One shot Story #13

1.9K 25 0
                                    


"LOVING YOU FROM ABOVE"

"Hey, wag kang bibigay ahh kakayanin mo yan. Nandito lang ako at sasamahan kitang labanan yang sakit mo" Hinawakan n'ya ang kamay ko at ngumiti sa akin. Pinilit kong ngumiti kahit nahihirapan na ako sa sakit ko, gusto kong makita n'ya akong malakas kahit iharap na hirap na ako sa sakit ko sa 𝖯𝗎𝗌𝗈.

Araw-araw s'yang dumadalaw sa'kin kahit busy s'ya gumagawa s'ya ng paraan para makapunta sa Hospital pati mga project n'ya dito n'ya gingawa sa Ospital para lang mabantayan ako at makasama ako, I'm lucky to have her in my life.

"Hey! Kumain ka na ba? Baka pagod ka Babe galing ka pa naman sa school. Uwi ka muna ka--" pinutol n'ya ang sasabihin ko ng bigla n'ya akong niyakap. Narinig ko s'yang humihikbi kaya hinagod ko ang likod ko at naiiyak narin ako dahil anytime pwede ko s'yang 𝖨𝗐𝖺𝗇.

"Shh... Tahan na babe, ayos lang ako at wag kang magalala sakin mas malakas pa ako sa kalabaw" Pinalo n'ya ako ng mahina kaya natawa ako dahil sa ginawa n'ya. Pinaharap ko s'ya at pinunasan ko ang luha n'ya '𝖨 𝖽𝗈𝗇'𝗍 𝗐𝖺𝗇𝗍 𝗍𝗁𝗂𝗌 𝗀𝗂𝗋𝗅 𝖼𝗋𝗒 𝖻𝖾𝖼𝖺𝗎𝗌𝖾 𝗈𝖿 𝗆𝖾 '𝖼𝖺𝗎𝗌𝖾 𝗂𝗍𝗌 𝖻𝗋𝖾𝖺𝗄 𝗆𝗒 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 𝗂𝗇𝗍𝗈 𝗉𝗂𝖾𝖼𝖾𝗌.'

"Ano ba yang pinagsasabi mo Blake! this is serious matter. Kailangan mong magpagaling at  Magpalakas dahil di ko kakayanin na mawala ka" She hug me again. I hug her tightly. I'll miss this hug when I'm gone.

"Shh... Xyleen ko wag ka ng umiyak kasi nasasaktan ako tuwing nakikita kang umiiyak dahil sa'kin. Please don't cry babe Its hurt me a lot and I promise Lalaban ako sa sakit ko at d-i kita iiwan" I kiss her forehead and hug her very tight.
'𝖲𝗈𝗋𝗋𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖾, 𝖨 𝗅𝗂𝖾 𝖺𝗀𝖺𝗂𝗇'

—•—•—•—•—•

"Blake ko! May dala ako sayo! You gonna like this!" Sigaw ni Xy habang papasok s'ya sa Kwarto ko sa ospital. 𝖧𝖾𝗋 𝖲𝗆𝗂𝗅𝖾, 𝖨'𝗆 𝗀𝗈𝗇𝗇𝖺 𝗆𝗂𝗌𝗌 𝗂𝗍 𝖺 𝗅𝗈𝗍. I smile at her weakly, she seat beside my hospital bed with her huge smile.

"W-hat is it?" pinilit kong hindi pumiyok dahil baka magalala na naman s'ya sa akin. I try to smile para Di s'ya makahalata na malapit ng bumigay yung katawan ko.

"Here! I'm sure you gonna like it!" She gave me a paper bag, I look at her with full of confusion but she just smile and sign me to open the Paper bag. When I open the Paper bag my eyes got teary. I'm very lucky to have her. I look at her and I hug her and cry on her shoulder.

"Thank you babe. Thank you for everything, I really really Love it babe and I'm so so so so Happy because of this! I Love You until my last breath. Sana makahanap ka ng lalaking mas better pa sa'kin yung lalaking aalagaan kayo if Mawala ako at yung hindi tulad ko na pabigat sayo" Hinampas n'ya ang dibdib ko at naiiyak na tumingin sa'kin.

"Wag mong sabihin yan Blake ko! K-asi di ko kakayanin na mawala ka sa buhay ko. Ikaw at ikaw lang ang lalaking mamahalin ko at walang makakapalit sayo sa puso ko kaya wag kang magsalita ng ganyan di ka pabigat sa'kin sabi nga nila Kung talagang mahal mo yung taong yun gagawin mo ang lahat para sa kan'ya kaya wag kang ganyan! Gagaling ka pa sa sakit mo sa puso."

—•—•—•—•—•

"Kailangan na po nating humanap ng Magdodonate ng puso para sa kan'ya dahil pag di pa tayo nakahanap ng suitable na puso sa kan'ya magkakaroon ng taning ang buhay n'ya at baka di na s'ya magtagal" sabi ng Doctor kay Mama at sa kadadating lang na si Xy. Umiiyak na si Mama habang nakayakap kay Xy at si Xy naman naiiyak na din. 𝖠𝗒𝗈𝗄𝗈𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗄𝗂𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗒𝗎𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗍𝖺𝗈𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗁𝖺𝗅 𝗄𝗈 𝗎𝗆𝗂𝗂𝗒𝖺𝗄 𝗇𝗀 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝖺'𝗄𝗂𝗇. Tumingala ako at pinikit ang mata ko. 𝖠𝗒𝗈𝗄𝗈 𝗇𝖺 𝗉𝖺𝗀𝗈𝖽 𝗇𝖺 𝖺𝗄𝗈, 𝖺𝗒𝗈𝗄𝗈 𝗇𝖺 𝗋𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗌𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗎𝗆𝗂𝗂𝗒𝖺𝗄 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝖺𝗄𝗂𝗇 𝗅𝖺𝗅𝗈 𝗇𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝖻𝖺𝖾𝗇𝗀 𝗉𝗂𝗇𝖺𝗄𝖺𝗆𝖺𝗆𝖺𝗁𝖺𝗅 𝗄𝗈 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗇𝖺𝗌𝖺𝗌𝖺𝗄𝗍𝖺𝗇 𝖺𝗄𝗈 𝗇𝗀 𝗌𝗈𝖻𝗋𝖺 𝗌𝗈𝖻𝗋𝖺.

