Kalbim Senin

20.Kısım

Kanlar icerisindeydi selim. Cok masum görünüyordu... Yüzünde sanki Zeynep gelince tatli bir tebessüm olmustu. Sanki hissediyordu onu.
Zeynep hemen okumaya basladi. Sesli sesli okuyordu... Sevdigine yakin bir sekilde.
Selimin durumu ise iyi degildi.. Nabiz hersey cok düsüktü...
Zeynep ayetleri okumaya basladi anda doktorlar birden sasirmaya baslamisti. Evet cünki dereceler birden düzelmede basliyordu... Kanamalar duruyordu sanki...
Zeynepe dönüp Izliyorlardi onu. O ise aglayarak okuyordu. Kalbinde bir aci ile okuyordu.... Tek umudu Allah di. Verende o alanda o diyordu... Hic yorulmadan cok güzel devam okuyordu Zeynep... Selimin kalbine duyuruyordu sesini. Uyan diye fisildiyordu adeta....

Zeynep bir an nefesi daraldi. Okuyamadi... Yarida kaldi... O an durumu yine kötülesiyordu kanamalar yine basliyordu. Doktorlan cok sasirmisti "durma devam oku! Kanama basliyor sen susunca!!" Diye bagirdi doktor. Zeynep cok korktu. Nefesi de daralsa devam okicakti. Umrunda degildi... Gerekirse oracikta ayet okurken nefesini sustururdu. Ama sevdigini yari yolda birakmazdi. Duyuyordu iste onu. Duyuyordu sesini iyi oluyordu...

Ve ameliyata tam 4 saat olmustu.... Zeynep hala mücadele ediyordu. Tek bir an dahi gözünden yaslar eksilmedi. Ama yorulmadi. Hemde hic yorulmadi. Pes etmiyordu... Doktorlar bu aska hayran kalmisti. Herkes Zeynepe saygi ve edep ile bakiyordu...

Selimin durumu o an iyidi. Ameliyat bitmisti... Artik beklenicekti. Ama Zeynep yinede birakmadi ayeti elinden... Ameliyattan cikarirken bile devam okudu... Onu sedyede öylece görmek yikiyordu... Herkes onlari oradan cikarken hayranlik ile izledi. zeynep öyle bir aska sahipti ki insanlar imreniyordu...
Yogun bakima götürülürken Zeynepi iceriye almadilar. Cam ardindan bekliyordu... Orada hissetti yorulmustu. Ama umrunda degildi. Sevdigi oradayken yorulmak diye bisey anlamiyordu...

Ve dört gün gecmisti. Selimin hayati tehlikedu devam ediyordu... Birtülü iyi olmuyordu. Aileler kapi ardindan agliyordu. zeynepe destek vermeye calisiyorlardi... Oysa Zeynep onlara dedtek veriyordu "aglamayin, üzülmesin" diyordu. Zeynep göz yalsarini icine akitiyordu.. Ama kimseciklere hissettirmiyordu. Arkadasi melike onun ne halde oldugunu biliyordu. Bir an olsun yanindan ayrilmiyordu...

Zeynep artik dayanamamisti. Iceriye girip ayet okumak istiyordu ... Hissediyordu iste. Selimin buna ihtiyaci vardi...
Doktorlar basta izin vermesede bas hekim ameliyatta onun ayet okudugunda nasil iyi oldugunu görmüstü ve izin vermisti...
Zeynepe önlükler gigidirip girmesine izin verdiler...

