နှလုံးသားရဲ့ လမ်းညွှန်မှု အတိုင်း(The Way from the heart)

ႏွလံုးသားရဲ႕လမ္းၫႊန္မႈအတိုင္း part-6

"ဟာ...ေရာင္ဝါ ေတာ္ေတာ္ေရငုပ္ႏိုင္တာပဲ"

ငါးမိနစ္သာၾကာသြားသည္။ ေရာင္ဝါျပန္တက္မလာေသး။

"မဟုတ္ေသးဘူး အေတာ္ၾကာေနၿပီ ေရာင္ဝါ.....ေရာင္ဝါ...အကိုအရံႈးေပးပါတယ္ တက္လာခဲ့ေတာ့"

ေကာင္းသတင္း ေရာင္ဝါ ၾကားလိုၾကားျငားေအာ္ေခၚၾကည့္ေသာ္လည္း မထူးျခားပါ။ ေကာင္းသတင္း အေတာ္ေလးစိတ္ပူသြားၿပီး ေရာင္ဝါ့ကိုေရငုပ္႐ွာေတာ့သည္။ ခဏအၾကာေတာ့ ေရမြန္းၿပီး သတိေမ့ေနတဲ့ ေရာင္ဝါ့ကို ကမ္းစပ္ဆီ ကယ္လာရသည္။
ေကာင္းသတင္း အေတာ္ကို စိတ္ပူသြားသည္။

''ေရာင္ဝါ...ေရာင္ဝါ...ေရာင္ဝါ...ထပါအုန္း..ေရာင္ဝါ"

မထူးျခားေပ။ ေကာင္းသတင္း​ ​ေရာင္ဝါ့အဆုတ္နားကို လက္နဲ႔ဖိဖိ ေပးေတာ့မွ ေရေတြ ျပန္ထြက္ၿပီး ေရာင္ဝါသတိျပန္ရလာသည္။

"ေရာင္ဝါရာ...ကံေကာင္းေပလို႔သာေပါ့  ကေလးမဆန္ စမ္းပါနဲ႔ေတာ့ကြာ"

ေကာင္းသတင္း သူ႔ကို ေငါက္လိုက္မိသည္။ ေရမြန္းခ်င္ေနေသးတဲ့ေရာင္ဝါ့ကို ေစြ႔ကနဲေပြ႔ခ်ီလိုက္ၿပီး ေကာင္းသတင္း အခန္းထဲ  ျဲပန္ခဲ့ေတာ့သည္။

(ဒီကfaမ..ကိုလည္းလာခ်ီၾကပါအုနး္😑)
........

"ေရာ့ ေသာက္လိုက္"

ေကာင္းသတင္း ေရာင္ဝါ့ ကို ေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္ လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေရာင္ဝါ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး
တစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္။ ေကာင္းသတင္းေရာင္ဝါ့ နားမာ ကပ္ထိုင္လိုက္ရင္း ေရာင္ဝါေငးေနသလို ေကာင္းကင္ႀကီး နဲ႔ၾကယ္ေရာင္ျဖျဖေလးေတြကို ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။

"အကို...''

"အကို..ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြအျဖစိ ေနခြင့္ရမယ္ဆ ိုဘာအဖစ္​ေနခ်င္လဲ''

"အာ....အကိုအဲ့လိုေတာင္ မေတြးမိပါဘူး ဒါနဲ႔ ေရာင္ဝါကေရာဘာဖစ္ခ်င္တာလဲ"

"သားကေတာ့  ၾကယ္ေလးေတြျဖစ္ခ်င္တယ္ ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ အလွတရားဟာ ၾကယ္ေတြနဲ႔မွ ျပည့္စံုတာေလ....ေကာင္းကင္ႀကီးကို လွပေအာင္ အလွဆင္ေပးႏိုင္တဲ့ အေရာင္ျဖာျဖာလမင္းႀကီး႐ွိေပမဲ့လဲ ၾကယ္ေတြမ႐ွိတဲ့အခါ ေကာင္းကင္ႀကီးေရာ လမင္းႀကီးေရာ မတင့္တယ္သလိုခံစားရတယ္  ၾကယ္ေလးေတြက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ မိတ္တုတ္မိတ္တုတ္ အလင္းေရာင္ေလးပဲ ေပးႏိုင္တဲ့ ေသးေသးေကြးေကြး ဖစ္ေပမဲ့လည္း ေကာင္းကင္းႀကိးကိုလွပေအာင္ တန္ဆာ ဆင္ေပးႏိုင္တယ္....ဒါေၾကာင့္သားက ၾကယ္ေလးေတြပဲ ဖစ္ခ်င္တာ"