Dagaleora

Vuur

Ailen
"Welkom in de slis grot" James wees met zijn arm om zich heen. Ik zag helemaal niets. Hij had ons door een gang vol bochten geleid. Nu hoorde ik aan de echo dat we in een grote ruimte stonden. James stak een fakkel aan en liet Ly voorzichtig op de grond zakken. Ly sloeg haar armen om haar benen en kroop in elkaar tegen een wand van de grot.

"Wat is er?" James liep naar haar toe. Ik liep samen met Yuna achter hem aan. "Slangen, overal slangen" wist Ly uit te brengen. Ze keek wild om zich heen. Pas toen zag ik ze ook, angstaanjagend veel grote gele slangen die uit scheuren en gaten van de grot gleden. Snel stak James nog een fakkel aan en nog een. "Ze kunnen je niks doen zolang je in het licht blijft"

James ging naast Ly zitten en sloeg een arm om haar heen. Het jaloerse gevoel kwam meteen weer terug. "Echt?" Ly keek James aan met een doodsbange blik. Zo bang had ik haar nog nooit zien kijken. "Ja echt" antwoordde hij.

James bracht ons naar een zei grot met allemaal poelen water waar stoom vanaf kwam. Er stroomde licht binnen via een gat in de bovenkand van de grot. "Het water is heellijk warm" james knipoogde naar ons "veel plzier"

"Uuuh jij neemt die daar en ik ga in deze?" Stelde ly voor (waarschijnlijk omdat er tussen een soort wandje zat waardoor we elkaar niet konden zien) "is goed" ik schopte mijn schoenen uit en liep snel naar de poel die ze aangewezen had. Pas toen ik zeker wist dat ze me niet kon zien trok ik mijn kleren uit en liet me in het hete water zakken. Ik slaakte een zucht van verlichting. Een paar seconden later klonk er een zelfde geluid van lys kant. "Hmmm lekker warm" zei ze

Schonder dan ik me ooit gevoelt had liep ik samen met ly weer naar de hoofd grot.

"Laten we gaan slapen" James wikkelde zich in een deken en lag binnen een minuut te slapen. Het geluid van zijn zware regelmatige ademhaling vulde de ruimte. Ik en ly zaten tegen de rotswand zonder iets te zeggen. "Ik durf niet te slapen met al die slangen om me heen" zei ze plotseling "kijk je ziet ze kruipen net buiten het licht" Ze drukte Raye tegen zich aan. Yuna gaf haar een kopje en ik voelde haar warmte tegen me aan door mijn band met Yuna. "Rustig aan Ly het komt goed" mijn zelfverzekerde stem zorgde dat ze zich iets ontspande.

Ly
Gezpannen klemde ik Raye tegen me aan. Zijn bewustzijn dichtbij me was fijn. Hij slaakte bange miauwtjes. Ailen zat naast me met een bezorgde blik in zijn ogen. "Laat me je helpen" zei hij "vertrouw me" ik knikte "ik vertrouw je" Ailen pakte Raye uit mijn armen. Onwillig liet ik hem zijn gang gaan. "Ailen ik ben echt heel bang" fluisterde ik. Hij nam me in zijn armen. Ik nestelde met mijn hoofd in de holte van zijn schouder.

"Waarom ben je zo bang dan?" Vroeg Ailen na een tijdje." "Ik kan met mijn betere zintuigen door mijn band met Raye veel beter in het donker zien" legde ik uit. "Ik zie de slangen over elkaar heen krioelen, daar." Ik wees "ik zie ze niet" zei ailen. "Mijn vader is toen ik zes was overleden door een giftige slangenbeet, ik ben al bijna mijn hele leven doodsbang voor slangen." Vertelde ik.

Yuna gaf me geruststellende kopjes en Ailen sloeg zijn armen nog wat steviger om me heen. "Ik zal er voor zorgen dat jou niks overkomt" zei hij "en Yuna en Raye ook" ik glimlachte dankbaar naar hem terwijl ik gedachteloos rondjes draaide met mijn wijsvinger over zijn arm. "ik denk niet dat het me gaat lukken om te slapen" "nee dat denk ik ook niet maar daarom heb ik Raye in mijn armen" zei hij. Ik keek hem vragend aan.

Ailen begon Raye te aaien. Maar niet dat kriebelen van gisteren maar stevige ritmische aaien. Ik voelde hoe Raye's bewustzijn suf werd. Ik voelde me veilig in Ailens armen. Ik werd slaperig en warm van de aaien die Ailen Raye  gaf.

Ik werd wakker van de heerlijke geur van vers gebakken brood. Ik opende mijn ogen. Een paar seconden keek ik gedesoriënteerd om me heen. Toen herinnerde ik me dat we in de grot waren. De slangen waren nergens meer te bekennen.

James liet vuur uit zijn handen stromen en braadde er een brood boven. Hij draaide zijn hand en een stroom van vuur vloog sierlijk door de grot. "Goodmorning beauty" groette James me. Ik keek hem ongelovig lachend aan. Hij knipoogde naar me. Ik werd er een beetje zenuwachtig van. Opgelaten stond ik op en klopte wat stof van mijn mantel.

Ik hoorde Ailen iets brommen en Yuna keek naar James alsof ze zin had om hem in stukjes te scheuren. Wat hadden die twee ineens dacht ik. Raye vloog naar mijn schouder en nestelde zich daar. Ik aaide hem even. "Wil je ons ook leren om ons element te besturen?" Ik liep naar James toe. "Ja tuurlijk, eerst ontbijten" zei Hij vrolijk. Hij liet zijn vlammen naar de grond zakken. Hij scheurde het brood in drieën en begon te eten.