SÖZ AŞKI

Bölüm 14

Feyza gece karın ağrısıyla uyandı yatakta uyuyan Alparslan'ı görünce ses yapmamaya özen göstererek banyoya ilerledi tamda tahmin ettiği şey olmuştu... banyodan çıktıktan sonra yeniden okuma koltuğuna yattı ama karın ağrısı gittikçe artıyor Feyza ağrıdan kıvranıyordu ağrı burada durup Alparslan'ı uyandırmak istemediği için odadan çıkıp aşağıya indi. Önce ağrı kesici içti ve ardından salona geçip televizyonu açtı tekli koltuğun kenarında olan örtüyü alıp kanepeye uzandı ve üzerini örttü. Feyza artık kanepede kıvranıyor yastığı sıkıyordu gözlerinden yaşlar süzülürken ağrısının dinmesi için dua ediyordu. Alparslan kalktığında odada Feyza'yı göremedi banyodan da ses gelmeyince odadan çıkıp aşağıya indi salona doğru ilerledi televizyonu açık görünce kanepeye doğru ilerledi kanepede kıvranan Feyza'yı görünce hemen yanına gidip dizlerini üzerine çöktü ve Feyza'nın yüzünü elleri arasına aldı

"Feyza'm iyi misin neyin var"

"Ağrım var"

"Neren ağrıyor güzelim ilaç içtin mi? Hastaneye gidelim mi?"

"İçtim ama geçmedi" Feyza acıdan kıvranırken Alparslan'ın gözyaşlarını sildikçe daha çok ağlamak istiyordu"

"Neden ağrıyor peki ne oldu birden" Feyza bir şey demedi ama Alparslan'ın cevap beklediğini biliyordu şu an onunla uğraşacak gücü kendinde bulamadığı için fazla zorlamadı

"Her ay olan kadınsal bir durum" Alparslan yeni anladığı durumla Feyza'yı daha çok utandırmak istemedi

"Utanma o güzel gözlerini benden esirgeme, ben kız kardeşimden biliyorum o da birinde kötü olmuş ve annemle hastaneye götürmüştük" Feyza gözlerini açtığında karşısında sıcacık bakan gözlerle karşılaştı

"Hadi gel hastaneye gidelim sen böyle acıdan kıvranırken ben böyle seni izleyemem" Alparslan Feyza'yı kucakladı ve kapıya yöneldi kapıdaki adamlardan arabayı hazırlamasını söyledi, arka koltuğa geçip Feyza'yı dizlerine yatırdı şoför hastaneye doğru ilerlerken Alparslan Feyza'yı sakinleştirmek adına saçlarını okşuyor ve gözyaşlarını siliyordu. Araba hastaneye geldiğinde Feyza'yı yeniden kucaklayıp arabadan indi ve hızlı adımlarla hastaneye girdi doktora durumu anlattıktan sonra verilen serumu takmak için gözlem odasına gittiler ve verilen serum bitene kadar Feyza'nın başında bekledi. Hemşireler serumu çıkarttıktan sonra yeniden Feyza'yı kucağına aldı

"Alparslan indir beni iyiyim ağrım geçti" Feyza Alparslan'ın kucağında çırpınırken Alparslan yürümeye devam etti

"Çırpınma güzelim" Feyza otoriter sesle tek kelime etmeden Alparslan'ın göğsüne sindi ve Alparslan'ın kokusunu içine çekti ve içi huzurla doldu. Alparslan arabada kucağında uyuya kalan Feyza'yı uzun uzun izledi bu kadın ona verilen bir armağandı ve gün geçtikçe kıymetini daha çok anlıyordu ve bu kadının kalbini kazanacaktı

Eve geldiklerinde Alparslan Feyza'yı odalarına götürüp yatağa yatırdı ve üzerindeki tişörtünü çıkartıp Feyza'nın yanına uzandı örtüyü üzerlerine örttü ve karısını huzurla izledi ellerini saçlarında gezdirdi saçlarını kokladı yüzünün her bir santimini aklına kazımak istercesine izledi karısını.

Feyza uykusunun arasında gelen sancılarla yüzünü ekşitti, Alparslan Feyza'nın acı çektiğini fark eder etmez karısının pijama üstünü hafif kaldırdı ve karısını rahatlatabilmek için karnını ovaladı ve karısına sıkıca sarıldı.

Feyza sabah kendisini Alparslan'ın kollarında bulduğunda o kadar da şaşırmadı az çok akşamı hatırlıyordu kocası uzun süre karnını ovalamıştı yavaşça kıpırdandı ve Alparslan'dan tarafa döndü ve Alparslan'ı izlemeye başladı, nasıl olsa uyuyor diye düşünerek Alparslan'ı izledi o gür siyah saçlarına dokundu yüzünde yeni çıkan sakallarında gezdirdi