"အခု ခ်န္းေယာလ္က ဘယ္မွာလဲ"
"အလုပ္ကိစၥနဲ႕ခရီးသြားမယ္ဆိုၿပီး
ထြက္သြားတာ""ဘာ ဘာအလုပ္ကိစၥလည္း အကိုလည္း
မၾကားမိပါဘူး ""အဟင့္ က်ေတာ္ အဲ့ဒါကို စိုးရိမ္ေနတာ
ရီဖန္ေပ်ာက္တာ မ မဟုတ္မွလြဲေရာ
အကိုႀကီးလက္ခ်က္မ်ားလား......."ရီရွင္း ခ်က္ခ်င္းမတတ္ မတ္တပ္ထရပ္ကာ
"အ အကိုသြားစုံစမ္းလိုက္မယ္"
"က်ေတာ္ေရာ လိုက္ခဲ့မယ္ အကို"
"ဟြန္းနီးက ဒီမွာေနပါ သူဆက္သြယ္
လာရင္သာအကို႔ဆီအေၾကာင္းၾကားေပး"ဆယ္ဟြန္း ေခါင္းေလးတၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္
က်န္ေနခဲ့ရသည္...ရီဖန္ကို အကိုႀကီးေခၚသြားတာ
မျဖစ္ပါေစနဲ႕...မျဖစ္ပါေစနဲ႕ ဘယ္သူ႕မွမထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး
အထူးသျဖင့္ အကိုႀကီးကို စိတ္ပူတယ္..သူစိတ္လြတ္ၿပီး.....အဟင့္
အဲ့ဒါေတြအားလုံးက်ေတာ္ေၾကာင့္
က်ေတာ္မေကာင္းလို႔ျဖစ္ရတာအကိုႀကီးသဝန္တိုတက္မွန္းသိရက္နဲ႕.....
.
.
."အ့...ကြၽတ္...
တင္းၾကပ္စြာခ်ည္ေႏွာင္ထားခံရမူနဲ႕အတူ
ေခါင္းေတြထိုးကိုက္စြာ ရီဖန္နိုးလာခဲ့သည္မ်က္လုံး အသာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေခါင္းမိုးတစ္ခုကိုျမင္
လိုက္ရတယ္ဘာလဲ ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ
လက္ေတြေနာက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရသည့္
အျပင္ ေျခေထာက္ေတြလည္း ပူးခ်ည္ထားတယ္...ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားမွ အျဖစ္ပ်က္ေတြ
ကိုသတ္ိရကာ"ပတ္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္...
ခ်က္ခ်င္း မရမကထထိုင္လိုက္သည္
သူကုတင္ေဟာင္းတစ္လုံးေပၚေရာက္ေနတာေဘးပတ္ဝန္းက်င္ၾကည့္မိေတာ့
ဂိုေထာင္႐ုံေဟာင္းတစ္ခုထဲေရာက္ေနတာမွန္းသိလိုက္ရ၏...ေရပိုက္တစ္ခုမွ ေရတစ္စက္စက္က်သံ
မွလြဲ၍ဘာမွမၾကားရ..."ဘယ္ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူးလား!
ဒီမွာ ကယ္ၾကပါအုံး!! "
part-24
Começar do início