6. Kisim

8.9K 466 10
                                    

Selim esyalarini toparlayip Zeynepe yetismek istiyordu. Onu yanliz gönderemezdi otele. Ya basina bisey gelseydi. Hele de böyle bir sehirde. Endiseleniyordu onun icin. Ve ayrica erkekler ona musallat oluyordu. Kiskaniyordu onu herseyden cok. Zaten de söylemisti artik onu sevdigini. Cok mutluydu. Oda hissediyordu Zeynepin onu sevdigini. Gözlerinden okuyordu. Utancindan anliyordu.. Kalbini tutusundan biliyordu. cünki selim de bunlari tadiyordu...

Topladiktan sonra hizli adimlarla ilerliyordu. Tanidigi arkadaslara Allahin selamini verip tebessüm ediyordu... Tsm kapiya gelmistiki Zeynepin orda gecen Selimle konusan arkadasiyla onun konustugunu görüyordu... Cok sinirlenmisti. Yumruklarini sykiyordu. Düsünemiyordu artik saglikli. Oraya gidip Oglani dövmek istiyordu. Söylemisti ona Zeynepden uzak durmasini. Nasil konusurdu simdi onunla. Ya Zeynepin de gönlü akarsa ona. Ya Zeynepin kafasi karisirsa. Delirmisti selim...

Selimi fark eden Zeynep bir an icten ice sevinmisti. Selim kurtaricakti onu. Zeynep basi yerde hic konusmuyordu. Oglan yolunu kesmis gitmesine izin vermiyordu. Sadece konusup onunla tanismak istedigini söylüyordu. Aldirmiyordu bile Zeynepin istemedigini...

Selim hizli bir sekilde yanlarina geldiginde "ne oluyor burda " diye bagirmisti.. Deliye dönmüstü. Arkadasi bu halini anlamiyordu. "Sana ne" diye azarlamisti. Bu sözünden sonra selim yumrugunu sykmisti. " yapma" diye sessizce selime sesleniyordu zeynep. Cok korkmustu belliydi..
Icini eritmisti selimin. Bir an sakinlesti. zeynepi korkuyordu. Onun karsisinda böyle bir davranisda bulunamazdi.. Yüregi el vermezdi onu biraz daha korkutmaya..
Zeynep duvarin dibinde basi yerde duruyordu.
"Zeynep den uzak durucaksin" diye bagirmisti oglana. " demek ismin Zeynep " diye labali labali konusmustu oglan. " alma Zeynepin ismini agzina!" Diye cok sinirlenmisti Selim. Nasil olurda baskasi ona Zeynep derdi. Diyemezdi. Onu zeynepiydi o..
"Ya selim sana ne oluyor ya, sen ne karisiyorsun, abisi misin, kocasi misin nesin sen ya!" Diye bagiran oglanin dikkatini cekmisti bu durum.

Selimin gözleri hemen Sevdigine bakti. Göz göze gelmislerdi. "Kocasi" kelimesi onlari birbirine yakistirmisti.. Helali degildi ama henüz. Hic birseyi degildi henüz. Vericek bir cevabi dahi yoktu.. Zeynep hemen dolmus gözlerini cekti. Cok utanmisti bu durumdan. Eli hala kalbindeydi o notla. Bunu gören selim sakinlesmisti. " birdaha Zeynepi rahatsiz etmiceksin, o buraya okulu icin geldi, rahat birakicaksin anladinmi beni, ben ondan sorumluyum!" Diye söylyip Zeynepe " yürü zeynep gidiyoruz" demisti..
Saskina dönen oglan kala kalmisti öylece. Bu sadece bir arkadaslik degildi bunu anlamisti. Onunda onda gönlü vardi fark etmisti... Oglan geri cekilmeye karar vermisti. Zeynepin Selime olan bakislarinda sadakat görmüstü. Sadiklik görmüstü. Anlamisti bu kiz baskasina bakmaz diye...

Zeynep önden selim arkadan yürüyordu. Cok sinirliydi hala selim. zenyep ise korkuyordu bu durumdan..

" neden onun yanindaydin, ne dedi sana neden onu dinliyorsun Zeynep! " diye bagirmisti artik. Cok kiskanmisti. Düsündükce deliye dönüyordu. Nasil olurda bir baska erkegin yakininda olur diye. Ama bilmeliydi Zeynep öyle bir kiz degildi. Bakmazdi kimselere. Sesini dahi duyurmazdi...

Zeynepin kalbi cok agrimaya baslamisti. Yine fena olucakti. Bugün hersey üst üste gelmisti.. Iyi degildi. Bir kenara gecip oturdu Zeynep. Eli kalbinde agliyordu. Cok korkmustu selim ona bagirdiginda. Cok mahcup olmustu. Ama yolunu kesmisti. Bakmamisti bile ona. Yüzünü bile bilmiyordu. Gözleri selimden baskasini görmüyordu ki. Nasil anlamazdi o bunu...

"Iyimisin ne oldu" diye korktu selim. Bir kac adim uzakligina oda oturdu. Üzülmüstü. Cani yandi sevdigini öyle görünce...
"Özür dilerim..." Diye tikrek bir sesle Zeyneple konusuyordu. "Aglama..." Demisti.
Göz yaslarini silen Zeynep rahatlamisti bir an. Selim sakinlesmisti. Bagirmiyordu artik. Ana kalbi hala cok sanciliydi. Icten ice onu yiyordu sanki... Kalbi rahatsiz di onun. Böyle üzüntüler onu daha da acitiyordu. Rabbinden yardim dilemisti. Sabir dilemisti.
Namaz kilmak istiyordu Zeynep. Ögle vakti olmustu. Selime hic birsey demeden ayag kalkip camii ye dogru gidiyordu. Selim cok korkmustu onunla birdaha konusmicak diye. Hemen hizli adimlarla oda arkasindan yürüyordu.
Nereye gidiyor diye soruyordu. Ama Zeynep hic bir cevap vermiyordu...

