Chapter 8

188 2 0
                                    


Nagising ako sa tunog ng cp ko.

"Kanina pa yang tawag ng tawag sayo sai" sabe ni ate joy

Tinignan ko lang sya at binalik agad ang tingin sa cp ko. Puro kay Nas pala galing to.
Akala ko talaga matitiis nya ko.

Saktong tumatawag kaya sinagot ko agad

"Hello, sino to" kunware kong saad, gamit pa ang bgong gising na boses

"Hey, did I wake you up?"

"Obvious ba?"

"Sorry mamaya nalang ako tatawag" nakakapanibago, may iba. Hindi sya ganito dati.

"Okay, bye" yun nalang nasabe ko kahit ang dami ko gusto itanong. Kagigising ko lng at medyo antok pa ko pero bigla kong nabuhayan sa kanya. Ayoko ng ganitong pakiramdam, eto yung matagal ko ng iniiwasan. Umagang umaga pero naiiyak ako tangina.

Binaba ko na yung tawag bago pa sya makapag salita ulit. Ewan ko pero parang ayoko marinig yung next nyang sasabihin.

Inayos ko na yung kama ko at bumaba, daily routine, kape habang nagyoyosi.

"Mukhang malalim iniisip mo ah?" tanong ni ate ara

"Di naman te hahahah" ewan ko kung halatang peke yung tawa ko

"May problema ba?"

"Ano naman poproblemahin ko aber?"

"Ewan ko sayo, kaya nga nagtatanong ako e" turan pa nya

"Ate kaw na muna mamalengke ha? Masama kasi pakiramdam ko" nasabe ko nalang

"Sus masama pakiramdam, baka masama yung pinapakirdaman mo lang"

"Huh? What do you mean?" takang tanong ko dito

"Wala wala, uminom ka na ng gamot kung masama nararamdaman mo at akoy mamamalengke na"

Hindi nalang ako sumagot, binaling ko nalang atensyon ko sa cp ko.
Puro message nya

*I'm sorry*

*I*m sorry zy*

*can we talk?*

*zy?*

Ilan lang yan sa mga chat nya.
Nagreply naman ako ng okay. Tumatawag sya. Ewan ko bakit pero parang ayaw ko sagutin. Pano kung sabihin nyang ayaw nya na sakin? Bakit ba kasi ang arte arte ko.

"He-hello"

"Hey" narinig ko pa ang malakas na buntong hininga nya

"Im sorry zy" sabe nya pa ulit.
Eto na ba yun? End game na agad? Di pa man kami

"Sorry for what? Why? Sorry ba dahil ngsasawa ka na sakin? Sorry kasi childish ako? Sorry kasi may iba ka na? Sabihin mo na agad, wag ka pa suspense, dun din naman tuloy nun" dere deretcho kong saad habang nagpipigil ng iyak.

Natawa naman yung nasa kabilang linya.

"What the h are you talking about zy?" habang tumatawa padin

"Huh? Bakit?" nagtatakang tanong ko dito

"Sorry kasi di kita tinawagan o chinat kahapon, nagtatampo lang ako. Hoping na baka suyuin mo ko"

"I'm sorry" tugon ko dito

"No, sorry. Ako yung lalaki dapat ako yung umiintindi sayo, pinangunahan lng ako ng tampo. Pero kagabe naisip ko na di kita pwedeng sukuan"

"Dahil dun lang pala, kala ko naman kung ano na" nabunutan ako ng tinik dahil sa narinig ko but there is still something bothering me
"Yun lang ba talaga sasabihin mo? Sure ka? Wala ng iba?" tanong ko pa ulit

"Actually zy" rinig ko ang buntong hininga nya bago nya ipagpatuloy ang sasabihin nya "I wont be able to contact you everyday, kelangan ko kasi mag take ng exams and test para maka akyat ng barko" sabe nya pa

"Barko?" takang tanong ko dito "wala ka nabanggit na ganun"

"Yun na nga, that is why I'm telling you this right now. Yung pagpunta ko dito, for experience lang, akala ko matatagalan yung pag paparactice ko dito kaya di ko pa sinasabe, but yeaterday tinawagan ako ng agency saying qualified na ko for the position. Tatapusin ko lang yung 6 months dito then pwede na" paliwanag nya pa