Iceriye girdiginde bir an yandi kalbi sanki. Öylece yatiyordu. Cok masumdu... Tebessüm vardi yüzünde... Zeynep izlemeye doyamiyordu. Yavas adimlar la yaklasiyordu yanina... Besmele cekmisti "EUZUBILLAHIMINESSEYDANIR RACIM, BISMILLAHIRRAHMANIRRAHIM". Böyle güzel yaklasmisti sevdigine. Allahin ismi ile. Seytandan uzak bir sekilde. Yanina gitti oturdu... Basini oksadi.... Eline islak bir mendil alarak yüzünü sildi....
Ve ona abfest aldirdi.. Evet ona abdest alirdi... Sevdigi onu hazirliyordu. Allah kelamini duymaya hazirliyordu. Abdetli olmasini istiyordu.
Pamuk ile suya bandirip ellerini silmisti önce. Sonra azini damlalar akitti. Dudaklarini sildi. Sonra burnunu, yüzünü, kollarini, basini mest etti. Ayaklarini sildi. Herseyi yapti Zeynep. Biraz göz yaslari ile biraz da acisi ile...
Sonra ne güzel bir sekilde sesini duyurdu Zeynep. Kur an okudu.... Allahin ismini. Ayetlerini duyurdu...
Tam iki saat okudu... Doktorlar cikarmiyordu onu ordan. Cam ardindan onlari hayranlik ile izliyordu. Hastanede her duyan bir firsat bulup onlari izliyordu... Öyle bir askti ki..... Imreniyordu insanlar. Herkes dua etmeye baslamisti... Bu ask bitmemeliydi....

Zeynep kur an okuduktan sonra o odada namazini kildi... Selimin yaninda kildi. Biliyordu o onu duyuyor. Belki ona güc verir diye bir an olsun ayrilmadi oradan...
Namazi bittikten sonra zeynep öyle güzel dua etti ki "Allahim, o burada yanimda yatiyor.. Onu böyle görmek icini acitiyor.. Kalbimde öyle bir yer almisti. Gözlerine hasret kaldim Allahim ... Huzurunun mekanini özledim. Acsin edep perdesini artik. Ben esiyim onun.. Bana bakmasi haram degil artik. Edep perdesi ile beni korusun ya rabbi" diyerek agliyordu... Herkes duymustu bu dua yi. Aglayan dahi olmustu.. Onlarin kavusmalarini istiyorlardi. Herkes hic bikmadan dua ediyordu...

"Sevdigim, hadi ac gözlerini. Cok özledim onlara bakip kaybolmayi. Yanaklarimin kizarmasini. Utanmamdan hoslanan o bakislarini. Ask diye seven gözlerini... Hadi uyanda kacirdigimiz namazlarimizi kilalim. Imamlik yap bana... Namaz beklemez sevdigim, allah hic bekletilmez. Uyanda namazimizi kilalim...
Gitme ne olursun. Birakma beni bu fani dünyada. Davamiza calisalim. Islamimizi koruyalim... Hadi uyan sev beni yine allah icin. Sevdigim de bana ... Söz kacirmam bidaha gözlerimi senden.. Sen yeterki ac o perdeni...." Diye konusuyordu Zeynep selim le. Ellerini tutuyordu... Basini oksuyordu... Kokluyordu sevdicegini.. Sarilmaya kiyamiyordu adeta... Narince dokunuyordu ona...

Ayag kalkip perdeleri kapatmisti Zeynep. Yanina uzanmak istiyordu. Sevdigi ile yanliz kalmak istiyordu... Ilk defa ona daha yakin olucakti. Haram degilde ona artik. Nikahlari olmustu onlarin.... Kocasiydi...
Usulca yanina uzandi... Izledi onu saatlerce. Konustu onunla... Ilk gündeki tevafuklarini anlatti... Bulusmalarini. Sonra okuldaki heyecanini. Deftercigini... Her gece Allaha onun icin nasil dua ettigini... Herseyi anlatiyordu Zeynep... Askla anlatiyordu. Muhabbetle anlatiyordu...
Saatlerce hic susmadan konusuyordu Zeynep. Elini tutuyordu symsiki...

Ve zeynep ona "sevdigim kalbim senin. Gözlerim sahidi.. Örtüm de ispati... Hadi uyan bir ömür sahip cik onlara" demisti zeynep...
Ve sonra bisey hissetti... Selimin eli Zeynepin elini sykyordu... Hissetmisti...