~1 Hafta sonra~
Marinette Agreste
Aradan 1 hafta geçti. Bu süre zarfında Adrien resmen cennet hayatı yaşadı o kesin. Çorbalar mı desem, ilgi mi desem. Gerçi bende eğlenmedim değil.
"Ee Agreste sen buraya iyi alıştın"
"e alışmayalım güzelim evimize gidelim"
"hala cezalısın Adrien hiç kusura bakma"
"öfff"
Haline güldüm.
"o zaman gitme vakti"
"bence de"
"sende kovmaya dünden razısın"
Güldüm. O ise bana sarıldı. Kulağıma eğildi
"Geri geleceğim güzelim"
Dedi ve yanağıma bir buse kondurdu. Montunu giydi ve kapıya yöneldi.
"Görüşürüz"
"Görüşürüz"
Tam kapıyı kapatacaktım ki
"Adrien"
"efendim"
"dikkatli sür olur mu?"
Yanıma yaklaştı ve alnımdan öptü
"Merak etme güzelim"
Gitti. İç çektim ve kapıyı kapattım
Adrien Agreste
Arabamı dikkate kullandım. Marinette'i bir daha öyle korkutmak istemiyordum. Yolda giderken canım sıkıldı. Radyoyu açmaya karar verdim.
Fark etmeden, fark etmeden, fark etmeden senin olmuşum...
Bu şarkı bir yerden tanıdık geliyordu
Flashback
neden bu kadar çabalıyorsun benim için? Ben senin gözünde sadece seninle zorla evlenmiş adam değil miyim?"
"belkide değilsindir. Belkide gözümde çok değerlisin"
Gözlerimi kapadım. O da mutfağa gitti. Ardındansa bir şarkı mırıldanmaya başladı.
"susamış suların akışı gibi..."
Flashback end
Gülümsedim. Ateşlendiğim zaman söylediği şarkıydı bu. Bende şarkıya eşlik ettim ve evfe doğru sürmeye devam ettim.
{**}
Eve gelir gelmez hemen duşa girdim. Duştan çıkınca üzerimi değiştirdim. Deli gibi uyumak istiyordum ama Şirkette beni bekleyen bir yığın iş vardı. Bilgisayarın karşısına geçtim ve çalışmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Betona Renk Vermek - Adrienette {Düzenleniyor}
Fanfiction❦ Tamamlandı ❦ ↬Hayran Kurgu. Sarı saçları Güneş'i andırırken, o karanlık olabilir miydi? Yeşil gözleri, her yağmurdan sonra mis gibi toprak kokan bir orman kadar derin ve güzelken; o sanki o ormanlar yanıp kül olmuş gibi bakabilir miydi? Bir ruh;...
