P.O.V Kristel

389 2 1
                                    

Ik zit gezellig met Gene, Nanou, Lily en Karen te ontbijten. Gene, Nanou en Lily komen straks naar de show kijken. Het is nu negen uur. Het liefst zou ik nog slapen, maar shows doen is ook super leuk! Al die fans die naar je kijken en meezingen. Op zolder heb ik dozen vol met tekeningen en cadeautjes die ik heb gekregen van fans. Een groot deel heb ik weg moeten gooien, en dat kan echt mijn hart breken. Maar als ik echt alles hou, ligt het hele huis vol. Ik bekijk wel altijd alle tekeningen en brieven van fans. Onze fans kunnen zo creatief zijn! Ik krijg een brok in mijn keel als ik eraan denk dat binnenkort de allerlaatste shows zijn, en dat mijn werk als K3 voorbij is. Tijd voor een nieuw begin. Ik zie ertegen op, maar tegelijkertijd heb ik er ook zin in.
"Hoe laat moeten wij weg?" vraagt Karen aan mij.
"Tien uur." zeg ik.
"Wij zijn er bij de eerste twee shows." zegt Gene. Ik knik.
"Hoe laat is dat, mama?" vraagt Lily.
"De eerste om één uur en de tweede om twee vier uur." zeg ik en glimlach. Ik geef Lily een aai over haar hoofd. Ik ben zo blij met mijn dochters, Nanou en Lily. Schatten van meiden. En Gene denkt er precies hetzelfde ook. Karen heeft ook een dochter, maar die heeft ze laten adopteren. Ze was er nog niet klaar voor, vertelde Karen. Maar abortus plegen vond ze ook niks.
"Mama?" zegt Nanou.
"Ja, lieverd." zeg ik.
"Mogen we straks mee backstage?" vraagt Nanou.
"Ja!!" zegt Lily.
"Tuurlijk. Ik zal het regelen." zeg ik.
"Yeey!" juichen Lily en Nanou en Karen en ik moeten lachen. Gene lacht ook.
"Hé, t'is tien uur." zegt Gene. "Jullie moeten gaan."
"Jemig. Wil je ons weg hebben?" lacht Karen.
"Nee, hoor." zegt Gene met een knipoog en ik lach. Ik pak mijn tas en doe mijn in-ears, fles met water en fruit erin. Verder is daar alles al. De kleding, de micro's en de lunch en avondeten. Ik pak mijn gsm en autosleutels en neem afscheid van iedereen. Behalve van Karen natuurlijk, want zij moet natuurlijk mee. Anders is het K2. Of nee, K5, want Hanne, Klaasje en Marthe zijn er ook natuurlijk. De nieuwe K3'tjes zijn supertof. Je merkt dat het publiek los gaat als zij opkomen. Heel veel kids vinden hen ook geweldig, en terecht. Karen en ik lopen naar mijn auto en stappen in.
"Pff.. Ik heb spierpijn." lacht Karen. "Ik word oud."
"Nog 3 dagen. Overmorgen zijn de allerlaatste shows." zeg ik. "Dat wordt janken geblazen."
"Jep. Ik mag wel een paar pakken tissues meenemen, inderdaad." lacht Karen. Ik rij richting Antwerpen. De eerste twee shows zijn normale shows, de laatste show is voor volwassenen met staanplaatsen. Het blijft een magisch gevoel, als je op gaat. Duizenden lichtjes, een groot applaus. Alle fans die meezingen en dansen op onze nummers.
"Kristel?" zegt Karen.
"Ja, schat." zeg ik.
"Ken jij mensen die op mij lijken?" vraagt Karen. Dit heeft ze al zo vaak gevraagd, ze wil echt heel graag haar dochter zien. Maar bij haar adoptie heeft ze voor een gesloten adoptie gekozen, dat wil zeggen dat Karen zelf niks over het kind te zeggen heeft. Ze heeft daar veel spijt van gehad, ze wil haar nu ontmoeten. Ik denk na, wie lijkt er op Karen? Ik vind Hanne wel van Karen-achtige trekjes hebben, en qua uiterlijk lijkt ze ook op Karen. En qua hobby ook, zingen, dansen, acteren. Maar of Hanne Karen's dochter zou zijn? Dat weet ik niet. Het zou ook wel super toevallig zijn.
