Chapter 1

7 1 0
                                    

Si Herohi ay natutulog sa bahay ng Lola at Lolo Niya sa Philippines.Dahil sa pagod nilang mag amang nagbyabyahe patungo pilipinas ay nakatulog siya ng matagal Kaya naman ginising Ito nang yaya nila sa bahay.

"Sir Herohi gising na po.."sabi nang yaya niya na si maning.

"Hmm.."Ang binatang natutulog ay mukhang ayaw pang gumising Kaya naisipan ni yaya maning na kurotin Ang tagiliran nito.

Napasigaw naman Ito sa sakit."AHHHH!!AAHHH!! OO NA yaya maning!! Gigising na po... Hindi na po ako Bata."agad bumangon si Herohi sa higaan at magulo pa Ang buhok nito na dahilan ng pagtawa ni yaya maning.

"Hahahaha.. hayyss... Bata ka pa Lang nong inaalagaan Kita,siguro mula nong baby ka pa hanggang 7 years old .grabe namiss Kita Herohi."Sabi nang yaya maning at niyakap ako.

Hindi ko na masiyado maalala Kong anong pinag gagawa ko nong andito ako

"Na miss din po Kita Yaya maning.siguro Naman lagi parin kayong nagtutuwaan ni lola."nakangiting Sabi ni Herohi.

"Aba! Oo Naman sus.. alagang alaga ko Lola mo at Lolo mo Herohi.Magaling ako mag-alaga noh..sya baba na Tayo para kumain ng haponan."Sabi ni yaya maning na umatras at bumitaw sa pagkayakap sakaniya.

Nagulat Naman si Herohi dahil Hindi siya makapaniwalang nakatulog siya ng matagal."haponan?.."sinilip Niya Yung bintana."grabe pagod na pagod siguro ako sa byahe."

"Kaya nga herohi,kaninang 10:00 am kayo nakarating dito tapos Nakita na Kita sa higaan mo na natutulog."Sabi ni yaya maning na naglalakad patungo sa pintoan ng kwarto ako."sige na at bumaba ka na Herohi dahil Yung daddy mo,Lola mo at Lolo mo andon na.Ikaw nalang Yung hinihintay."

Agad Naman akong bumaba at tumungo na sa kitchen Kong saan Andon si lolo at si Lola pati na rin si daddy."apo herohi.nagagalak akong Makita ka apo."Sabi ni Lola na naka ngiti."salamat Naman at dumito muna kayo Herohi para may kasama Naman akong mag basketball."Sabi ni Lolo at natawa Naman kaming lahat.

"Lolo Hindi na Kaya ng paa mo Ang mag basketball hahaha.." natatawang Sabi ko.Habang kami ay kumakain nag kwekwentohan narin kami kasama si Yaya maning.Pagkatapos ko namang kumain ay agad akong lumabas ng bahay para magpahangin at inikot Ang paningin sa buong paligid.

"Mukhang na miss ko ata Ang lugar nato."Sabi ko habang nagpapahangin na nakatayo malapit sa pintuan.Malaki parin Ang bahay ni Lola at lolo.walang pinagbago Ang bahay na sa likuran ay may malaking ispasyo kaysa sa harap ng bahay Kaya konting hakbang mo Lang may gate na.

Naisipan Kong kunin Yung asong si arche na nasa likuran ng bahay.nilakad lakad ko si arche at nang nasaharapan na namin Ang gate ay malakas itong tumatahol na parang sabik na sabik pang lumabas."nako arche.. Gabi na eh.."naawa Naman siya sa aso Kaya binuksan Niya Yung gate at lumabas sila."wag Kang lalayo dahil wala kang tali."

Kaso humarurot Ang takbo ng aso at huminto Naman Ito sa bahay na katabi Lang Nina lola."uy arche.. Ano bang ginagawa mo jan? Buti naman at naisip mo talagang wala kang tali.kaya ka siguro napa hinto." Tinignan ko Naman Yung bahay na mukhang Ang dumi dumi  at parang abandonadong bahay na."arf! Arf! Arf!" Tahol ng tahol Naman Ang aso Kong si arche at biglang bumukas Yung pintoan ng bahay.

May lumabas na babaeng naka white dress at mukhang si sadako kaya Hindi ko masiyado Makita Yung mukha dahil natatakpan Ito ng buhok Niya. Napahakbang Naman ako paatras ng makafamdam ng takot.

Oh shit.

"Teka arche.. multo ba Yan?? Don't tell multo nga Yan??!"palapit ng naglalakad Ang multo papunta sa gate at binuksan Ito."teka.. arche.."nanginginig Yung paa ko sa takot at Hindi Alam Kong anong gagawin.Laking gulat ko nong lumapit si arche sa babae ng makalabas ito sa gate at hinihimas Naman nito Ang ulo ni arche."umm.. ma'am multo.. maari ko bang itanong Kong--"

The Dark Flower Is GlowingWhere stories live. Discover now