Camiiye yaklastiklarinda anlamisti Selim. Namaz...
Ikiside mescitlere gidip namaz kilicakti. Selim koca mescitle imamla yanliz di. Hocasi namaz kildiricakti.

Zeynep ise icerde o gecen gördügü teyzeye yine raslamisti. Tebessüm ettiler birbirlerine..
Hep beraber namazlarini kilmislardi...
Cok huzuluydu Zeynep. Bir anda kalbinin agrisi da gecmisti... Iyi oluyordu. Rabbine dua etmeye baslamisti artik... Ona cok ihtiyaci vardi. Ondan baskasina anlatamiyordu ki Sevdigini...

"Allahim sen nelere kadirsin. Oda beni seviyormus. Bana Teheccühüm diyor Allahim. Oda mi gördü o rüyayi. Oda mi hissetti beni...
Allahim benim gözüm ondan baskasini görmez. Sadece o varken bu kalp iyi... Ama söyleyemem benimde gönlümün onda oldugunu. Senden baskasina diyemem ben sana asigim diye. Dilim varmaz... Allahim hissetsin ne olur...
Sen beni ona helal kil. Benide ona helal kil allahim. Sen yürekleri birlestirensin sana birakiyorum Allahim.." Diye aglamisti Zeynep. Icinden söylemisti bunlari. O Teyze ise onu izliyordu. Nasil agladigiki görmüstü...
O kizda bir farklilik hissediyordu. Iman vardi. Edep vardi. Ve gönlünde biri vardi. Hissetmisti.
"Allah kabul etsin kizim, ismin ne aceba?" Diye sormustu. " zeynep..." Diye sicak bir sesle cevap vermisti... Sonra oradan kalkip cantasini almisti. Cikmasi lazim di belki selim bekliyordu. Nerden bile bilirdi onun annesi oldgunu. Bilemiyordu.
Tam cikarken erkekler mescidin ordan gecmesi gerekiyordu. Selimin sesini duymustu. " ..... Iste böyle hocam. Gönlümü kaptirdim bu kiza. Hissediyorum onunda bende gönlü var. Oda su an öbür bölümde namaz kiliyor. Tevafuk bizi yine bir araya getirdi. Ne yapmaliyim hocam" diye konusuyordu selim.
" hic bekleme oglum, onunda sende gönlü varsa git iste" diyordu Imam.
Zeynep cok sevinmisti. Isticekti selim onu. Gercekten istiyordu...

Hemen asag indi Zeynep. Selim onu fark etmemeliydi. Cikista disarida bekliyordu. Bir kac dakika sonra Selim geldi... Yürümeye basladilar hic bir söz etmeden.

Yürüyerek gidicekti Zeynep otele. Cok mutluydu.. Düsünmek istyiordu. Sükür etmek istyiordu bütün yol boyunca. Selim de kendi evine dogru yürüyerek gidiyordu. Onu yanliz birakmak istemiyordu...

"Neden elin hep kalbinde Zeynep, neyin var" diye sormustu.
Zeynep ne yapicani bilemedi o an. Söyleyemezdi ona. Korkuyordu onu birakir diye... Sustu gözleri doldu.

"Aglama güzel gözlüm. Bilirim seninde bende gönlüm var. Hissediyorum. Sen benim en güzel Tevafugumsun, söyle bana derdin ne" diye konusmustu.

Zeynep bu sözlerden sonra utandi. Kacmak istedi. Biliyordu selim onunda onu sevdigini. Duramazdi karsisinda...
Gitmek isterken bir an " senin derdin benim derdim olmaliydi, benim derdim de senin derdin. Öyle buyurmustu Peygamber efendimiz" diye son sözünü söylemisti Selim...

Zeynep bu sözden sonra durdu. Kacamadi. Gizleyemezdi artik söylemeliydi ona herseyi...

"Benim kalbim hasta, eger bunu kabul etmessen anlarim... " diye üzgün bir sekilde cevap verdi Zeynep. Artik verecegi cevaptan korkuyordu. Ya istemiyorum derse. Ya ben bu korkuyla sana bisey olcak korkusuyla bir ömür geciremem derse diye süzülüyordu gözlerinden yaslar...

"Ben seni rahman ve rahim icin sevdim. Her halinle kabulumsün. Seninle tüm dertleri asacagim" diye huzur verdi selim ona. Böyle seyler düsünmesini istemiyordu. Dönünce Zeynep hemen onu istemede gelicekti. Daha fazla ayrilik istemiyordu...

Zenyep cok sevinmisti. Bu sözleri duymustu ya artik. O hep iyidi bundan sonra. Bir ömür gecirecekti onla. Cok sükür diye icten ice sevindi. Belli edemezdi selime. Rabbimin gücüne giderdi belki.
Sonra yavas adimlarla otele dogru gitmeye basladi. Selim ise orda kaldi. Biraz dolasip eve gitti...

......

Aksam olmustu. Annesine herseyi anlaticakti. Zeynep yarin geri dönücekti. Artik gitme vakti gelmisti. Projeyi herseyi hazirlamisti. Yarin saat 3 de ucagi kalkicakti melikeyle.

" anne ben birine gönlümü kaptirdim. Evlenmek istiyorum"

Kalbim SeninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin