Σταχτοπούτα (Cinderella)

~8~

Μια μέρα μετά

Ο πρίγκιπας πείρε την πριγκίπισσα στην αγκαλιά του και της χάιδεψε απαλά τα μαλλιά.

"Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ από τα χέρια μου" της ψιθύρισε γλυκά στο αφτί.

Εκείνη του χαμογέλασε αθώα και τον κοίταξε στα γαλανά του μάτια.
Και έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

"Τι αυτό είναι όλο;" η μικρή τότε Έλλα παραπονέθηκε, ενώ καθόταν πάνω στα πόδια της όμορφης μητέρας της. Εκείνη την κοίταξε με το γλυκό της χαμόγελο και έβαλε μια μικρή τούφα από τις καστανές μπούκλες τις μικρής της κόρης πίσω από το πρόσωπό της.

"Πίστεψε με γλυκιά μου, πεταλουδίτσα η ιστορία τους τώρα αρχίζει" είπε και ακούμπησε την μικρή της μυτούλα πειράζοντας την.

"Τι κάνουν οι γυναίκες μου;" η επιβλητική παρουσία του πατέρα της εμφανίστηκε στον χώρο και τα πρόσωπά τους έλαμψαν από χαρά.

"Μπαμπά " η παιδική φωνή της μικρής Έλλα γέμισε τον χώρο και έφυγε από την μητέρα της πέφτοντας στην αγκαλιά του.
Άρχισε να τον γεμίζει με φιλιά, καθώς το γέλιο και των τριών ηχούσε παντού.

"Σταχτοπούτα" η βροντερή φωνή της μητριάς της έφτασε στα αφτιά της. Η πόρτα της μικρής σοφίτας άνοιξε με μιας και έκανε την εμφάνισή της.

Η Έλλα προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της παλεύοντας με τις ηλιαχτίδες που έπεφταν σε αυτά.
Την είδε να στέκεται στην κάσα της πόρτας φορώντας ένα από τα πράσινα φορέματα που φορούσε κάποτε η μητέρα της.

Δεν υπήρχε λόγος να τσακωθεί μαζί της, το πολύ πολύ να την έβαζε να πλύνει για άλλη μια φορά τις σκάλες.

"Τι κάνεις τόσες ώρες στο κρεβάτι; Έπρεπε ήδη να έχεις ξυπνήσει πριν από εμάς. Τα κορίτσια περιμένουν να τους φτιάξεις πρωινό" η μητριά την κοίταξε με το υπεροπτικό της βλέμμα και έκρυψε το χαμόγελο που προσπαθούσε να ξεφύγει από τα χείλη της.

Άλλωστε το να διατάζει την Έλλα ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή ευχαρίστηση. Πλέον είχε γίνει κάτι σαν χόμπι.

" Μάλιστα " η Έλλα μουρμούρισε και σηκώθηκε ελάχιστα από το κρεβάτι της καθώς η μητριά έφευγε.

"Α" σταμάτησε το βήμα της και γύρισε να την κοιτάξει "Το απόγευμα θα πάμε βόλτα στο δάσος, τα κορίτσια έμαθαν πως ο πρίγκιπας θα πάει να κυνηγήσει και δεν θέλουν να χάσουν την ευκαιρία να τον συναντήσουν " ανακοίνωσε και το χαμόγελο επιτέλους κοσμούσε τα χείλη της. Η Έλλα έτριψε τα μάτια της και κοίταξε το παράθυρο.

Ωραίο ήταν το όνειρο όσο κράτησε, σκέφτηκε και σηκώθηκε από τα σκεπάσματα που την κάλυπταν.

~~~~

"Μαμά πες τους να σφίξουν τον κορσέ άλλο λίγο και θα μου χωρέσει" η Σοφία παραπονέθηκε και η μητέρα της την αγριοκοιταξε.
Η Έλλα και η Λυδία προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να σφίξουν τον κορσέ της όσο ήθελε αλλά ήταν αδύνατο.

"Σοφία δεν γίνεται αυτό απλώς θα φορέσεις κάτι πιο φαρδύ" της είπε θυμωμένη και η Σοφία υπάκουσε.

"Κρίμα και ο πρίγκιπας θα με ερωτευόταν εάν με έβλεπε με αυτό το πανέμορφο ροζ φόρεμα" είπε μελωδικά την σκέψη της και χαμογέλασε.

"Ας μην έτρωγες και εσύ ολόκληρη την μηλόπιτα που έφτιαξε η Σταχτοπούτα χθες"είπε κοροϊδευτικα η Λυδία που φορούσε το κίτρινο φόρεμα της χαρούμενη,αμέσως το χαμόγελο χάθηκε από το πρόσωπο της Σοφίας και μια λυπημένη έκφραση το αντικατέστησε.

" Έχει δίκιο η αδερφή σου πρέπει επιτέλους να ελέγξεις την λεμαργία σου" φώναξε η μητέρα της υψώνοντας ελάχιστα τον τόνο της φωνής της.

"Μα ήταν τόσο γλυκιά δεν μπορούσα να την αφήσω " παραπονέθηκε η Σοφία καθώς έβγαζε το ροζ φόρεμα με τις κεντημένες χρυσές λεπτομέρειες που δεν της έκανε. Πραγματικά ήταν όμορφο αλλά όχι για εκείνη.
Η μητέρα της και η Λυδία βγήκαν από το δωμάτιο αφήνοντας την Έλλα με την Σοφία μόνες τους.

"Δεν πειράζει Σοφία βάζω στοίχημα πως και με αυτό το πανέμορφο κατάλευκο φόρεμα θα σε ερωτευτεί ο πρίγκιπας" η Έλλα είπε γλυκά και έδωσε το φόρεμα που κρατούσε στα χέρια της στην Σοφία,χαμογελώντας της.

"Προσπαθείς να με κάνεις να νοιώσω καλύτερα αλλά Σταχτοπούτα εσύ έχεις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις την καρδιά του φορώντας αυτά τα κουρέλια από ότι εγώ " η Σοφία φόρεσε το φόρεμα και η Έλλα την πλησίασε για να το δέσει στην πίσω πλευρά του.

"Αμφιβάλλω αν θα με κοιτούσε έτσι όπως είμαι πλέον "σχεδόν ψιθύρισε τα λόγια της και μόλις τελείωσε βγήκε από το δωμάτιο.

Δεν είχε άδικο άλλωστε. Τα κάστανα μαλλιά της ήταν δεμένα σε μια ατυμέλητη πλεξούδα. Το πρόσωπό της είχε χάσει την λάμψη που είχε όταν ζούσε ο πατέρας της. Όσο για τα ρούχα της. Το κουρέλι που της είχε δώσει η μητριά της μόνο μια δούλα θα το φορούσε.

Ποιος πρίγκιπας θα γυρνούσε να με κοιτάξει.