SÖZ AŞKI

Bölüm 60

arkadaşlar bölüm biraz geç geldi hatta devam edip etmeyeceğimi soranlar olmuş SÖZ AŞKI benim ilk göz ağrım evet bazen hikayenin akışında duraklamalar yaşasam da final yapmadan bitirmek istemiyorum...

ilk oy için @ElifPoyraz9  ilk yorum için @A1903a01 teşekkürler :)

Alparslan ile Baran gün ağarırken Mardin'e gelmişlerdi

"elmas abla bize dokunmayın bugün olur mu annemlere sabah geldiğimizi söylersin"

"peki ağam" Alparslan ile Baran yukarıya birlikte çıkmış ardından herkes kendi odasına geçmişti.

Alparslan ne kadar yorgun olsa da hemen duşa girmiş ardından da Feyza'nın yanındaki yerini almıştı

"Alparslan"

"uyu güzelim" Alparslan Feyza'nın saçlarından öpüp ona sıkıca sarıldı ve başını Feyza'nın boyun girintisine yerleştirip derin bir nefes aldı ve haline binlerce kez şükretti.

Baran odaya girdiğinde üzerini değiştirip yarenin yanına kıvrıldı ve onun sarı saçlarını sevdi

"Baran geldin mi" yaren uyku mahmuru sesi Baran'ın kalbine işlerken Baran yarenin dudağına kısa bir öpücük gönderdi

"ben senden gidemem ki, hadi uyuyalım çok yorgunum" yaren Baran'ın kolları arasına girip başını Baran'ın göğsüne yasladı.

------------------------------------------------------------------------------

Sabah kahvaltısını Ömer ağa ve fatma hanım tek başlarına yapmış olsalar da bu durumdan rahatsız değillerdi

"hanım gel hele senle konuşacaklarım var"

"buyur Ömer bey hayırdır inşallah"

"Dilan'ım son zamanlarda iyi değil sesi hep kötü geliyor iş diyor yorgunum diyor ama ben inanmıyorum, senin bildiğin bir şey var mı?"

"bende farkındayım ama bana da bir şey anlatmıyor ki"

"belli senin de bir şeyden haberin yok" Ömer ağa bir hışımla kalkıp gözden kayboldu, Fatma hanım Ömer ağanın bu haline söylenmeden edemedi

---------------------------------------------------------------

Feyza uyandığında Alparslan'ın kollarında olmanın huzur ile kocaman gülümsedi ve Alparslan'a döndü hala uyuyan Alparslan'ı süzdü her bir zerresini hafızasına kazımak istercesine baktı, elini eline batan sakallarda gezdirdi ardından eli o gür saçlarına gitti

"birileri beni çok özlemiş" Alparslan gözlerini araladığında ona aşkla bakan feyzasını buldu

"evet çok özledim, babamız yanımızda olmayınca uyuyamıyoruz demi oğlum" Feyza karnını okşadı

"oğlum mu? Nereden biliyorsun oğlan olacağını"

"biliyorum işte hissediyorum oğlan olacak tıpkı babası gibi zeytin gözlü siyah saçlı olacak ama o böyle çatmayacak kaşlarını değil mi annecim" Feyza Alparslan'ın yüzünü okşarken en son onu merakla dinleyen Alparslan'ın kalkık kaşlarına dokundu

"çatık kaşlıyım demek öyle mi? bence kız olacak tıpkı annesi gibi ipek saçlı beyaz tenli narin nazlı bir çiçek olacak benim kızım ama inşallah senin gibi hırçın ve inatçı olmaz"

"bak sen hırçın ve inatçı oldum yani şimdi öyle mi Alparslan ağa, peki tamam o zaman bırak dokunma" Feyza Alparslan'ın kollarından çıkmaya çalışsa da Alparslan izin vermemişti