SÖZ AŞKI

Bölüm 13

           

Alparslan Feyza dan bir karşılık beklemeksizin sevgisini ilgisini göstermeye devam ediyordu, Feyza ise Alparslan'ın bu hallerine alışmaya başlamıştı hafta sonu ilk defa bir arada kahvaltı yapıyorlardı.

"Feyza bugün dışarıya çıkalım mı?"

"Nereye gideceğiz"

"Sen nereye istersen oraya gideriz, ne dersin?"

"Olur benimde alacaklarım vardı ama sana diyemiyordum" Alparslan kaşlarını çattı

"Neden demiyorsun"

"Yanımdaki adamlardan çekiniyorum her yere de onlarla gidemem öyle değil mi?"

"Tabi ki ama ben senin güvenliğin için yanında olmalarını istiyorum, Mardin de olsun burada olsun bizi sevmeyen insanlar var o yüzden yalnız gitmeni istemiyorum. Eğer onların olmaması gereken yerlere gideceksen de onlara beklemelerini söyle"

"Peki tamam"

"Hadi kahvaltımızı yapalım da çıkalım"

"Ben doydum aslında çıkıp hazırlanayım" Feyza Alparslan'a onay beklercesine baktı

"Her hareketinde benden onay beklemene gerek yok Feyza'm"

"Tamam ben gideyim o zaman" Feyza masadan kalkıp odalarına çıktı bugün güzel olmak istiyordu; hava tam bahar havasıydı beyaz çiçekli kalın askılı boydan elbisesini giydi beline hasır kemerini taktı ve makyaj masasına oturdu, dün duş aldığı için saçları ıslaktı o yüzden kendi dalgalı halleriyle açık bıraktı. Elbisesi v yakaydı ve hafif derindi o yüzden kolyelerinden kombin yaparak boynuna taktı küpelerini de takıp makyaj malzemelerini çıkardı toprak tonlarında hafif bir makyaj yaptı son olarak ta dudaklarında doğal duran çok severek kullandığı kahve tonu rujunu sürdü. Aynadaki görüntü hoşuna gitmişti ama arkada kapıya yaslanmış kendisini izleyen Alparslan utandırmıştı onu, Alparslan kendisine doğru gelirken Feyza da aynadan Alparslan'ın gözlerine bakıyordu.

Alparslan Feyza'nın saçlarından öptü ve kokusunu içine çekti, boğuklaşan sesiyle

"Acaba dışarıya çıkmasak mı? Çok güzelsin ve ben seni kimselerin görmesini istemiyorum" Feyza yutkundu

"Yanımda sen varsın" Feyza içinden geçirdiğini birden söyleyivermişti

"Evet ama..." Feyza Alparslan'ın kararını değiştirmesini istemediği için ayağa kalktı

"Ben çıkayım sende hazırlan" Feyza kot ceketini ve beyaz askılı çantasını alıp giyinme odasından çıktı. Alparslan Feyza'nın arkasından bakmakla yetinmişti

"Ah ah!" derin bir iç çekti ve Feyza ile uyumlu olmak için beyaz gömleğini ve kot pantolonunu giydi lacivert saatini taktı ve odadan çıktı, Feyza yatağın ucuna oturmuş Alparslan'ı bekliyordu görünce ne kadar uyumlu giyindiklerini gördü ama Alparslan'a bir şey demedi beyaz keten spor ayakkabısını giyip odadan çıktı Alparslan'da arkasından.

"Sen gelme Ahmet gerekirse ben ararım seni" Alparslan şoför koltuğuna otururken Feyza da yanına oturdu

"Nereye gidelim güzelim"

"Aslında önce alışveriş yapsak olur mu?"

"Olur tabi ki bugün sen ne dersen o" Feyza Alparslan'a gülümsemesini saklamak için yüzünü cama çevirdi

"Kocana mı gülüyorsun sen" Feyza Alparslan'a döndü

"Galiba evet kocama gülüyorum" Feyza ilk defa Alparslan'a kocam dediği için utanmıştı ama Alparslan'ı da bir o kadar mutlu etmişti