"Geen idee." zeg ik. Ik zing mee met een liedje van de radio.
"Ik ga haar vinden, dat weet ik." zegt Karen. Ik knik.
"Je kan het." zeg ik. Opeens komt Single Ladies op de radio en Karen en ik gaan helemaal los. We schreeuwen het hele nummer mee.
"Au, mijn keel." lach ik. Ik parkeer de auto bij de Lotto Arena. Hier moeten we zijn. We lopen naar de artiesten ingang en laten ons pasje aan de vrouw aan de balie zien. Ze opent de deur voor ons en we zien Stefan al staan.
"Hey, Steef!" zegt Karen vrolijk.
"Hey, meiden! De anderen zijn er al, en de dansers ook."
"Oké." zegt Karen en we lopen naar Josje toe.
"Hey!" zeg ik en ik geef Josje een knuffel. Karen doet hetzelfde.
"Hanne, Klaasje en Marthe zijn nu aan het soundchecken." zegt Josje.
"Ik hoor het." lacht Karen. We horen Kus van de juf spelen en ik zing mee. Ik ken dit nummer ook al uit mijn hoofd, na die tientallen shows. We hebben al bijna honderd shows gedaan, overmorgen zijn de laatste shows. Hanne, Klaasje en Marthe komen het podium af en geven ons een knuffel.
"Hey!" zeg ik. Ik pak mijn micro en doe mijn in-ears in. Karen, Josje en ik lopen het podium op en de muziek van Mamasé start. Karen zingt haar solo en Josje volgt haar daarin. Ik kijk in de lege zaal. Oké, Stefan staat in de zaal, met wat mensen van de crew, maar toch voelt het een beetje bloot. Ik zing mijn solo en vervolgens zingen we samen het refrein.
"Mamasé, mamasa, mamasaka mumba!" klinkt het doorheen de zaal.
Ik hou mijn hand bij mijn oor om mezelf beter te horen. Mijn geluid staat goed. Ik moet testen op de muziek hard genoeg is, of ik mezelf hoor, en of ik Karen en Josje goed hoor. We gaan straks ook nog soundchecken met z'n zessen, want dat moet ook goed klinken. Als het nummer is afgelopen komen Hanne, Marthe en Klaasje ook het podium op. We zingen samen de Hitmedley. Ik zit naast Marthe op de trap en we lachen. Ik kijk naar Karen en Hanne. Zouden ze moeder en dochter kunnen zijn? Ik weet het niet. Trouwens, Hanne is niet geadopteerd. Tenminste, niet dat ik weet. En zoiets zou Hanne echt wel vertellen. Laten we er vanuit gaan dat Karen en Hanne geen familie zien. Verbruggen, Damen, niet echt. Na de hitmedley lopen we af. Ik zie dat Marthe Viktor een kus geeft. Viktor, Marthe's vriendje, werkt vaak backstage bij onze shows. Viktor is de zoon van Gert Verhulst, en Gert Verhulst heeft weer een relatie gehad met Karen en Josje. Ik bedacht me laatst, dat als Josje of Karen nog met Gert zou zijn, dat Karen/Josje dan de schoonstiefmoeder van Marthe zou zijn, da's echt apart. Maar tegelijkertijd zijn ze ook collega's. Maarja, Josje en Karen zijn beide niet meer met Gert. Ik loop naar de visagiekamer. Hier wordt ons haar en make-up altijd gedaan. Ik ga in een stoel zitten en de schminkster komt er ook al aan. Ze doet glitter oogschaduw bij me op, en hele mooie lipgloss. Even later komt Karen naast me in een stoel zitten en we kletsen over van alles en nog wat. Een kapster maakt schuine invlecht in mijn haar en doet er glitter speldjes in. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Kristel van K3.

K3 kent geen geheimen.. Toch?Where stories live. Discover now