Dagaleora

Boogschieten

                          Ailen
Yuna liep naar ly en Raye. Ly keek me angstig aan. "Het is goed" ik knikte haar bemoedigend toe. Yuna ging op twee poten staan en snuffelde aan Raye die zich stevig aan lys schouder vast klampte. Ly stak voorzichtig haar hand uit. Yuna keek haar vriendelijk aan. Ik liep naar ze toe en aaide Yuna over haar rug. Ly volgde mijn voorbeeld en Aaide Yuna over haar kop.

Meteen toen ly Yuna begon te aaien voelde ik een warm gevoel over mijn hoofd. Ik snapte eerst niet wat er aan de hand was. Maar na een tijdje begreep ik dat onze band zo sterk was dat ik kon voelen wat Ly deed bij Yuna. Ze ging met haar vingers zachtjes over haar rug. Van haar kop naar haar vleugels en tussen haar hoorns. Ze kriebelde onder haar kin. Na een tijdje had ik vaag door dat ik er met gesloten ogen van stond te genieten. Ik kon niet meer helder nadenken.

Plots stopte het. "Ailen wat is er" in de war opende ik mijn ogen. Ly keek me verbaast aan. Toen drong het pas helemaal tot me door wat er gebeurd was. Ik keek Ly bewegingloos aan. Ik wist niet wat ik moest zeggen.  Ik geloof dat ze een vermoeden had want ze begon Yuna weer te kriebelen.

Ly
Ik grinnikte. Verbaast stopte ik met het kriebelen van Yuna's rug. "Voel je dat?" "Ja" zei Ailen zachtjes met een knalrood hoofd. "Waarom heeft niemand ons dat ooit verteld?" Vroeg ik "dat is toch vreemd?" Ailen stond met blozende wangen naar zijn schoenen te staren. Yuna trippelde naar hem toe en gaf hem kopjes.

Hoe kan het toch dat Ailen voelt wat ik bij Yuna doe? Vroeg ik me af. Het is raar dat ik dat nergens gelezen heb. ik tilde Raye van mijn schouder. Zou het ook andersom werken? "Aai jij Raye eens" zei ik "kijken of dat het zelfde werkt." Zonder iets te zeggen of me aan te kijken knielde Ailen bij Raye. Hij begon bij zijn kop. Hij kriebelde achter zijn oortjes en onder zijn kin.

Meteen toen hij begon voelde ik een warm gevoel waar hij dat deed. Ik voelde ailens vingers van Raye's kop over de hele lengte van zijn rug gaan. Ik had niet verwacht dat het zo fijn was.

"Ja" mompelde ik snel "ik voel het ook." Het was een paar seconden stil. "Ik begrijp nog steeds niet waarom we niet weten dat dit zo is" zei ik. "Ik heb vaak mensen zielswezens van iemand anders zien aaien" "misschien hebben wij gewoon hele bijzondere zielswezens" Ailen aaide Yuna liefkozend over haar kop. "Dat zou kunnen" "hey ik heb een idee" Ailen stond op. "Zal ik je leren boogschieten?" "Ja graag!" Ik sprong op en pakte enthousiast mijn boog van mijn schouder.

"Laat maar zien wat je al kan" Ailen had een groot blad om een boom gebonden zo'n vijftien meter bij ons vandaan. Ik pakte een pijl uit de koker, zette hem op de pees en schoot. De pijl belande twee meter links van het doelwit in de sneeuw. Ailen knikte bedachtzaam. "Je moet veel langer de tijd nemen voor het richten" "en bovendien" hij duwde mijn arm een stukje omhoog "is je houding belabberd" ik trok een veront waardig gezicht "oke hoe moet het dan wel?" Ailen liep naar me toe en duwde met zijn voet mijn voeten een stukje verder uit elkaar "je moet niet alleen je armspieren gebruiken maar ook je rug spieren" Ailen pakte zijn boog van zijn schouder, ging wijdbeens staan, zette een pijl op de pees, trok hem naar achter en wachtte. "Als je uit ademt schiet je" zei hij terwijl de pijl zich recht in het blad boordde. "Je keek niet eens" zei ik "jaren oefenen" antwoorde hij

                          Ailen
Na uren oefenen kon ly eindelijk het doelwit raken. En niet één keer maar elke keer dat ze schoot. "Goed gedaan" zei ik "morgen een verder doelwit maar laten we nu wat gaan eten" Ly knikte "goed plan" Yuna en Raye hadden de hele dag samen gespeeld. Af en toe voelde ik een vlaag van blijdschap van haar af komen. Ze was duidelijk blij met haar nieuwe speel maatje. Haar schubben gaven een klein beetje licht in het donker als ze blij was.

We braadde vlees boven het vuur. Het knetterde en siste en het rook heerlijk. We zaten tegen een grote boomstam aan. Het vuur had een cirkel van sneeuw om ons heen weg gesmolten. Ly had haar mantel goed om zich heen geslagen en Raye lag op haar schoot te slapen. "Heb je het warm genoeg?" Vroeg ik. "Het gaat wel" "heb jij het niet ijs koud zonder je mantel?" Ik lachte "nee sinds ik Yuna heb opgeroepen heb ik totaal geen last meer van de kou"

Ik haalde het vlees van het spit en sneed het in stukken. We voerden onze zielswezens met kleine stukjes vlees. Plots voelde ik dat Ly yuna aaide. "Je weet toch dat ik dat voel he?" Ik probeerde niet te laten merken hoe fijn het was. Ly grinnikte "ja hoezo?" "Dan mag ik Yuna toch nog wel aaien?"

Ik weet niet hoe lang we daar zaten. Lachend om elkaars grappen en kletsend over van alles en nog wat. We gaven af en toe elkaars zielswezen even een aai. Ik kriebelde Raye achter zijn oortjes en onder zijn kin. Ik vond het leuk om te merken dat ly het ook fijn vond.

"Het is nog niet zo verkeerd in de verloren bossen" zei ik. En precies op dat moment sloeg hij in. Met een enorme knal.