးသားပဲဟာ...

ဒါေပမယ့္ေရွာင္းက်န႔္အေတြးေတြကမမွန္ကန္ဘူးဆိုတာကို ေဆး႐ုံေရွ႕ကခုံေလးမွာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ေနတဲ့ ရိေပၚကသက္ေသျပေနသည္...

"က်စ္ ဒီကေလးကေတာ့ မိုးေတြဒီေလာက္႐ြာေနတာကို"

စိတ္ရႈပ္စြာေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ရိေပၚရွိရာကိုအျမန္ဆုံးေျပးလာမိသည္...

"ရိေပၚ!"

ပခုံးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲၿပိဳက်လာသည့္ခႏၶာကိုယ္ေလးေၾကာင့္...စိုးရိမ္စိတ္ကထိပ္ဆုံးသို႔...
အသားေတြကလည္းေအးစက္လို႔...ဒီကေလးဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဒီမွာေနေနတာလဲ!

ရိေပၚ့ကိုကုန္းပိုးၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံထဲသို႔...

~~~~~~~~~Hurt~~~~~~~~~

ရိေပၚ နိုးလာေတာ့ အလင္းေရာင္ေတြ မ်က္လုံးထဲစူးရွစြာဝင္လာသည္မို႔...တဖန္ျပန္ပိတ္ၿပီးမွခပ္ျဖည္းျဖည္းျပန္ဖြင့္ရသည္...ဒါေတာင္မ်က္ခြံေတြကတုန္ေနဆဲ...ထဖို႔ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ေခါင္းကမိုက္ခနဲျဖစ္သြားတာမို႔ ထလို႔မရ...လူကလည္းႏုံးေနသည္...ဒီကတည္းက သူေနမေကာင္းမွန္းသိလိုက္သည္...