The Dark Flower Is Glowing

Chapter 5

Gulong gulo ang isip ko na bumaba galing sa kwarto niya na may dala dalang kumot.Pinuntahan ko siya na nakatitig lang sakaniya ng matagal na puno ng tanong ang isip at maya maya pa ay nilagyan ko na siya ng kumot sabay napa upo sa sahig malapit sa sofa kong saan doon siya natutulog.

Hindi ko na namalayan ang sarili ko na nakatitig na pala ako sakaniya na para bang hindi ko ma alis ang tingin sakaniya at parang ang saya saya ko na kong titigan ko lamang ang babaeng ito.

Inangat ko ang aking kamay papunta sa mukha niya na pagkatapos ay hinaplos ang mga buhok nito na para bang nagpapatulog ako ng bata.

May pumasok sa utak ko na isang parte ng alaala ko nong bata ako na kasama si Veloute.

"Sniff* sniff* hero--huhu.."Umiiyak si Veloute na nasa tabi ko.

"Don't cry, Veloute. Hero will always protect you."sabi ko sabay pinunasan ang mga luha ni Veloute."promise,hero will protect me?."tanong ni Veloute na may malungkot na expression.

"Yes! Hero will!"nakangiti sabi ko at tumahan naman sapag iyak si Veloute sabay ngumiti.Humiga naman siya sa lap ko habang hinihimas ko ang buhok nito.

That's right naaalala ko na! Pero bata pa tayo non at ngayon ma-ma----

Napahinto ako sa paghimas ng buhok ni Veloute sabay mabilis na inilayo ang kamay ko sakaniya na may gulatang mukha at nakakaramdam ako ng kiliti sa tiyan na kinakabahan na halos parang puputok na ang puso ko sa pag tibok nito.

Malaki na

Gulatan parin ako na may dinadamdam na kakaiba habang si Veloute ay gumalaw na para bang nananaginip sabay hinawakan ang kamay ko na nagsasalita sa panaginip nito."ang sakit sakit ng puso ko...please wag na wag mo akong iwan na mag isa..."malungkot na sabi nito na may lumalabas na luha sa mga mata.

Nagulat naman ako ng hinawakan ako ni Veloute na umiiyak at nagsasalita sa panaginip nito pero maya maya ay pinilit kong alisin ang pagkakahawak niya sa kamay ko na ang dahilan ng pagkagising niya.

Gulat itong napatingin sakin sabay nagsalita."a-anong ginagawa mo dito?"takang tanong niya sakin na itinuro ko naman yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko gamit ang kabilang kamay ko.

Tinignan niya ito at agad akong binitawan."lumuluha ka."sabi ko habang itinuro naman yung mga mata niya na nasa konting distansya nalang ay malapit ko ng maramdaman ang balat niya sa mukha.

Agad naman siyang lumayo sabay napaupo sa sofa at hinaplos ang sarili nitong mukha na tumingin naman siya sa mga palad nito."bakit ako umiiyak?"tanong niya sa sarili niya.

Ito yung pang apat na expression niya. Una poker pangalawa ngiti niya pangatlo yung gulatan na namumula ang pisngi at pang apat umiiyak sa panaginip

"Nananaginip..."mahinang sabi ko sabay tumayo na nakatingin sakaniya."may nasabi ba ako?"nagaalalang tanong niya.

Pang lima yung nag aalalang mukha..

"Wa-wala naman.."nauutal pang sabi nito na hindi agad nakasagot dahil nag dadalawang isip ako kong sasabihin ko ba ang totoo.

"Bakit namumula ka?" Takang tanong nito sabay napatakip naman ako sa bibig ko at lumingon sa gilid na hindi makatingin ng diretso sa mga mata ni Veloute.

ang sakit sakit ng puso ko...please wag na wag mo akong iwan na mag isa..

Paulit ulit itong nag rerewind sa isip ko lalo na yung umiiyak niyang expression."fine. Sa mukhang yan nag sasabi ng meron pero kalimutan mo na yun."poker face nitong sabi sabay tumayo at naglakad papunta sa table ng kitchen nila.