Eziliyorum Azizim.
O büyük enkazın altında eziliyorum.
Ve biliyor musun Azizim?
Ben artık nefes alamıyorum!
Oysa ne kadar basit nefes almak.
Farkına bile varmıyorsun aldığın nefesin.
Ama nefessizlik anında varlığını fark ettiriyor sana.
Yüreğim daralıyor.
Sesim kısılıyor.
Gözlerimden akacak yaş bile kalmıyor.
Oysa ağlamam gerek!
O büyük enkazın altında hâlime ağlamam gerek.
Hem de çok...
Ben kayboluyorum Azizim.
Kendi içimde kayboluyorum.
Bulamıyorum beni, gerçeğimi, doğruyu.
Ben, bende kayboldum Azizim.
Hem de Sen her defasında beni bana buldurduğun halde;
Ben yine kayboldum!
Bir kez daha nefret ettim kendimden Azizim.
Bir kez daha...
Seni dinlemediğim için,
Sana layık olmaya çabalamadığım için,
Aklımı ve kalbimi geçici heva ve hevese verdiğim için,
Bir kez daha nefret ettim kendimden!
Enkazın altında bir ben olarak,
Bir kez daha af dileyeceğim Senden Azizim.
Ne kadar ezilsem de,
Ne kadar nefessiz kalsam da,
Ne kadar kaybolsam da,
Ve ne kadar kendimden nefret etsem de,
Ben Senden yine af dileyeceğim Allah'ım!
Çünkü başka çarem yok.
Sana dayanmaktan,
Affedilme ümidi taşımaktan,
Ve Senin huzuruna gelip affedilmeyi dilemekten,
Başka çarem yok Azizim.
Affet Allah'ım.
Biz, bizi bilmezken bizi var eden Allah'ım,
Affet bizi.
Ve kurtar bizi Rabbim.
Günahlarımızın üstümüze duvar ördüğü bu büyük enkazın altından kurtar bizi.
Rahmân ve Rahîm Olan Sevgilim'e...
🌹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koş Gel
Non-FictionÂhiret... Cennet... Cehennem... Güzellikleriyle tanıtılan cennet... Kavurucu ateşiyle tanıtılan cehennem... Âhiret için çalışana cennet... Dünya için çalışana ise cehennem... Mizanda; Sevaplar ağır gelirse cennet... Günahlar ağır gelirse cehennem...
