One shot stories (Diff. Genre)

OneShot Story #1

[First story about how life will eat you.]

"REGRETS"

"Let's break up! Because I don't really love you and it will never happen kahit konti, now that your useless for me tapusin na natin 'tong walang kwentang relasyon na 'toh!" Sinasabi nya sa akin itong mga katagang ito ng nakatingin ng deretsyo sa mga mata ko, And now My tears escape in my eyes non stop.

"W-what? S-sabihin mo na di totoo 'yang sinasabi mo right?! Y-your Just joking, p-please babe say it that your kidding me"

"No! I'm not joking Fiona and Don't be stupid again, kaya ka naloloko dahil Tanga ka sa pag-ibig" Iniwan n'ya akong umiiyak, napaupo ako sa damuhan wala akong pake-alam kung pinagtitinginan nila ako dahil walang nakaka-alam kung gaano kasakit ang nararamdaman ko.

"Yeah I'm so stupid! I'm so stupid to trust and be in love with you"

"Gumising ka nga d'yan at pag-luto mo kami ng almusal ng anak ko! Wag kang piling prinsessa dito!" Sigaw ni Mama este ni Tita Bea mula sa pintuan kaya naman agad akong bumangon at tumakbo pa labas kahit di pa ako nakakapag-hilamos at toothbrush, isang malakas na samapal ang sumalubong sa akin mula sa labas dahila ng pag-bagsak ko sa sahig.

"Napakabagal mo talaga kaya siguro iniwan ka ng nanay mong pokpok at ako ang pinalit ng tatay mong tanga" kumulo ang dugo ko dahil sa sinabi n'ya sa mga magulang ko, matagal ng patay si Mama samantalang si Papa naman ay namatay dalawang buwan na ang nakakalipas dahil sa heart failure, Sinampal ko s'ya ng malakas ng makatayo ako mula sa pagkakabagsak dahil sa sampal nya.

"Anong sabi mo?! Hahaha wag na wag mong sasabihan ng ganyan ang magulang ko, ayos lang saktan n'yo ko, pagsabihan ng masasama at ipahiya sa mga tao pero wag lang ang mga magulag ko!" Bigla ko ulit s'yang sinampal dahilan para mapaupo sya sa sahig, tumakbo ako papuntang kwarto ko at kinuha ang gamit ko para makaalis na sa malademonyong pamamahay na 'toh.

'Nagsisisi ako na pinayagan ko si Papa na pakasalan ang isang tulad mong demonyita isama mo pa ang anak mo'

Pinagmamasdan ko lahat ng taong minahal ko at pinahalagahan ko, umiiyak habang nakatingin sa akin.

"Fiona! Please bumaba ka d'yan, its dangerous! Please Fiona listen to me" Pagmamakaawa ng boy best friend kong bakla habang patuloy ang pag-tulo ng luha n'ya, ginawaran ko lang s'ya ng isang matamis na ngiti.

"F-fiona! Wag mong gawin 'toh! I'm begging you! Di solusyon 'yang gagawin mo!" Sigaw habang umiiyak na sabi ni Xharlette kapatid ko na pina-ampon ni Mama sa mga mayayaman dahil mahirap lang kami noon.

I lost everything, my First love and my Family that I really love but they already gone in my life, wala na sila sa piling ko kaya wala na rin akong dahilan para mabuhay pa sa mundong 'toh. I regret that I'm still alive, dapat si Zane na kakambal  ko ang buhay ngayon at hindi ako kung hindi lang n'ya binigay ang puso n'ya sa akin edi sana wala na ko sa mundong 'toh. I regret that I'm still alive.

"I h-have to do t-this because this is the only thing I c-can do para m-makasama ko na ang m-magulang natin at ang k-kambal ko"

My eyes starting to tearing up as I started to step back in the edge of the rooftop here in the hospital. Depress na depress na talaga ako, lagi ko na lang sinasaktan ang sarili ko at di na kaya ng puso ko ang dinanas ko all this year at ito na lang ang paraan para matapos na lahat ng pag-hihirap ko is to kill myself.

Biglang bumukas ang pintuan papunta dito sa rooftop at niluwa non ang boy best friend kong si Kevin, I don't really want to see me in this situation pero wala na talaga akong magagawa para maibalik ang dating ako at the same time di ko rin nakakalimutan lahat ng masasamang dinanas ko, ng makita n'ya ko ay tumakbo s'ya papunta sa direksyon ko parang naging slow motion ang lahat ng nangyayari ngayon.

"Fiona! This is the right thing, bumaba ka d'yan! Please listen to me!"

"I'm S-sorry" I take my last step para mahulog na ako sa building na ito kung saan namatay ang mga magulang ko, I close my eyes as the tears falling down to my cheeks at nag-flashback lahat ng masasayang alala naming magkakaibigan at ng mga magulang ko kung gaano nila pinaramdam sa akin na hindi ako nag-iisa kahit wala na ang kakambal ko na laging nagpapatawa sa akin ay meron naman akong kaibigan at kapatid na masasandalan. Bigla akong nagulat ng may humitak sa akin kaya nasubsob ako sa dibdib n'ya pero na natili paring nakapikit ang mga mata ko at dinadama ang presence ng taong nagligtas sa akin, niyakap nya ko ng mahigpit at bigla s'yang umiyak, small sobs escape in my mouth at naiyak na rin.

"I love you Fiona, I really do please don't do that again, because I'll regret that I lost you because of my stupidness, please I'm begging you" Ginawaran n'ya ako ng isang halik sa labi naagad naman n'yang pinutol at niyakap n'ya uli ako.

"I love you Fiona" rinig kong huling sinabi n'ya hanggang lamunin ako ng dilim.