Ang Pang-Limampu't Walo

Start from the beginning
                                    

Nang dumating ang oras ng kaniyang pagtatapos ay hinarap na ako. I almost wanted to sulk.

"Sorry to keep you waiting. I brought chocolates for you," aniya at lumapit na sa akin.

Tumingala ako nang makalapit na ito sa aking pwesto. Kahit pa unti-unti na siyang yumuko para maabot ako ay nakatingala pa rin ako. I almost wanted to bury my head in his chest upon smelling his clean spicy cologne.

"What have you been up to, hmm?" His head tilted a bit as he tried to give me a kiss.

"Nothing," ngisi ko habang iniiwas ang pisngi.

"That doesn't sound like nothing. What did you do?" Nang makahabol ang kaniyang mga labi ay napanguso na lamang ako. 

"Bring me that chocolate, and then maybe I can tell you." Tinuro ko ang lamesang kaniyang inayos kanina. 

Tinaasan ako ito ng kilay ngunit ngumisi na lamang at umiling. 

I remembered the times that I was the one who did this for him, and for other people back then. An idea came to mind. Maybe, after being so busy and all.

I watched him retreat and bring me the pyramid of chocolates. Tuwang-tuwa ako nang ilapag niya iyon sa harapan ko. Ginto at brown ang kulay ng mabangong tsokolate. Gusto ko man sigurong ubusin lahat iyon ay baka sumakit ang tiyan ko.

"Now, what is it? Hmm, spoiled brat?" he said as he watched me trying to open a piece.

Nakatayo pa rin si Ram habang ako ay nakaupo at kumakain. Nang maisubo ko na ang buo ay ngumiti ako sa kaniya. I stood up to get water to flush it out but when I got back, he was the one sitting. Madaya!

"What is it, Chrissy?" Mischief gleamed in his eyes that I was suddenly reminded that this was his territory.

Imbes na pansinin ito ay kumuha nanaman ako ng isa pang bubuksan na tsokolate. Habang pinipilit iyong buksan ay umupo ako sa kaniyang mga hita. Ram froze a bit, then relaxed later on. Nang makagatan ang isang piraso ay pinakain ko sa kaniya ang kalahati.

I was going to get another one but his large calloused hands stopped me. 

"Dapat pala ay hindi na muna kita kinuhanan. Uubusin mo yata lahat iyan bago mo ako kausapin," he chuckled on my ear a bit.

Hinarap ko ito at dinantay ang isang kamay sa kaniyang balikat. His face was soon zooming in, giving me yet another sweet, sweet kiss. I tasted the chocolates on my mouth and on his.

"That tasted even better. Let's do it again," ngisi ko sa kaniya sabay kuha nanaman ng isa pang piraso ngunit malakas na ang kaniyang tawa nang bawalin ako.

"But its yummier that way! Just another one and we'll stop!"

"Chrissy..." his tone held a light warning but just to be sure, I moved my hips a bit. His hands were fast to stop me.

Napanguso ako ngunit sa likod ng utak ko ay punong-puno na ako ng mga kababalaghan. How about if I'm already married? Oh my goodness, I won't last a day.

I tried to move again but he pinned me to him until I was squirming.

"Fine! Ayaw mo rin naman akong pakainin, at ayaw mo rin akong pagalawin. Alam mo ba kung anong ginawa ko kanina?" 

"Yes, please." Halos bumulong ito.

Inabot ko ang aking picture frame sa gilid at buong-pusong pinakita sa kaniya. I felt him nod, his hands loosening its hold. The other rested on my waist while the other on my thigh.

"So, you found my little treasure. I still can't believe I afforded that kind after years and years of searching."

"Your treasure kinda looks weird here. And kinda ugly too. Maganda ba ito?"

The PristineWhere stories live. Discover now