opgesloten [a.i]

twenty.

De officier knikt langzaam en loopt dan weg. Ashton zucht diep en ik sla snel het boekje open. Teksten, tekeningen.. Er staat van alles in.

"Melissa, geef nu hier," zegt Ashton boos.

Ik schud mijn hoofd terwijl ik een enorm grote glimlach toon. Ik blader naar de laatste bladzijdes, waar ik begin te lezen.

'pln', staat er bovenaan de bladzijde.

"Ash, wat betekent dit?" Vraag ik als ik op de letters wijs.

"Niets." Hij grist het boekje uit mijn handen en gaat ermee op zijn bed zitten.

"Jawel, kom op," zeur ik als ik naast hem ga zitten. Hij zucht. "Oké, oké."

"Ik heb dit boekje al vijf jaar. Ook van Peter gekregen." Hij bladert terug naar de eerste bladzijde.

"Bij elke tekst of tekening staat dan ook een jaartal, zodat ik weet wanneer het is gebeurd." Ik knik.

"Maar wat betekenen die letters dan?" Hij krabt aan zijn hoofd en zucht. "Het is een soort geheimschrift, voor als iemand het probeert te lezen die dat niet mag."

Ik ga tegen hem aan zitten als hij verder vertelt. "Want ja, als ze onze cel weer eens overhoop halen om te kijken of er nog verdachte dingen liggen, is het wel zo handig dat ze het niet kunnen lezen."

"Maar wat staat er dan?" Vraag ik met de verwachting dat ik het wel mag weten.

"Vraag het aan Angelina Jolie."