K3 kent geen geheimen.. Toch?

P.O.V Karen

Ik loop samen met Hanne, Klaasje en Marthe de Lotto Arena in als Klaasje begint te praten.
"Dus jouw ouders deden zo mysterieus over iets dat ze niet willen vertellen?" vraagt Klaasje aan Hanne.
"Ja.. ze zeiden dat het iets belangrijks van mij is, maar ze zijn bang om het me te vertellen." zegt Hanne. "Bang dat ze me kwijtraken."
Wat? Iets belangrijks over Hanne? Nu ben ik nieuwsgierig. Ze kletsen nog even verder.
"Misschien zeggen ze dat ze niet je echte ouders zijn, of zoiets." zegt Marthe schokkend. Er gaat een schok door mij heen. Hanne? Geadopteerd. Die kans ik wel klein natuurlijk, maar het kan altijd. Ik zou kunnen denken dat..

We hebben net de laatste shows achter de rug en ik zit samen met Josje en Kristel in een restaurantje in Antwerpen. Kristel is nog steeds emotioneel van de laatste show, maar Josje en ik zijn alweer wat vrolijker. We bestellen alle drie een smoothie en er komen twee kleine meisjes naar ons toe.
"Mag ik een handtekening van jullie?" vraagt één van de meisjes zacht en ze geeft ons een papiertje en een pen.
"Natuurlijk, schat." zeg ik lief en zet mijn handtekening op het papiertje. Kristel en Josje doen hetzelfde. We kletsen nog kort met de meisjes en dan komt hun moeder naar ons toe.
"Meisjes, we moeten gaan!" zegt ze tegen de meisjes. "Bedankt!" zegt de vrouw tegen ons.
"Graag gedaan!" zegt Kristel lief. Ik glimlach net als Josje en we zien dat een man er al aan komt met onze smoothies. We bedanken de man en nemen de smoothies aan.
"Wat gaan jullie morgen doen?" vraagt Josje aan ons.
"Ik ga de boterhammekes van mijn meisjes smeren en ze naar school brengen." zegt Kristel.
"Netflixen en chillen." lach ik. "En jij, Josje?"
"Ik ga naar familie in Nederland. Naar mijn ouders." antwoordt Josje.
"Nice! Doe ze de groetjes." zeg ik.
"Ook van mij." zegt Kristel.
"Zal ik doen." zegt Josje.
Ik kijk om me heen of mensen me kunnen verstaan.
"Vanmorgen toen ik samen met Hanne, Klaasje en Marthe naar binnen liep, hadden ze het over Hanne's ouders die iets niet wilden vertellen aan haar." zeg ik. "Marthe nam als voorbeeld dat ze zouden willen vertellen dat zij niet haar echte ouders zouden zijn."
Kristel kijkt me geschokt aan. "Wat? Hanne lijkt op jou, vind ik."
Josje knikt. "Vind ik ook wel. Qua innerlijk, maar ook qua uiterlijk." zegt Josje.
"Maar waarom is dat zo schokkend?"
Josje weet niet dat ik een dochter heb, of had. Ik wil het wel ooit vertellen, maar dit is een slecht idee. Er hoeft maar één andere persoon het te horen en het staat in de krant. Waarom Josje het niet weet? Kristel wist het al voordat we Josje kenden, en in het begin moest ik Josje eerst vertrouwen. Nu vertrouw ik haar super erg, maar ik weet niet hoe ik het moet zeggen, en ik wil ook niet dat te veel mensen het weten. Kristel weet het ook omdat ze mijn beste vriendin is. Josje is ook een vriendin, maar Kristel een betere.
"Mij lijkt het wel schokkend om te horen dat je ouders niet je ouders zijn." zegt Kristel.
"Maar ze gaf maar een voorbeeld, zei Karen net." zegt Josje. "Het kan elk ander ding zijn."
"Dat is waar." zeg ik. "Jij kan het in de gaten houden, jij bent tenslotte hun manager."
Kristel knikt. "Ga ik ook doen. Maar ze hebben nu eerst drie weekjes vakantie en ik dus ook."
Ik knik. Hanne, Klaasje en Marthe hebben sinds ze K3 zijn nog amper vrije dagen gehad, ze hebben nu ook wel vakantie verdiend. We bestellen nog wat te eten en daarna gaan we elk naar ons eigen huis.

Ik kom thuis en Sky komt naar me toe rennen.
"Mama!" roept Sky vrolijk. "Ik heb deze lego auto van papa gekregen!"
"Wat leuk!" zeg ik en ik geef Antony een kus. "Hey lieverd."
"Hey! Hoe waren de laatste shows?" vraagt Antony.
"Emotioneel." zeg ik. "Maar heel erg tof!"
Ik plof neer op de bank en kijk op mijn gsm. Superveel lieve berichtjes van fans.
Ik vergeet je nooit!! Jij was altijd mijn favorietje van K3! Bedankt voor alles!
Terwijl ik het allemaal lees krijg ik kippenvel. Karen, nu niet meer huilen.
"Moet je niet zo op bed?" vraag ik aan Sky.
"Ik ben morgen vrij. De juffen en meesters gaan staken." antwoord Sky.
"Laten we er dan een gezellige avond van maken." zeg ik en ik glimlach.
"Iemand chips?" roept Antony vanuit de keuken.
"Ja!" roept Sky.
"Ja, lekker!" roep ik en Antony komt aan lopen met drie bakjes en een zak chips. Hij doet wat chips in we gaan met z'n drieën op de bank zitten.
"Zullen we pickwick vragen doen?" vraagt Antony.
"Ja, leuk!" zeg ik. Bij pickwick thee, zit bij elk theezakje een vraag en die doen we altijd in een bokaal. Antony pakt de bokaal en Sky pakt er één uit.
"Als je een superheld was, wie zou je dan zijn?" vraagt Sky.
"Mega mindy." lach ik.
"Spiderman!" zegt Antony.
"Ik ook Spiderman." roept Sky.
Ik pak ook een kaartje. "Geloof jij in liefde op het eerste gezicht?" vraag ik.
Antony kijkt me dromerig aan. "Ja, dat geloof ik wel."
Ik giechel. "Ik ook."
"Weet ik veel." zegt Sky en ik moet lachen.
Antony pakt een kaartje. "Welke droom is al uitgekomen?"
Ik kijk naar de grond. K3 zijn. Bekend worden. Ik denk dat ik echt ongelukkig zou zijn geweest als ik nooit bekend was geworden. Dat is altijd al mijn grote droom geweest.
"Bekend geworden." zeg ik met een glimlach. "En een kind krijgen."
Ik geef een knipoog aan Sky.
"Weet ik eigenlijk niet." zegt Sky twijfelend.
"Een zoon krijgen. Sowieso." zegt Antony. We lachen.

Na zo'n twee uur leuke spelletjes gedaan te hebben gaan we allemaal op bed. Eenmaal in bed probeer ik gelijk te gaan slapen. Maar ik kan niet slapen, ik denk alleen maar aan Hanne's woorden: ze zeiden dat het iets belangrijks van mij is, maar ze zijn bang om het me te vertellen. Wat moet ik daarvan denken? Karen, hou op, Hanne is echt niet je dochter. Echt niet. Karen, ga slapen. Gedachten op nul, en slapen.