Leo and Aries

Chapter 16

"Lipat na nga lang tayo. Sira talaga 'yung mga baril nila" bulong sa'kin ni Adrian at nauna na itong naglakad papunta sa kabilang laro. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil hindi niya matanggap na wala man lang siyang tinamaan kahit isa.

Tumigil siya sa tapat ng BINGO. Nakatingin lang siya doon habang punong-puno ng mga matatanda ang palibot ng larong iyon. Sumunod na ako sa kaniya, tumingin muna ako sa kaniya bago umupo roon. "Aries" tawag niya, hindi niya siguro inaasahan na BINGO ang magiging huling laro namin.

Wala na siyang nagawa nung humingi na ako ng dalawang BINGO card at nagsimula na ang laro. Umupo na siya sa tabi ko. Napapalibutan kami ngayon ng mga lolo, lola, ale at manong na halos buong gabi ata maglalaro sa perya. Kaming dalawa lang ang pinakabata roon.

Lumipas ang halos kalahating oras. Malapit nang mapuno ang akin. Hindi naman mapakali si Adrian dahil kaunti pa lang ang tumatamang letra at numero sa kaniya. "Sa Letrang B. Katorse!" anunsyo ng lalaki gamit ang megaphone. Napatayo ako sa tuwa dahil iyon na lang ang huling bakanteng letra at numero sa akin. "Bingo!" sigaw ko. Napangiti naman ang ilan sa mga matatanda dahil naunahan ko pa silang maka-bingo.

Nanalo ako ng isa pang malaking chichirya at hindi na ngayon maalis ang ngiti sa labi ko dahil sa tuwa. Hindi ko inaasahan na sweswertihin nga ako ngayong gabi. Naglalakad na kami ngayon ni Adrian pabalik sa lugar kung saan niya iniwan ang bisikleta niya. Nauuna siyang maglakad sa'kin, gusto ko siyang asarin ngayon dahil ako ang nanalo sa pustahan naming dalawa.

Naglakad ako ng mabilis saka tiningnan ang hitsura niya. "Bakit?" nagtataka niyang tanong, medyo nagulat pa siya sa ginawa ko at napatigil sa paglalakad. "Akala ko napikon ka" saad ko, ngumiti naman siya saka natawa. "Mukhang papahirapan mo ako kasi ikaw ang nanalo" saad niya, nakarating na kami sa bisikleta niya at tinanggal na niya ang maliit na kadena nito saka inilagay sa bag.

"Ikaw rin naman, siguradong mahirap ang i-uutos mo'sakin kung ikaw ang nanalo" bawi ko sa kaniya. Sumakay na siya sa bisikleta. "Baka utusan mo na naman akong maging Sisa sa harap ng maraming tao" habol ko, tumawa lang siya saka umiling. "Tara na, mag-hahatinggabi na" saad niya, lumapit ako sa kaniya saka inabot ang isang chichirya.

"Tig-isa na lang tayo. Hindi naman ako mahilig sa chichirya" saad ko saka umangkas sa likod niya. "Ibigay mo na lang kay Axel" saad niya, inilagay ko na sa bag ko ang isang chichirya habang hawak naman niya ang isa.

"Ibibigay ko na 'to sa kaniya. Hindi siya pwedeng kumain ng maraming chichirya" saad ko, tumango-tango na lang siya saka inilagay sa bag niya ang chichiryang binigay ko at nagsimula na kaming umalis sa perya.

Habang tinatahak namin ang daan pauwi. Nakatingala lang ako sa langit kung saan kumikinang ngayon ang milyon-milyong bituin. Ilang sandali pa, itinigil ni Adrian sa tabi ang bisikleta. "Bakit?" tanong ko, "Gusto ko munang magpahinga, ang sakit na ng paa ko" tugon niya saka bumaba ng bisikleta at naglakad papunta sa malawak na damuhan.

"Dahil ba mabigat ako?" habol ko, narinig ko naman ang pagtawa niya kahit nakatalikod siya at naglalakad papunta sa damuhan. "Oo, kaya mag-exercise ka na" pang-asar niya sabay lingon sa'kin at umupo siya sa damuhan sabay higa roon.

Pinagmasdan kong mabuti ang paligid. Naalala ko na ito ang lugar kung saan kami naglalaro noon ng saranggola noong mga bata pa kami. Bumaba na ako sa bisikleta at naglakad papalapit sa kaniya. "Baka hinahanap na tayo ni Lola Amor" saad ko pero nanatili lang siyang nakahiga roon habang nakapikit ang kaniyang mga mata. "Iidlip muna ako sandali. Alam naman ni lola na maya-maya pa tayo makakauwi" tugon niya, sabagay alam naman nila na hinihintay namin si Leo matapos sa part-time job niya kapag biyernes ng gabi.

Umupo na rin ako sa damuhan, ingay ng kuliglig ang naghahari sa kapaligiran. Sariwa at malamig din ang ihip ng hangin. Makalipas ang ilang minuto, humiga na rin ako sa damuhan saka muling tinitigan ang mga bituin sa kalangitan. Tumingin ako sa kaniya, nakapikit pa rin siya habang dinadama ang sariwang hangin. "Alam kong nakita mo 'yung kanina" panimula ko, dahan-dahan naman niyang iminulat ang kaniyang mga mata