Actually mayaman naman sila, pero dati pa man sinasabe nya na, na pangarap nya talagang maging chef sa barko. Sinabihan ko pa nga sya na pwede naman sya magtayo ng restaurant at dun maging chef, pero gusto nya talaga sa barko. Ewan ko ba dun, pero wala na naman ako magagawa kung ayun gusto nya

"Ahhhhhhh, okay sige" tanging nasabe ko nalang

"Wag ka mag alala, sayo ako uuwi after 6 months, gaya ng usapan natin, I wont break my promise this time. I love you" pangungumbinsi nya

"okay lang baliw, gawin mo kung ano yung magpapasaya sayo. Willing naman ako maghintay, dito lang ako. Kahit ilang buwan o taon pa yan. Kahit klimutan mo pa ko hahahaha" pagtawa ko pa, para di awkward masyado pakinggan

"Zy, kasama ka sa nagpapasaya sa akin, ikaw yung rason bakit ginagawa ko lahat to. Gusto ko pag magkasama na tayo, may maipagmamalaki na ko sayo na pinaghirapan ko at di galing sa magulang ko"

"Oo na, oo na. Wala ka bang ginagawa dyan? Anong oras na dyan, baka nakaka storbo na ko"

"Hindi ka kailan man magiging storbo, lagi kitang uunahin kesa sa anumang bagay"

"Tangina ang corny mo haha" pero kinikilig ako hahaha

"May gagawin ka ba?"

"Wala naman"










Ilang oras din kami magkausap jusko, kung di pa sumigaw si ate joy na kelangan ko ng maligo at may trabaho pa kami mamaya, di mapuputol usapan namin hahaha.






















~~~~~~~~~

Dito na kami sa little tokyo, as usual and unlike yesterday, punong puno ako ng energy ngayon. Hahaha iba talaga pag inspired.

"Sigla mo"

"Huy"

"Huh?" tanong ko dito kay ate marketing

"Wala, kako ang sigla mo ngayon, inlove ka no?"

To talagang babaeng to, napaka tsismosa haha, ganun ba ko kahalata o nanghuhula lang to? Alam mo na salestalk para bumili ako ng paninda nya haha

"Hindi no" pagtanggi ko

"We, nakikita kaya sa mata mo"

"Edi wow, buti nakikita haha, wag mo na nga ko pansinin, bukas na ko bibili ng tinda mo. Wala kong pera ngayon" pag irap ko dito haha

"Oo na madam, inlove ka lang e hahaha aalis na ko, babush" paalam nya





Mabilis lumipas ang oras, marami na rin kaming duty, di ko naman siguro kelangan sabihin pa lagi diba? Hahaha
Naka dalawa na ko ngayong gabe at sobrang pagod ko na, ang hahard naman kasi ng mga guest ko, iba talaga pag di mo sila feel, pag di mo mahal. Kahit anong gawin nila di ka talaga masasatisfy.

Namimiss ko tuloy si Nas hahaha, sarap nya kaya. Sana umuwi na sya haha. Landi ko. Pero namimiss ko na talaga yung hotdog nya 😂












Nakauwi din sa wakas, gusto ko na magpahinga kaagad. Sakit talaga ng katawan ko. Pero kelangan ko pa i chat yung abno baka matuluyan nang mabaliw pag di ko kinausap, patay na patay pa naman sakin yun hahaha
Kapal ng mukha ko pero totoo naman.

Minessage ko lang sya, usap konti tapos nagpa alam na ko na matutulog na ko dahil di ko na talaga kaya, naguilty ako nung sinabe nyang hinihintay pa naman nya na makauwi ako, pero wala e pagod talaga ko. Ako rin kawawa pag di ko pa tinulog to. Kahit daw matulog ako habang naka vc kami, ayoko nga baka marinig nya pa mga balahurang pinaguusapan dito.
Kaya sa huli di na sya namilit, nangako ako na bukas nalang.













Goodnight folks 😘

Confession of a HarlotHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin