Strong Girl - Demi Lovato

1.3

"Bunu gerçekten yapmayı kesmelisin."

Greta'ya gözlerimi devirdim.

"Bunun olmayacağını sen de biliyorsun."

Bana umutsuz vaka olduğumu ima eden bakışlar atmaya devam etti.

Derin bir nefes aldım.

"Bana şöyle bakmayı kes Greta."

Greta uzun sarı saçlarını geriye atarak ofladı.

"Demi en sonunda seni fark edecek."

Demi'nin adını söylemesi ile hızla etrafa bakındım.

"Sessiz ol biri duyacak."

Omuz silkti.

"Duyarlarsa duysunlar. Emin ol bunu öğrenmesi onu evine kadar her gün takip ettiğini öğrenmesinden daha iyidir. Ya seni polise falan verirse? O zaman ne olacak? Sapık gibi evine kadar takip etme bari."

Bu sefer omuz silken bendim.

"Elimde değil. Aklım sürekli onda."

Elindeki kraker paketini büktü.

"Bu işin sonu kötü bitecek diye endişeleniyorum."

"Bir şey olmaz korkma."

Gözlerini devirdi.

"Sana göre demesi kolay. Demi'ye o kadar bağlısı ki olayın ciddiyetini kavrayamıyorsun. Okulda adın sapığa çıkacak en sonunda. Mesajlaşıyorsunuz zaten hadi eskiden onu sadece takip edebiliyordun neyse ama şimdi durumlar değişti. Onunla bir şekilde irtibat kurabiliyorsun. Kız birinin onu takip ettiğini fark ederse korkar."

Etrafa bakındım. Demi etrafta yoktu. Bu ilk teneffüstü. Muhtemelen sınıfında uyuyordu.

"Sana diyorum."

Greta sağ elini gözlerimin önünde salladı.

"Farkındayım Greta."

"Keşke duydukların bir kulağından girip öbüründen çıkmasa, içeride bir şeylere takılsa. Beyin hücreleri gibi mesela ama nerede! Aşkın beyin hücrelerini yok etti."

Etrafa bakınmaya devam ettim.

Greta elimi tuttu.

"Ben seni düşünüyorum. Bunu biliyorsun. Sen popüler bir çocuksun. Adının kirlenmesi isteyeceğim son şey."

Elini hafifçe sıktım. 

"Beni düşündüğünü biliyorum Greta ve emin ol bunun için gerçekten çok minnettarım. Ama ben bunu umursamıyorsam sen de umursama olur mu? Kendi kafanı benim işlerime yorma. Sonra migrenin tutuyor."

Greta kafasını iki elinin arasına aldı.

"Tanrım sorma! Sanırım başım ağrımaya başladı."

Güldüm.

"Her seferinde diyorum sana bunu ama bir kere dinlemiyorsub beni."

Ofladı.

"Daha fazla konuşma. Gerçekten migrenim tuttu."

Greta şakaklarını okşayarak kendini rahatlatmaya çalışırken ona baktım.

Greta yerinden kalkıp çantasını aldı.

"Ben uyuyacak bir yer bulmaya gidiyorum. Beni bulman gerekirse sessiz yerlere bak. Sonra görüşürüz."

Gülerek başımı salladım.

"Tamam. Görüşürüz."

Halluuu💚😇