Marami akong gustong sabihin pero alam kong sa mga nabitawan kong mga salita at sapat na upang maparamdam ko ang tunay kong nais sabihin dahil umiyak na din ito sa bisig ko.
(Huhuhu naiiyak si author dahil hindi na niya alam dapat sabihin kaya ganun na lang hehehe)
Nang mahimasmasan kaming dalawa ay naghiwalay na kaming dalawa ay kita ko ang itsura ni Alfred sa tabi ko.
Bigla itong nagsalita na talaga namang sarap sikuhin.
"So magyayakapan na lang kayong dalawa, tapos ako watcher lang... nakakaselos na ahhh..."
Natawa na lang ng husto si Ella dahil hindi daw niya talaga maisip na may ganitong personality si Alfred. Ibang iba sa pagkakakilala niya at pinapakita nito.
"Well your lucky kasi kay Anton ko lang napapakita ang ganitong personality ko..."
"Hoy unggoy... tumahimik ka na... Siya ang tumulong sayo na mahanap ako... wag mo ng awayin..."
"Hey, Anton stop calling me Monkey... grabe ka naman... sa gwapo kong ito tapos Doctor pa ako. Tatawagin mo lang Monkey..."
"Ayoko for me Unggoy ka!"
"Ggggrrrrrrr!"
Pagkatapos noon ay narinig ko na lang na may malakas na tawa ng tawa. Tsaka ko na lang naaalala na may kasama pa pala kami ni Alfred.
Maya maya ay lumapit si Ella kay Alfred at kita ko na parang may binulong ito...
Pagkatapos ay bigla na lang sumigaw si Alfred ng....
"SYEMPRE AKO!" Pagkatapos noon ay kita ko ang pagtingin sa akin ng masama ni Ella.
Ramdam ko na hindi mapakali si Alfred... Ewan ko kung ano ang tinanung ni Ella at napasigaw ng ganun si Alfred at siya namang tinging nakakatakot sa akin ni Ella.
Halos mapatalon si Alfred ng biglang paluin ni Ella ang puwet nito at talaga namang nataranta ako... Rinig ko pa ang sinabi ni Ella kay Alfred.
"Hala mali pala ako! Hmmmpft! Pero sana both na lang..."
Kaya lang halos mamutla si Alfred ng sabihin ko kay Ella ang salitang tila nagpatalon sa tuwa ni Ella.
"Ella, bakit mo naman pinalo ang puwet ni Alfred, namamaga pa yan... hala sa dami ng pwedeng paluin iyon pa... Babe, ayos ka lang ba hindi na ba masakit ang pwet mo... Pasensya ka na kung hindi na kita natulungan lagyan ng yelo ang likod mo ahhhhhh... tapos pinalo pa... namamaga pa ba?..." walang pigil kong salita
"ANTONNNNNN!" sigaw ni Alfred sa akin na halos sasabog sa inis sa akin.
"Hahahah dok sinungaling ka!, kasalanan mo yan kung sinabi mo ang totoo haysss di sana si Anton ang napalo ko.."
"Hahahahahhahaha.... Anyway Anton, break na tayo ahhhh... hehehe parang ganun na lang no. Hehehe kasi ang totoo paalis na kami Jeff pa New Zealand tutal naman nagkita na uli kayo ni Dok at tapos na ang misyon ko."
"Wahhhhh ang bilis naman..."
"Ganoon talaga ehhhh... By the way... Tanda mo pa ba yung susi na binigay ko sayo..."
"Yes.. eto nga at suot suot ko nakakwintas sa akin..."
"Tanda mo ba kung anong sinabi ko sayo tungkol sa susi na yan!"
"Oo, sabi mo. If dumating ang time na magalit ako sayo, lokohin mo ako at ayaw ko na sayo... Buksan ko lang ang locker mo gamit ang susi na ito ay magagamit ko ang laman na iyon para hiwalayan kita...."
"Yes, kaya lang... isipin mo yum... hanggang ngayon di mo pa rin binubuksan kahit ilang ulit na kitang pinilit. Kaya nga isang reason din iyon para magkagusto na ako sayo... hayyyyssss pero lagi kong iniisip ang misyon ko kaya mas lalo kong minahal si Jeff dahil handa siyang maghintay para sa akin."
"Bakit.... ano bang meron doon!..... Arayyyyyyyy!!!!!" Malakas na sigaw ko ng bigla na lang akong kurutin Alfred.
"Ano ba Alfred!" Kaya lang seryosong mukha nito ang bumungad sa akin.
"Hahaha.... ang sweet niyo pala talaga..." pero kita ko ng punasan ni Ella ang luhang tumulo sa mga mata niya.
Pagkatapos nun ay tumalikod na ito at nagsabi...
"Malalaman mo ang sagot oras na buksan mo ang locker ko... and Anton, again gusto ko lang sabihin na nakikipag break na ako sa iyo...
...kahit ngayon sa huling pagkakataon tatawagin kita bilang... Hon...
...Anton, aaaahhhh Hon... gusto ko lang sabihin sa iyo na... Thank You and Goodbye..."
Kita ko ang dahan dahang paglakad palayo nito pero bago pa tuluyang makalabas ito ay muli itong nagsalita...
"Dok Tan,... as of now wala na kami ni Anton pero sana hintayin mo munang magbreak kami in public huh!" Sabay kindat ng nakakaloko nito kay Alfred.
"Yes... i know!"
Nang maisarado na ni Ella ang pinto ay bigla kong kinurot din si Alfred sabay sabing "Bakit mo ako kinurot kanina..."
"Ehhhh kasi naman Babe... ang Slow mo!"
"What do you mean na slow ako!"
"Sinasabi niya lang naman sa iyo na ang laman ng Locker niya ay ang mga letters ko sayo!"
"Waaaaahhhhh.. hindi nga... Omg!"
"Hay... nako ang slow mo talaga... kahit kailan... kung di ko pa dati sinabi na mahal ki...." sa sobrang inis ko ay tinakpan ko ang bibig nito at kiniliti ng kiniliti para tumigil sa drama niya.
Pagtapos noon ay humiga kaming dalawa sa kama, at out of nowhere ay muli kong tinanung si Alfred tungkol sa "Ano ba ang binulong ni Ella sa kaniya..."
Bigla na lang itong namutla at mabilis na nanakbo papasok ng CR.
"ALFRED!!!... Oi... Ano yung tinanung ni Ella sayo!!!!!..." malakas na sigaw ko at dahan dahang naglakad patungo sa CR para katukin ito.
"BWISIT KA TALAGA... ANNNTOOONNN!!!!!!!... ANG SLOW MO TALAGA! KAHIT KAILAN.... GGGGGRRRRR!"
(Hahahhahaha natatawa si Author kasi napagkasya niya sa apat na Chapter ang dapat ay 9 Chapters)
-------------------------
End of Story
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
JOKE Lang may 4 Chapters pa....
Ang pangit naman kung yan ang Ending!
Done na ang 2 chapters
Tapusin ko lang yung 2 pa.
Ipost ko mamaya ko matapos ko na din now.
Itutuloy
JuanDer25
BINABASA MO ANG
My Basket Ball Love Story (boyxboy) COMPLETED
RomanceSabi nila: Love is Blind, Love is Unpredictable, Love is Tragic, Love is Mutual, Love is the Most Powerful form of Affection. etc... Pero paano kung sa Love ding ito magbabago ang pananaw mo sa buhay at siyang magbabago ng pagkatao mo. Paano mo h...
Forty-3: Thank You and Goodbye...
Magsimula sa umpisa
