4. Bölüm || Kandemir

18.6K 629 436
                                    

Medya: Mirza Kandemir

Benim güzel ve özel okuyucularım, hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.. Beni ve kitabımı bu kadar çok benimsediğiniz için ve gelen destek mesajların için..

Biliyorum ki sizlere hergün yeni bölümlerin bir sıkıntı çıkmazsa geleceğini söylemiştim ama emin olun hayatımda sıkıntılı bir döneme girdim ve bu dönemde hala devam ediyor. Ama sizlerle iletişim halinde eolmak bana güç verdiği için tekrar sizden bu enerjiyi alarak yoluma devam etmek istiyorum.

Beni bu dönemde anlayış ile karşıladığınız ve beklediğiniz için hepinize çok teşekkür ediyorum.

O zamaaaaan...

İyi okumalar 🖤🖤

...

Hatırlatma

Gözleri açık yüzüne bakarken, "Uyuşturucu sattırmaya çalıştığın küçük çocuklardan.." fısıldayışım sessiz depoda yankılanmıştı.

Kulaklıktan gelen Eren'in, "Abla, gelenler var. Hemen çık!" sesi ile kafamı deponun girişine çevirdim.

Araba sesleri gelmeye başladığında Cevdet'in cesedine eğilerek, "Özellikle de anne ve babamdan.." dediğim sırada ceketimin iç cebinden çıkardığım hediyeyi Cevdet'in cesedinin üstüne koyarak arka kapıdan hızlıca çıktım...

...

Mirza Kandemir

Arkamdan gelen, "Abi.." seslenişi ile Merte dönmeden diyeceklerini beklemeye başladım. "Bugün Cevdet itinin aldığı uyuşturucular geliyormuş. Ne yapalım!?" sorusu ile ona dönmeyerek ellerim siyah takımın cebinde karşımdaki manzarayı izlemeye devam ettim.

Arkamda benden bir cevap bekleyen Mertle, kafamı ağır bir şekilde sallayarak "Her zamankinden!" dediğimde Mert hızlı bir şekilde, "Emrin olur abi. Bizim çocukları hazırlıyorum o zaman?" dediğinde onu kafamla onaylandığım gibi odadan çıkarak beni yalnız bıraktı.

Çok geçmeden odada yankılanan sesle gözlerim masanın üstünde duran telefona kaydığında ekranda gördüğüm isim ile telefonu elime alarak aramayı cevapladım.

Mustafa abinin, "Kandemir, hızlıca yanıma gel de şu işi halledelim." demesi ile onu onaylarak telefonu kapattığımda sandalyenin başlığında asılı duran siyah ceketimi elime alarak hızlıca odadan çıktım.

Şirketin önünde hazırda bekleyen arabaya hızla bindiğim gibi gazı köklediğimde Mustafa abinin şirketine gelmem yarım saat sürmüştü. Şirketin önüne geldiğimde arabadan indiğim gibi arkadaki arabalardan da inen adamlara kafamla işaret vererek şirketten içeriye girdim.

Şirkete girdiğimi görenler hızlıca gözden kaybolurken hiçbirini umursamayarak asansör ile yönetici katına çıktım. Asansörden çıktığım gibi solda ayakta bekleyen sekreter kızın eli ayağına dolandığında kaşlarımı çatarak ona bakmaya başladım.

Kız kekeleyerek, "Bu...buyrun efendim!" dediğinde ceketimi düzelterek Mustafa abinin odasına girdim. İçeriye girdiğim gibi ayağa kalkarak beni karşılayan Mustafa abiye kafamla selam verip masanın önündeki koltuğa geçerek oturdum.

Ona dönerek konuşmasını beklediğimde, beni fazla bekletmeden gülümseyerek "Holgeldin Kandemir.." dediğinde ona bakmaya devam ettim.

𝒜𝓁𝒶𝓃ç𝒶 (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin