Fell In Love With A Demon

Hoofdstuk 2

Sebastian Michaelis :

Mijn Meester doet de laatste tijd een beetje vreemd en afstandelijk. Ik kan het maar niet plaatsen. Als dit langer aanhoud moet ik toch even met Mijn meester gaan praten. Misschien lucht dat op voor hem ? De aardappels moeten nog heel even gekookt worden voordat ze geserveerd kunnen worden. Nu houdt ik me bezig met een vers eigen gemaakte hamburger met kruiden. Mijn Meester is er dol op en doe dit met alle liefde voor hem. De koekenpan zet ik op het vuur en verwarm de boter erin. Niet veel later ben ik de hamburger aan het braden. Een diepe zucht verlaat mijn lichaam en mijn hersens zijn overbelast door het denken en tobben. De afgelopen dagen herleef ik snel in mijn gedachtes maar kan niets vinden wat ik eventueel fout heb gedaan of heb gezegd. Ik word uit mijn gedachtes gehaald omdat ik de voordeur hoor en vermoed dat Mijn Meester weer thuis is gekomen. Nog even snel draai ik de hamburger om en giet de kokende aardappels af. In een handomdraai heb ik de groente, vlees en aardappels sierlijk op een bord gedaan, Klaar om te serveren. "Sebastian" Hoor ik hem roepen. "Sebastian, Ik roep je" Zegt Mijn Meester op een venijnige toon naar mij. Ik haast me uit de keuken. Door mijn haast loop ik tegen een muur op die ik verkeerd had ingeschat en laat het bord met eten uit mijn handen vallen. Het gekletter is goed te horen en wens mezelf nu ontzichtbaar. Hoe kan ik zo stom zijn ? Hoe kan ik die muur niet gezien hebben ? Wat is er in hemelsnaam met mij aan de hand ? Ik ben de ergste butler die er is mompel ik uit. Ik hoor de deur met een luide bons opengaan en zie daar een nogal boze Ciel staan. Hij loop dreigend op mij af en blijft mij genadeloos aanstaren met zijn blik. Nog voordat ik er erg in had krijg ik een vlakke hand tegen mijn linkerwang. Mijn hoofd draait mee met de klap waarna ik me verontschuldig aan Mijn Meester. Ik kijk Ciel weer aan en zie dat hij nogal geschrokken kijkt. Tranen zie ik opkomen maar nog voordat ik nog iets kan zeggen rent Mijn Meester van mij vandaan. Perplex staar ik Mijn Meester na. Eerst maar de troep opruimen die ik zelf veroorzaakt heb.