"Bakit kailangan ako pa. Ako pa yung may sakit ng Ganto. Siguro di ko na talaga deserve ang mabuhay sa mundong toh" tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

—•—•—•—•—•

"Anak. Lumaban ka Please para kay mama at para kay Xy anak lumaban ka" Ngumiti ako kay Mama habang nakahiga ako sa hospital bed at sinusugod sa ER at kanina ko pa hindi nakikita si Xy sigurado nasa school pa s'ya kaya di n'ya malalaman na mawawala na ako at di ko na s'ya makikitang iiyak dahil sa akin. I'm gonna Miss her.

"𝖨'𝗆 𝗀𝗈𝗇𝗇𝖺 𝗆𝗂𝗌𝗌 𝗒𝗈𝗎 𝖷𝗒𝗅𝖾𝖾𝗇 𝗄𝗈 𝖺𝗇𝖽 𝖨 𝖫𝗈𝗏𝖾 𝖸𝗈𝗎 𝖥𝗈𝗋𝖾𝗏𝖾𝗋. 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 𝖬𝖺𝗁𝖺𝗅 𝗄𝗈" bulong ko habang ang mga luha sa mata ko ay walang tigil sa pagtulo. Ito na ata ang katapusan ko.

—•—•—•—•—•

Pinunasan ko ang luhang kanina pa Umaagos sa pisngi ko. Muli kong pinagmasdan ang puntod ng mahal ko.

"Xyleen Velasquez. (1999-2019)" Mapait na ngiti ang humugis sa labi ko. Tumingala ako sa Langit at pinagmasdan ang kulay asul na kulay nito at pinagmasdan ko ang mga ibon lumilipad at ang kulay puting ulap. Tumulo ang muli ang mga Luha ko dahil nandoon ang mahal ko na di ko aakalaing s'ya pa talaga ang nawala kesa sa akin.

"Bakit? Bakit mo yun ginawa Mahal ko?" Sambit ko habang naatingin pa rin sa kalangitan. Pinunsan ko ang luha at tumingin ulit sa puntod n'ya. "Bat mo naman ginawa yun? Kaya pala wala ka sa Ospital that time kasi i-kaw yung magdodonate ng Puso sa akin" Napahawak ako sa dibdib ko at napapikit ng mariin.

"Dapat Di mo na ginawa yun matami ka pang pangarap X-xyleen ko. Dapat hinayaan mo na lang akong mawala. Dapat ako yung nand'yan hindi ikaw. Mahal na mahal kita Xyleen ko, ikaw at ikaw lang walang makakapantay sayo at itong puso na 'to aalagaan ko 'to dahil ito lang ang isang bagay na nagsasabi sa akin na buhay ka" Sbit ko at umupo sa tabi ng Batang natutulog sa ibabaw ng pundot mo, Hinagod ko ang buhok nito kaya naman Nagising s'ya at tumingin s'ya sa'kin na mapupunghay ang mata.

"Daddy uuwi na po ba tayo?" Tanong n'ya habang kinukusot ang mata n'ya. Ngumiti lang ako sa kan'ya at ginulo ko ang buhok n'ya.

"Kamukhang kamukha mo talaga ang Mommy mo anak" ngumiti s'ya sa'kin at tumingin sa puntod mo.

"Mommy wag po kayong magaalala samin ni Daddy at magiging Good boy na po ako, tinuruan po ako ni Daddy na wag daw po akong magpapaiyak ng girls dahil magagalit daw po kayo hahaha Mommy miss na miss na po kita! I Love You Mommy" He kiss his mother crave, I smile while looking at him.

"He's like you Xyleen ko, I'm miss you damn much and I Love You so so much, thank you because before you leave me you gave me a Son that Really look like you" I look up in the sky and feel the air like its your presence. '𝖪𝗎𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗅𝖺𝗀𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗁𝖺𝗅 𝗆𝗈 𝗍𝖺𝗅𝖺𝗀𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈 𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗆𝗈𝗇𝗀 𝗂𝗌𝖺𝗄𝗋𝗂𝗉𝗂𝗌𝗒𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝗅𝖺𝗁𝖺𝗍 𝗉𝖺𝗍𝗂 𝗇𝖺 𝗋𝗂𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝖡𝗎𝗁𝖺𝗒 𝗆𝗈 𝗂𝗌𝖺𝗌𝖺𝗄𝗋𝗂𝗉𝗂𝗌𝗒𝗈 𝗆𝗈 𝗉𝖺𝗋𝖺 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺' yan ang isang katagang di ko pinapaniwalaan dati pero ngayon naniniwala na ako dito dahil ginawa n'ya ang lahat oara lang sa'kin at s'ya lang ang babaeng mamahalin ko habang buhay.

One shot stories (Diff. Genre)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon