Είναι ενάμιση ετών. Το όνομα του το πήρε από τον παππού μου ο οποίος δυστυχώς πέθανε όταν η μαμά έμαθε ότι είναι έγκυος.

Οι γιατροί είπαν ότι πέθανε από καρδιακό. Εγώ βέβαια δεν το πιστεύω.

Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος.

Κόντεψε να χάσει το μωρό από την στεναχώρια της αλλά την στηρίξαμε όλοι.

"Πάλι θα φας εσύ? Πριν μια ώρα φάγαμε μεσημεριανό."γκρίνιαξε πάλι και στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Φάγατε! Εγώ δεν ακούμπησα αυτό το πράγμα που φάγατε."είπα αηδιάζοντας.

"Ακόμα απορώ πως δεν τρως μουσακά. Είναι ελληνικό φαγητό και είναι υπέροχο."είπε και την κοίταξα με σηκωμένο το φρύδι.

"Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι είμαι αλλεργικός στις μελιτζάνες, δεν μου αρέσει ο συνδυασμός αυτών των λαχανικών και του κιμά και της κρέμας. Είναι αηδία."είπα και δεν μου έδωσε σημασία.

"Είσαι περίεργος σαν τον πατέρα σου."ψιθύρισε και εκείνη την ώρα μπήκε στην κουζίνα ο μπαμπάς.

"Άκουσα το όνομα μου?"είπε και φίλησε την μαμά στο στόμα.

"Πατέρα είπα. Δεν είμαστε σίγουροι ότι είσαι εσύ ο πατέρας του Ian."είπε και το νερό που έπινε ο μπαμπάς μου εκείνη την ώρα βρέθηκε στο πάτωμα.

"Ο Χριστός και η Παναγία! Πώς τα λες αυτά έτσι? Θες να πεθάνω?"είπε μέσα από τον βήχα του και η μαμά του Χτύπησε την πλάτη.

"Μια πλάκα έκανα μωρέ."είπε και σκούπισε το στόμα του Teo ο οποίος ήταν σαν κλόουν που φασώθηκε με ψάρι.

"Πεινάω!"φώναξα και ο μπαμπάς μου έβγαλε μια σακούλα από πίσω του.

"Έφερα McDonald's!"είπε και η μαμά μας κοίταξε άγρια.

"Δεν έκατσα εγώ να μάθω να μαγειρεύω για να τρώτε από έξω! Είστε γελοίοι."είπε και πήρε στην αγκαλιά της τον Teo και έφυγε με προορισμό το δωμάτιο του για να τον βάλει για ύπνο.

"Μην ανησυχείς, θα την ηρεμήσω εγώ το βράδυ."είπε ο μπαμπάς μου και στην σκέψη αναγούλιασα.

Δεν είναι ωραίο να κάνεις εικόνα τους γονείς σου στο κρεβάτι να βγάζουν τα μάτια τους.

Αφού έφαγα πήγα πάνω και άρχισα το διάβασμα.

Ναι.

Διαβάζω.

Τα βασικά.

[...]

Ένας χρόνος μετά

Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें