Beşinci Bölüm

En başından başla
                                    

Gözleri dudaklarımla açıkta kalan boynum arasında gezinince vücudum ürpermişti.

Yüzünde hiçbir mimik oynamadan beni izlemesi dudaklarımdan gülümsememin silinmesine sebep oldu. Değişik bakıyordu. Anlayamadığım gizli anlamlar içeriyordu.

Bir adım attığında kulaklarım rüzgarın uğultusuna dahi sağır olmuştu. Çok yakınımdaydı.

-"Çok mu önemli ?"

Ne ?

Neye dedi bu adam şimdi bunu ?

Anlamadığımı gözlerimde görmüş olmalı ki dudağının kenarı kıvrıldı.

Allah'ım bir erkeğe tebessüm bu kadar mı yakışır ?

-"Başkalarının ne dediği çok mu önemli diyorum ?"

Adamın karşısında salak gibi göründüm iyi mi ?

Usulca yutkunup gözlerimi göğsüne çevirdim. Gerilen vücudunda gömlek de gerilmiş üzerine yapışmıştı.

-"Değil." diye mırıldanırken elinin havalandığını görmüştüm ama getirip yanağıma koyacağını asla düşünmemiştim.

Titreyen nefesim bir yolunu bulup dışarı çıksa bile yüreğim adeta kuş olmuş çırpınıyordu. O anda bacaklarım tutmuyor ve yere düşeceğim dedim. Düşmedim ama sağlam da kalamadım. Kalbimde artçı depremler yaşandı.

Avucu yanağımda iken parmak uçları saçlarımın içine nazikçe baskı uyguladı. Gözlerim kapanmaya zorlarken var gücümle açık tuttum. Bu anın her saniyesini aklıma kazımalıydım.

Kokusu gittikçe göğüs kafesimi sararken eğildi. Eğildi ve yüzünü yüzüme yaklaştırıp kalbimin canına okudu.

Öyle yakındı ki sakalları yanağıma değiyordu. Bir yanağımda sıcak avucu diğer yanağımda sert sakalları...bunlara kalbim dayanamazdı ki !

Nefesimi tuttuğumda onun ılık nefesi boynuma vurdu. İlahi sesi ise tam kulağımdaydı.

-"Aklımı başımdan nasıl aldığını görüyorsan hiç kimse önemli olmamalı."

Tanrım !

Hadi ama !!

Benim ki kalp !!

Bu böyle yapılmaz ki !

Gözlerim geriye açılırken kalbim göğüs kafesime hızla çarptı.

Bu adam ne dediğinin farkında mı ?! Eğer alay ediyorsa bu konağı başına yıkabilirim !

Önünde yada pardon tam olarak göğsüne girmiş halde küçüldükçe küçülmüştüm. Yanaklarım alev ateş yanarken Azad'ın aldığı sesli soluğu işittim. Saniyeler geçmeden geri çekildi.

Eğer birisi bizi bu koridorda bu halde görseydi çok şey olabilirdi.

Tamamen bocalamıştım. Ne diyeceğimi bilemez haldeyken ona bakakaldım. Elini çekmesini istemesem bile nefesiyle beraber elini de çekmişti.

Bu kez önümde duran adamın bakışlarının donukluğu gitmiş daha rahat görünüyordu. Beni dağıtmışken nasıl rahatlamıştı ?!

-"Yarı çıplak duruyorsun birisi görecek hadi odana gir." dedikten sonra odanın kapısını açmıştı.

Başımı belli belirsiz sallayıp girdiğimde arkamdan kapıyı kapattı.

Kapatmasıyla kendimi yatağa zor attım. Bacaklarım artık vücudumu taşıyamamıştı.

Az önce ne oldu ?

VurgunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin