Hoofdstuk 24 - Emma

1.1K 55 0
                                    

Ik liep bang door het park heen, ik moest en zal het goed maken. Hoe kon ik? Nadat hij weg gegaan was besefte ik pas wat ik gedaan had, toen besefte ik pas hoe hard ik was geweest. Maar ik kon er niks aan doen, ik was in paniek. Ik.. het was gewoon precies die ene avond, percies hetzelfde. Hij lijkt ook zoveel op.. Als ik nu naar hem toe ga moet ik het waarschijnlijk uitleggen, maar daar heb ik ook niet echt veel zin in. Ik wil gewoon even bij hem zijn, gewoon niks zeggen. Hij zal zich wel afvragen waarom ik hem achterna ga, ik was best duidelijk thuis. Ik wil ook niet naar hem toe, maar iets in mij moet toch. Wat is dat toch met die jongen? Ik liep verder en zag een jongen op een bankje een sigaret opsteken, dat is Wessel. Dat kan niet anders. Langzaam liep ik er naar toe. 'Roken is slecht voor je' zei ik voorzichtig. Wessel schrok en draaide zich om. 'Het is ook geldverspilling' ging ik door. 'Je moet er eigenlijk mee stoppen'. Hij keek verward, en geef hem is ongelijk! 'Wat doe jij hier' vroeg hij verbaasd, misschien een beetje boos. Ik zei niks en ging langs hem zitten. De frisse lucht kwam me tegemoet en ik voelde me even fijn, heel even. Wessel draaide zich naar me om en vroeg het nog een keer, 'wat doe jij hier?' Misschien was hij niet boos, maar teleurgesteld. Ik heb het echt verpest, heel erg. 'Sorry' zei ik zachtjes. 'Sorry? Nee, daar kan ik wat mee, bedankt! Waarom deed je zo, jaag je me weg en kom je me daarna achterna!' Het is veel ingewikkelder als hij denkt, het heeft niet perse iets met hem te maken. Hij kan er ook niks aan doen dat hij er zo uitziet.. 'Ik.. Ik.,. Ja wat'? Onderbrak hij me ruw. Waarom doet hij nou zo? Ik kreeg tranen in mijn ogen en Wessel's blik verzachtte. 'Sorry' zei hij terwijl hij weer vooruit keek. 'Ik bedoel alleen, ik heb zoveel voor jou over.  'Waarom doe je dan zo tegen mij? Als je me niet leuk vindt kun je dat ook gewoon zeggen'.., zei ik snikkend.  Hij keek verlegen naar beneden. Ik kan het hem toch niet zeggen? Hij zal me uitlachen, zeggen dat het niet zo erg is. Dat ik er gewoon niet zo mee moet zitten en niet zo aanstellerig moet doen. Maar ik kan het niet. Ik heb het gevoel alsof ik een stuk vuil ben, al sinds de dag dat hij me heeft aangeraakt. Ik wil erover heen komen, super graag! Maar sommige dingen gaan nou eenmaal niet, het wordt bij mij alleen maar erger. 'Je mag best wel wat zeggen hoor.' Ik kan hem toch niet vertellen wat er is gebeurd?

Haunted (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu