{**}

Telefonumun melodisi, gözlerimi bilgisayar ekranından çekip telefona bakmamı sağladı. Biri arıyordu

"Kim bu ya"

Arayan Ninoydu.

"Efendim Nino"

"Adrien nasılsın?"

"iyiyim sen?"

"iyiyim sağol. Yarın bir toplantı var ve çok önemli. Katılman gerekiyor ama kaza geçirdiğin için..."

"Hayır hayır katılırım"

"harikasın dostum. Yardıma ihtiyacın olunca ara olur mu?"

"tamam bende birikmiş işleri hallediyorum zaten"

"tamamdır istediğin zaman yardımcı olurum."

"sağol Nino. O zaman yarın görüşürüz"

"görüşürüz. İyi çalışmalar"

"sağol"

Kapattım ve devam ettim...

Ertesi sabah

Erkenden kalktım. Bu benim için yorucu bir işti çünkü dün gece çok geç yatmıştım. Siyah takım elbiselerimi giydim.

Flashback

"siyahtan başka renklerde var biliyorsun dimi"

"evet ama hiçbiri bi siyah değil"

Flashback end

Güldüm. Marinette ve bebeğimizden sonra en sevdiğim şey cidden siyah olabilirdi. Hem ayrıca bayadır giymemiştim.

Arabama bindim. Ve şirkete doğru sürdüm. Tam giderken yolda Marinette aradı. Sesi hoparlöre aldım

"Günaydın güzelim"

"Günaydın"

"Bir şey mi oldu?"

"Yo hayır olmadı kalktın mı gecikmeyelim diye soracaktım"

"kalktım da"

"da ne?"

"biz nereye gidecektik ki"

"Adrien unutmuş olamazsın"

"hayatım gerçekten hatırlamıyorum"

"Hastaneye gidecektik ya hani. Kontrol için"

Tamamen aklımdan çıkmıştı.

"yaa kahretsin bugün toplantı var ya"

"tamam sıkıntı yok ben giderim. Sen git"

"hayır evden çıkma ben şimdi toplantıyı erteliyorum ve geliyorum"

Betona Renk Vermek - Adrienette {Düzenleniyor} Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum