YANI BAŞIMDAKİ MANYAK •3 | Final

Özel Bölüm-1

İki özel bölümden birisini atıyorum diğeri büyük ihtimalle yazın gelir Allah izin verirse.

Özlediğinizi varsayıp kısa kesiyorum çünkü ben deli gibi özlemişim :,)

Oy ve yorumda bulunmayı unutmayın.

Sizleri çök seviyörüm.

İyi okumalar manyakuslarım...

***

Bavulumun tekerleklerinin sesini dinleyerek sapından tutup sürükledim ve kapımızın önüne koydum. Elimi belime yerleştirip arkamdan söylene söylene gelen Rüzgar'a odaklandım. Annemlere iki gün kalmaya gitmiştik. Şu an ise geri evimize dönmüştük. Yola çıktığımızdan beri söyleniyordu.

Neden mi? Bir bardak kahveyi içtiğim için. Çocuğumuz için sorun olabilirdi. Ama bir iki yudumdan fazla da içmemiştim ki... Oysa bunu bilse de yinede yol boyunca aralıksız konuşmuş Hayriye teyzenin ve Asiye teyzenin rekorunu kırmıştı.

-Bir de bavul taşıyor.

Bu haline sırıttım. Normalde korumacı olan manyağım bu kez duble korumacıydı. Çünkü artık sadece ben değil hafif şişmiş karnımdaki ufaklıkta vardı.

-Tekerlekliydi Rüzgar.

Bana atabileceği en kötü bakışı atıp elini bavulun sapından çekti ve anahtarı çıkarıp deliğe soktu. O kapıyı ittirip açarken ben evde hazırlamayı planladığım kekimi aşermekle meşguldüm. Canım deli gibi yol boyunca ev yapımı kek çekmişti. Keşke annem gilin orda canım isteseydi de beleşe yiyebilseydim.

-Sürpriz!

Bize bağıran Ege ve Ece ile panikle sıçrayıp elimi kalbime götürdüm. Rüzgar şaşkınca onlara baktığı sırada kaşları yavaş yavaş çatıldı. Sonra ise kenarda bulduğu ilk şey olan kaka emojili yastığı Egenin suratına fırlattı.

-Kız hamile lan ne korkutuyorsun!?

Ege kafasına çarpıp yere düşen yastığı aldı ve sırıttı.

-Ondan çok sen korktun Rüzgar aşkım, yeme beni. Yeme demişken acıktım ve mutfağınızda ufak bir seyahate çıktım.

Kapıyı kapattım. Ayakkabılarımı eğilip çıkarmaya başladım. Kaka desenli yastığı Ediz ve Çağatay beğenip bana almışlardı. Ne iyi dostlarım var...

Ayakkabılarımı nihayet çıkardığımda Eceyle sıkıca sarıldık. Ayrılınca bu kez Egeye yöneliyordum ki Rüzgar aramıza girdi ve bana sarıldı. Kıkırdadım ve kollarımızı ayırdım.

-Siz nasıl girdiniz eve?

Ece omuz silkti ve eliyle koridoru işaret etti.

-Arka camı açmaya çalıştık. Açılmayınca camcıyı aradık. O gelene kadar camı kırıp içeri girdik. Sonra camı yenilettik.

Dudaklarım dehşetle aralandı. Rüzgar şaşırmışa benzemiyordu. Hızla mutfağa yöneldi. Sanırım hasar kaydı tutacaktı. Biz de peşinden gittik. Mutfak düzenliydi. Bıraktığımız gibi yani. Rüzgar dolabı açınca size yemin ederim dolap 'nolur salın artık beni' diye çığlık attı sanmıştım.

Bomboştu. Sadece rafta incir reçeli duruyordu. Elime reçeli alıp Egeye gösterdim.

-Çok şey bırakmışsın.

-Normalde yerdim Doğa aşkım biliyorsun beni ama incir reçeli sevmem.

Kıkırdayıp geri yerine koydum. Kek yapacak malzeme bile bırakmamıştı. Rüzgar'a döndüğümde bir şey isteyeceğimi anlamış olacak ki koşarak mutfaktan çıktı. Gülüp biz de peşine takıldık. Kendimi koltuğa bırakıp soluklanmaya başladım.