"Benimle bir anlaşma yapmanı istiyorum," kaşları söylediklerimle havaya kalkarken heyecanla titremeye başlayan ellerimi ısıtmak isteyerek birbirine sürttüm. Böyle bir cümleyi beklemediği şaşkın suretinde ki mimiklerinden belli oluyordu.
"Ne anlaşmas...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Lütfen satır arası bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım, keyifli okumalar❤️:)
VUSLAT-13
Denizin kıyıya vuruşunu ve damla damla yüzüme değen su parçacıklarıyla beraber esen tatlı rüzgâra ufak bir tebessümle eşlik ettim. Saf iyot kokusuyla harmanlanmış, ferah temiz hava ciğerlerime adeta bayram şenliği yaşattığında ağustos ayının kavurucu sıcağı, bütün İstanbul halkının dışarıya çıkıp gezmesine neden olmuştu. Bunu şu anda bulunduğum parkın kalabalığından anlamamam mümkün değildi. Gözlerimi tekrar kaydırakta kayan yeğenime kaydığında onun bu defa bir salıncağın önünde sıra beklediğini fark ettim. Kaşlarımı çattığımda sabretmek ister gibi derin bir nefes verdim. Daha birkaç dakika önce binmesine rağmen yine binmek için sıra beklemesi, onun doyumsuzluğunu benim ise sabrımı ölçüyordu. Oturduğum banktan kalkarak onun yanına doğru yürüdüm.
"Esila," diye seslendiğim esnada benim açık kahverengi gözlerimin zıttı olan abim ve annemin kopyası olan mavi gözlerini kıstı.
"Hıı?"
"Hı değil, efendim." dedim somurtarak. "Gittikçe kabalaştın sen."
Dudaklarını büzdü. "Bu dulumda ne yapmam gelekiyol yani?" diye sorduğunda, r harfi yerine kullandığı l harfi yine onu tatlı göstermekten geri kalmamış içimdeki dilini ısırma isteğimi yok saymaya çalışmıştım.
"Kibar olman gerekiyor."
"Of, hala..." dedi küçük omuzlarını kaldırıp indirerek. "Sende hep babaanneme böyle cevap veliyolsun."
"Benle sen bir miyiz?" diye sordum kaşlarımı çatarak. "Bir kere de bana özenme."
Ellerini ne yapayım, der gibi açarak küçük omuzlarını kaldırıp indirdi. "Elimde değil." Dayanamayarak ona doğru eğilerek tombul yanağını dişlerimi kıstırdım ardından ses çıkaracak şekilde sulu bir öpücük kondurdum. "Ayy! Hala of ya!"
"Sus! Hak ettin." dedim ona yarım ağız bir gülümsemeyle. "Hem sen salıncağa binmedin mi az önce, niye tekrar biniyorsun?"
Elini yanağına bastırarak yanağını silen Esila kaşları çatık bir şekilde, "Bana ne, bil kele daha sallanmak istiyolum." dedi ve ekledi. "Sende teklal sallayacaksın."
Hareketlerinin ve davranış şeklinin bana bu denli benziyor oluşuna ister istemez gülesim gelse de bu arada sinir bozucu olmasını engellemiyordu. Anneme çektirdiklerimi kendi çocuğumdan değil, bizzat yeğenimden birebir yiyordum.
"Ulan kabahat bende!" dedim homurdanarak. "Ayda yılda bir halalık duygularım ağır bastı, parka getireyim dedim. Hem de deniz kenarındaki parka ama nankörün yaptığına bak."
