Adrien Agreste
Düğün bitince eve döndük. Büyükannem ve Cheng aileside geldi. Marinette hemen onlara kahve yaptı. Onlarında baya tatlı sohbeti vardı. Kahvelerini keyifle yudumladılar.
"eeeeeeeee gelinim hadi bize fotoğraf albümünüzü getirde bir bakalım"
Eveeeeeet şu an şimdi benim de Marinette'in de yaşadığımız ana sövdüğümüzden emin olabilirsiniz.
"şeyde albüm. Eeeee nerede albüm?"
"şeyde değil mi hayatım ehhhhh dolap"
"eveeeeeeeet. Dolap"
"dolabın üzerine kaldırmıştııık"
"evet yaaaaa"
"biz bence onlara yarın bakalım. Bugün baya bi yorulduk. Ben sizin odalarınızı hazırlayayım. Adrien dolabın üst rafında nevresim var uzanamıyorum verir misin?"
"tabi hayatım"
Hemen odamıza kaçtık kapıyı kapatıp yaslandık
"" Oooooffff""
" Ne yapacağız şimdi? "
"düşünmem gerek"
Mari gidip odaları hazırladı. Yatağa uzandım. Sonra o da yanıma gelip uzandı. Başlarımız birbirine değiyordu
"bulamadık desek"
"aramaya başlarlar"
"unutturmaya çalışsak"
"onlar mı? Hiç sanmıyorum"
"o zaman doğruyu söyleyip yaptırmadık diyelim"
"sonra da bizi biçsinler"
"offfff ne yapacağız?"
"tamam plan şu ben bi arkadaşımı arayıp durumu anlatayım o bize hazırlar."
"senin öyle bi arkadaşın mı var Mari?"
"evet liseden"
"kız mı erkek mi?"
Mari tek kaşını kaldırıp bana baktı
"ne var şaka yapıyorum"
Güldük. Hemen aradı
"Julekka"
"..."
"niye her aradığım aynı şeyi söylüyor evet canım evlendim"
"..."
"diyene bak sanki bendim lisede 35 tane sevgili yapan"
"biliyorsun okul hayatım boyunca hiç sevgili yapmadım. Notlarıma aşığım ben"
Son cümle bana aittir😂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Betona Renk Vermek - Adrienette {Düzenleniyor}
Fanfiction❦ Tamamlandı ❦ ↬Hayran Kurgu. Sarı saçları Güneş'i andırırken, o karanlık olabilir miydi? Yeşil gözleri, her yağmurdan sonra mis gibi toprak kokan bir orman kadar derin ve güzelken; o sanki o ormanlar yanıp kül olmuş gibi bakabilir miydi? Bir ruh;...
